Сәбит (атайға). Сіздікі жөн. Солай ма, балалар?
Балалар. Солай.
Сәбит. Ал, онда, Мұсеке, сіз айтыңызшы, мұның несі қылмыс?
Мұсатай. Жо-жо. Б-былай...
Шаншар атай. Мұсатай, тұра тұр сен біраз. Басқармада тағы бір сұрағым бар: Інстәт бітірген баласың ғой сен осы, ә?
Сәбит. Жоқ. Жоғары партия мектебін бітіргенмін.
Шаншар атай. О-о, оқудың төресі өзіңде екен ғой. Онда шыныңды айтшы, сол оқуға пара беріп түсіп пе ең, жоқ, өз күшіңмен түстің бе?
Сәбит (шалт, жұлып алғандай). Пара берген деген не сөз ол?
Шаншар атай. Бәсе, деп ем-ау, тегі. Сен бірақ бұған қызарақтамай сәл тұра тұр. Алдымен сұраққа жауап бер, өзгесін кейін көрерсің. Сонымен парасыз түскен екенсің ғой оқуға.
