Махаббат қызық мол жылдар
жүктеу/скачать 2,12 Mb. Pdf көрінісі
|
Махаббат қызық мол жылдар 1
| Әдеби KZ
– Оны, кімді алақанға салып, кімді арқалап апаруды ойланатын шығармыз. Ал Зайкүлді аяғын салақтатып арқалап алғанға не жетсін. Ол маған да жеңіл. Зайкүлге де рахат: аппақ саны, өзі айтқандай, «түбіне» дейін көрінеді. Қыздар қыран күлкі болып қалды. – Әй, әй, менің санымда шаруаң болмасын, – деп Зайкүл Жомартбекке қарап жұдырығын түйді. – Мен бірдеңеге ұшырап қалсам, бәрібір сен ауруханағаапармайсың. Одан да жедел жәрдемге жалынғаным артық. 03-ке телефон соғыңдар, қыздар, ондай бірдеңе бола қалса. – Оған да мен жүгіремін ғой бәрібір, – деді Жомартбек күлместен, жымимастан. - Ал сенің санында менің ешқашан шаруам болған емес. Кербез ағайыңа көрсетіп жүрген өзің ғой оны. Зайкүл Жомартбекті жеңе алмасын біліп, қолын бір сілтеді де, алғашқы әңгімеге қайта оралды. – Тоқта, Абаева, сен несіне қызыл кеңірдек боласың Ерболды қорғап. Алдымен мұның осы жазғаны шын деп ойлайсың ба? – Шын. Өмірде ондай болады, - деді Майра. – Тоқта ендеше, – Зайкүл басына келген әлдебір ойға екі көзі жайнаңдап қуанып кетті. – Ендеше Ерболды періште дейік. Сен сонда мына мақалды білесің бе өзің: «Алтын көрсе періште жолдан таяр» деген. А? Білесің бе? – Иә, – Майра сасқалақтап қалды. «Апырау, ондай да мақал бар еді-ау. Мына түлкі қыз оны қайдан суырып ала қойды? Бұған енді не десем дауа?» дегендей. Зайкүл айтқан мақалдай адамның адалдығына бұлтартпай сендіретін сөз іздеп, дағдарғандай күй танытты. - Білемін. Ол мақал ғой. Бірақ мақалдың бәрі бірдей... |