Комиссар єаббасов

- Ата не жоғалттыңыз? – депті. Сонда қарт:

- Ей балам-ай, жастық шағымды жоғалтып алып, соны іздеп таба алмай келе жатқаным, - деген екен.
20 қаңтар 1965 жыл

***
Өсиет

(Тарас Шевченкодан 1845 ж.)

Молаға байтақ жерімде.

Украинамда сүйікті,

Кең байтақ дала елімде.

Ұлан - байтақ шексіз қыр,

Көгілдір Днепр, айнала.

Көрініп тұрсын, естілсін.

Ағысы толқып долдана.

Украиннан ағып жау қаны,

Бәрін тастап сонда мен

Тау-тасты да, даланы –

Аспанға ұшып тәңірге,

Сонда ғана табынам.

Оған шейін ешқашан,

Мен тәңіріні таныман.

Бұғауды бұзып өтіңдер.

Дұшпанның улы қанымен,

Ерікті берік етіңдер.

Ел болғанда ерікті,

Жаңарып өмір өзгерген,

Мені де еске алыңдар,

Рақымды майда сөзбенен

***

(Тарас Шевченкодан)

Жапанда жалғыз қурайдай.

Есе, бақыт бермеді,

Бермеді ерік те құдай.

Тәңірі маған көрік берді,

Берді маған қара көз.

Жас парлады ол көзден,

Жалғыздық, қайғы болып кез.

Бауырлас жанды білмедім,

Атын естіп ағанын.

Жат ортада өстім де,

Енді солып барамын.

Қайда мендік сүйген жар,

Қайда адам, меймандос.

Жоқ олар маған ...

мен жалғыз

Болмашы емес, маған дос.

«Екпінді», 1946 жыл