Нәрестенің денсаулық шектері, қауіп бағытын анықтау. Іріңді-қабыну ауруы, құрсақішілік инфицирлену қаупі тобындағы балаларды диспансерлік бақылаудың ерекшеленген тактикасы
Зәр шығару жолдарының инфекциясы (цистит, пиелонефрит, гломерулонефрит). Клинико-лабораторлық диагностикасы, емі, алдын алуы, диспансеризациясы, вакцинация тактикасы
жүктеу/скачать 0,54 Mb.
|
педиатрия воп
- Бұл бет үшін навигация:
- Балалардағы асқазан-ішек жолдарының функциональды бұзылыстары. Диагностикасы және ажырату диагностикасы. Емі, диспансеризациясы, алдын алуы. Жауап
- Фондық патологиясы бар балалардың диспансеризациясы. Қауіп топтары, фондық патологияның қалыптасуы. Алдын алуы, диспансеризациясы, емі, есептен шығару мерзімдері, вакцинация тактикасы.
| Зәр шығару жолдарының инфекциясы (цистит, пиелонефрит, гломерулонефрит). Клинико-лабораторлық диагностикасы, емі, алдын алуы, диспансеризациясы, вакцинация тактикасы.
Жауап: Зәр шығару жолдарының созылмалы аурулары Зәр шығару жолдарының созылмалы Ауруларымен диспансерлік бақылау Созылмалы пиелонефритпен ауырған Науқастар міндетті түрде диспансерлік есепке Алынады. Аурудың өршу сатысында емдеу аурухана Жағдайында жүргізіледі. Созылмалы пиелонефриттің Белсенді емес ағымында жалпы зәрдің зерттеуі жылына 2 рет жүргізіледі. Егер созылмалы бүйрек жетіспеушілігі Анықталған болса диспансерлік бақылау жиілігі артады. Артериалық қан қысымын өлшеу (тәулігіне 2 рет), Шумақтық сүзілу жылдамдығы, зәрдің салыстырмалы Тығыздығын анықтау (Зимницкийсынамасы) маңызды Болып табылады. Көздің түбін тексеру үшін окулист Маманының кеңесі қажет. Қанның сарысуындағы азот Қалдықтары (креатинин, мочевина ж.т.д.) деңгейін Тексерудің маңызы зор. Созылмалы гломерулонефритпен ауырған Балалар ұзақ уақыт диспансерлік есепте тұрады. Диспансерлік есепте тұрған науқастар уақтылы Зертханалық және инструменталды Тексерулерден өтіп тұруы тиіс.Ауруханадан шыққан соң бала диспансерлік Есепте 5 жылдан кем болмайды. Оны бөлімшелік Педиатр айына 1 рет қарап, бақылап тұрады. Мерзімді нефролог дәрігері кеңес беріп отырады. Баланың жалпы жағдайына, қан қысымының Деңгейіне, ісіну белсенділігіне, несептік синдромға(протеинурия, гематурия, лейкоцитурия), Созылмалы инфекция ошақтарына көңіл бөледі. Педиатр дәрігері, асқыну болмаса, науқасты 6-8 Аптада 1 ретқарайды. Ай сайын несеп, қан Зерттеуін, қанның биохимиялық зерттеуін, азот Қалдықтары мен мочевинаның деңгейін тексеру, Зимницкий сынамасын және экскреторлы Урография жасайды. Науқастар диета ұстауы Қажет. Денеге физикалық жүктеме түсіру Шектеледі. Созылмалы инфекция Ошақтары санацияланады.Созылмалы гломерулонефритпен Науқастар диспансерлік есептен шығарылмайды. Балалардағы асқазан-ішек жолдарының функциональды бұзылыстары. Диагностикасы және ажырату диагностикасы. Емі, диспансеризациясы, алдын алуы. Жауап: Асқаан ішек жолдарының созылмалы аурулары Асқазан-ішек жолдарының созылмалы Аурулары мен диспансерлік бақылау Асқазан-ішек жолдарының созылмалы ауруларымен Балаларды ауруханада және емхана жағдайында Ұзақ уақыт диспансерлік бақылау қайталанудың Алдын алу үшін, асқазан ойық жарасының ауыр Қайталанбалы түрлерінің жеңіл түрге өтуіне және Тұрақты клинико-зертханалық ремиссияға қол Жеткізуге мүмкіндік береді. Егер ремиссия кезеңі 5 Жылдан артық тұрақты болса, науқасты ауруынан Толық айықты деп есептеп диспансерлік есептен Шығаруға болады. Белсенді бақылаудан Шығарылғаны жөнінде ауру тарихына толық Эпикриз түрінде жазылу тиіс. Асқазан-ішек жолдарының созылмалы Ауруларының өршу кезеңі емнің ауруханада Немесе емханада, сонымен қоса үздіксіз жыл Сайынғы өршуге қарсы емді жалғастыруды талап Етеді. Яғни, емдеу-профилактикалық шаралар Аурудың кезеңдеріне байланысты. Асқазан – ішек Жолының ауруларына өршу кезеңі мен ремиссия Кезеңініңізбе-ізділігі тән. Дер кезінде дұрыс ем Қолданбаған жағдайда әртүрлі асқынулардың даму Қаупі бар. Асқынулар: асқазан-ішек жолдарынан Қан кетулер, ішек тосқауылы, қақпаның стенозы, Перфорация, пенентрация,Қатерлі ісіктерге ұласуы мүмкін.Сондықтан үнемі дәрігердің бақылауында болу Өте маңызды. Өршудің жиі қайталанбалы түрінде Және асқынулар орыналғанда аймақтық дәрігер Мен гастроэнтеролог жылына 4 рет, толық Ремиссия кезеңінде жылына 2 рет қарайды. Жыл сайын науқастарға эзофагогастродуоденальді тексеру жүргізіледі. Нәжісті жасырын қанға тексеру (Грегерсен Реакциясы) жасалады. Қайталауға қарсы ем Жжылына 2 рет жасайды. Жалпы қанның Зерттеуі жиі қайталанбалы түрінде жылына 2 рет, Ал толық ремиссия кезеңінде жылына 1 рет жасалады. Минералды сумен ем курсы,санаторлы-курорттық ем, жүргізіледі. Созылмалы гепатит Созылмалы гепатит ауруыменбалалардыдиспансерлік Бақылаужұқпалыауруларауруханасыныңкеңес беру Диспансеризациялықкабинетінденемесетұрғылықты Жердіңемханасының инфекционист дәрігерімен Бақыланады. Созылмалыгепатитпенауруханадан Шыққаннанкейінбелсенділігітөментүрінде 3 айда 1 Рет, ал белсенділігіжоғарытүріндеайына 1 рет Тексеріледі, көрсеткіштербойыншажиірек. Қажет Болғанданауқастарденешынықтырудан, жарыстардан Жәнефизикалықжүктемеденбосатылады. Созылмалы Белсендігепатитпенбалаларғамүгедектікрәсімделеді. Гепатит маркерлерінтексерудеНВsAg, Анти-ВГС анықталғанболса, тоқсанына 1 рет 2 жылбойытексеріледі. Несепті Өтпигменттеріне , уробилингеайына 1 реттексереді. Диспансерлікесепте Жасөспірімдербөлімінеөткенгедейінтұрады. Белсенді иммунизация, профилактикалық екпеге көрсеткіштер мен қарсы көрсеткіштер. ҚР профилактикалық екпелердің Ұлттық күнтізбесі. Вакцинациядан кейінгі реакциялар, асқынулар. «Қауіп» тобындағы балалардың иммунизациясының ерекшеленген тактикасы. Жауап: Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2009.12.30 No 2295 қаулысына сәйкес және 2013.02.02 өзгертулер мен толықтырулар енгізіліп, балаларға арналған профилактикалық екпелер Қазақстан Республикасының Ұлттық вакцинация күнтізбесіне сәйкес жүргізіледі. Барлық міндетті егулер бюджеттік қаражат есебінен ақысыз жасалады.Олардың тізімі Қазақстан Республикасының қаулысымен бекітілген. Тегін егулер: - туберкулезден (БЦЖ) - гепатитке қарсы - полиомиелит, көкжөтел, дифтерия және сіреспе (DPT) - гемофильді инфекция - пневмококк инфекциясына қарсы вакцина - қызылшаға, қызамыққа және паротитке (паротитке) қарсы. Вакцинацияның абсолютті қарсы көрсеткіштері өмірге қауіп төндіретін жағдайлардың даму қаупі жоғары болған жағдайда белгіленеді. Вакцинаны тағайындаудың абсолютті қарсы көрсеткіштеріне мыналар жатады: - Баланың бұрын сол вакцинамен ауыр реакциясы. Вакцинаға ауыр реакция дене температурасының 40 ° C-тан жоғары көтерілуі деп саналады; инъекция орнында диаметрі сегіз сантиметрден асатын ісіну немесе қызару.
Салыстырмалы қарсы көрсеткіштер Вакцинацияға қатысты қарсы көрсеткіштер вакцинация тиісті иммундық жауап бере алмайтын немесе қауіпті болмайтын уақытша жағдайлар болып саналады. - Вакцинацияға ең көп кездесетін салыстырмалы қарсы көрсеткіш - бұл жоғары температура кезінде өткір респираторлық вирустық ауру (ЖРВИ). Мұндай жағдайларда жоспарланған вакцинация сауыққанға дейін 1-4 аптаға шегеріледі. - Балада жеңіл аурудың болуы (мысалы, безгегі жоқ мұрынды) әдеттегі вакцинацияға қарсы көрсетілім емес, әсіресе егер бала жиі суықтан немесе аллергиялық ринитпен ауырса. - Егер баланың созылмалы ауруы болса (қант диабеті, бүйректің созылмалы ауруы және т.б.), вакцинация маманмен кеңескеннен кейін ғана жүзеге асырылады. - Егер балаға қан немесе иммуноглобулин құйылса, жоспарланған егу 3 айға кейінге қалдырылады. Шала туылған нәресте салмағын жақсы көтерсе, барлық вакциналарды ала бастайды. Егуге дайындау мерзімдері - Нәрестенің 1-4 күні туберкулез (БЦЖ) бен «В» вирусты гепатитіне (ВГВ) қарсы; - Екі айлықта «В» вирусты гепатитіне (ВГВ), полиомиелит (ОПВ), көкжөтел, дифтерия, сіреспе (АКДС), гемофильді инфекцияға (Hib) қарсы; - Үш айлығында полиомиелит (ОПВ), көкжөтел, дифтерия, сіреспе (АКДС), гемофильді инфекцияға (Hib) қарсы; - Төрт айлығында «В» вирусты гепатитіне (ВГВ), полиомиелит (ОПВ), көкжөтел, дифтерия, сіреспе (АКДС), гемофильді инфекцияға (Hib) қарсы; - 12-15 ай толғанда полиомиелит (ОПВ) пен қызылша, қызамық, паротитке (ККП) қарсы; - 18 ай толғанда сіреспе (АКДС) мен гемофильді инфекцияға (Hib) қарсы; - 6 жас (1-сыныпқа барарда) туберкулез (БЦЖ) бен дифтерия, сіреспе (АДС), қызылша, қызамық, паротитке (ККП) қарсы; - 12 жаста дифтерияға қарсы (АД-М); - 15 жаста қызамыққа (К) қарсы; - 16 жасқа толғанда дифтерия мен сіреспеге (АДС-М) қарсы егілуі тиіс. Одан соң әрбір он жыл сайын дифтерия мен сіреспеге (АДС-М) қарсы егіліп отыруы қажет 9. Қазақстан Республикасындағы егу күнтізбесі. Тапсырыстардың иммунопрофилактикасы.Иммундау тиімділігін бақылау әдістері. .Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2009.12.30 No 2295 қаулысына сәйкес және 2013.02.02 өзгертулер мен толықтырулар енгізіліп, балаларға арналған профилактикалық екпелер Қазақстан Республикасының Ұлттық вакцинация күнтізбесіне сәйкес жүргізіледі. Барлық міндетті егулер бюджеттік қаражат есебінен ақысыз жасалады.Олардың тізімі Қазақстан Республикасының қаулысымен бекітілген. Тегін егулер: - туберкулезден (БЦЖ) - гепатитке қарсы - полиомиелит, көкжөтел, дифтерия және сіреспе (DPT) - гемофильді инфекция - пневмококк инфекциясына қарсы вакцина - қызылшаға, қызамыққа және паротитке (паротитке) қарсы. Белгілі бір инфекцияға қарсы вакцинаның профилактикасы тиімділігінің индексі вакцинацияланбаған және берілген препаратпен вакцинацияланған топтағы аурушаңдықтың арақатынасын көрсетеді мұндағы ИЭ= В/А
ИЭ- тиімділік индексі, A - вакцинацияланған адамдардың саны, B - вакцинацияланбаған адамдардың саны. Тиімділік коэффициенті (қорғаныс индикаторы) вакцинацияланған адамдардың үлесін сипаттайды Есептеу формуласы: CE = ((B - A) / B) × 100, мұндағы CE - тиімділік коэффициенті (%),
10. Балалардағы профилактикалық егулерге жалпы, жалпы және жергілікті реакциялар, оларды бағалау әдістері. Егуден кейінгі (поствакциналық) реакцялар – бұл вакцинаға организмің қалыпты рекциялары және олар салдар қалдырмайды. Вакцинадан кейінгі реакция ұзаққа созылмайды (бірнеше сақаттан бірнеше тәулікке дейін). Тірі емес вакцина енгізілгеннен кейін 3 күнге дейін, ал тірі вакцина қолданғанда- орташа 3-5 күнге созылады. Вакцинадан кейінгі жергілікті реакциялар вакцина енгізу орнында (жергілікті поствакциналық реакция) көрініс беруі мүмкін немесе жалпы ағзалық (жалпы поствакциналық реакция) көрініс беруі мүмкін. Вакцинадан кейінгі жергілікті реакциялар вакцина енгізу орнында қызарумен, тығыздалумен, ауырсынумен көрінуі мүмкін. Жергілікті реакциялардың қарқындылық дәрежесін бағалау үшін келесі критерийлер қолданылады: 1. Әлсіз реакция – вакцина енгізілген орында гиперемия немесе диаметрі 2, 5 см-ге дейінгі инфильтратгиперемиямен. 2. Орташа реакция – инфильтрат диаметрі 2,6 см – 5,0 см лимфангоитпен немесе лимфангоитсіз. 3. Күшті реакция – инфильтрат диаметрі 5,0 см – 8,0 см; лимфангоит және лимфаденит болуымен. Вакцинадан кейінгі жалпы реакциялар дене температурасың жоғарылауымен, әлсіздікпен немесе жылай берумен көрінуі мүмкін. Жалпы реакциялардың қарқындылық дәрежесін бағалау үшін келесі критерийлер қолданылады: 1. Әлсіз реакция – дене температурасы 37,5˚С дейін көтеріледі, интоксикация симптомдары болмайды; 2. Орташа реакция – дене температурасы 37,6˚С – 38, 5˚С дейін көтеріледі, интоксикация симптомдары шамалы; 3. Күшті реакция – дене температурасы 38,5˚С жоғары, бірақ интоксикация симптомдары қысқа. Тірі вациналарды еккенде табиғи инфекция әлсіреген түрде толықтай дерлік көрініс беруі мүмкін. Мысалы: қызылшалық моновакцина балалардың 5-15%-да 4-14 күн аралығында арнайы реакция береді. Ол дене температурасынын 37,5-38,50С жоғарылауымен, катаральді көріністермен (жөтел, аздаған конъюнктивит, ринит) және аз мөлшердегі бозғылт-қызғылт бөртпелер шығуымен сипатталады. Балалар бұл кезде қоршаған ортаға жұқпалы емес. Тірі паротитмоновакцинасын енгізгенде, кейбір балаларда вакцинациядан кейінгі 4- 12 күн аралығында дене температурасынын жоғарылауы және катаральды белгілер байқалады. Кей жағдайларда құлақ маңы безінің аздаған және қысқа уақытқа (1-2 күн) ұлғаюы байқалады. Көбінесе вакцинадан кейінгі реакциялар АКДС вакцинасын енгізгеннен кейін байқалады. Кейбір балаларда екпеден кейінгі алғашқы 1-2 тәулікте дене температурасының 37,5-390С көтерілуі, мазасыздық, ұйқы бұзылысы, тәбетінің төмендеуі, кейде құсу түріндегі жалпы реакциялар және вакцина енгізген орында гиперемия және ісіну түріндегі жергілікті реакция болуы мүмкін. Барлық балаларға АКДС вакцинасы енгізілгеннен 1 сағат өткен соң әр 6 сағат сайын, бірақ тәулігіне 4-тен көп емес, дене салмағына 10-15 мг/кг мөлшермен есептеп, 1-3 тәулік бойы парацетамол беру ұсынылады!!! БЦЖ енгізгеннен кейінгі поствакциналық реакция дамуы жеке және маңызды мәселелердің бірі болып саналады. Әдетте, БЦЖ вакцинациясы енгізілгеннен кейін бірден папула пайда болады, ол 15–20 минуттан кейін жоғалады. Сонымен қатар, аймақтық лимфа түйіндерінің 15-20 мм дейін ұлғаюмен жүретін жалпы қалыпты реакциясы болуы мүмкін. Ал лимфа түйіндерінің ұлғаюы 20 мм асса арнайы ем тағайындау қажет. Лимфадениттердің кері дамуы 6-9 ай бойы жүреді. БЦЖ кейін жергілікті реакция алғаш вакцинация жүргізілген балаларда тек 4-6 аптадан кейін дамиды. Бастапқыда вакцина енгізілген жерде қызарған дақ, одан кейін диаметрі 5-9 мм болатын папула пайда болады. Кейіннен папула везикулаға, пустулаға одан қабыршаққа айналып, тыртық қалыптасады. Сипатталған реакциялар қалыпты жағдай болып табылады және ешқандай дәрілік заттармен өңделуді қажет етпейді. Сонымен қатар, таңғыш таңуға және көпіршік құрамын қысып шығаруға болмайды. Түзілген қабыршақты алып тастауға немесе жуынған кезде жөкемен ысуға болмайды, себебі, бұл жергілікті инфекциялық үрдістің ағымын бұзуы мүмкін. 5-6 ай өткеннен кейін балалардың 95-97% нәзік беткей тыртық қалыптасып, өзінің соңғы түріне тек екпеден 1 жыл өткен соң енеді. Тыртықтың пайда болуы екпенің дұрыс қалыптасқанын (жергілікті тері туберкулезі орын алғанын) және ағзаның туберкулез микобактериясына қарсы арнайы қорғанысының түзілгенін куәландырады. Тыртықтың диаметрі 5-8 мм болуы ең оңтайлы болып саналады. БЦЖ ревакцинациясы жүргізілген балаларда жергілікті поствакцинациялық екпелік реакция 1 аптадан кейін дамиды (дақ-папула- көпіршік-пустула-қабыршақ-тыртық). Вакцинацияланған және ревакцинацияланған балаларды бақылау үлескелік дәрігерлермен жүргізіледі. Бұл кезде кезеңмен әрбір 1, 3, 6, 12 ай өткеннен соң жергілікті екпе реакциясы тексеріледі, оның сипаты мен өлшемі есепке алу – есеп беру медициналық құжаттардың 063/у, 112/у формаларына тіркеледі. Сонымен қатар, ағзаның вакцинацияға жалпы реакциясын және регионарлылимфааденитті уақытында анықтау мақсатында перифериялық лимфа түйіндерінің реакциясы бақыланып отырылады. Вакцинация және ревакцинацияның қорытынды нәтижелері екпе жүргізілгеннен 1 жылдан кейін тыртық өлшеміне сәйкес бағаланады. Балалардың 95-97% тыртық қалыптасады, оның ең оңтайлы диаметрі 5-8мм. Кейбір жағдайларда БЦЖ вакцинациясын енгізген жерде апигментті дақ (түссіз) түзіледі (2-3% жағдайда). Егер жергілікті екпе реакциясы болмаса (тыртықтың болмаса), ондай балалар есепке алынып, 6 айдан кейін алдын ала Манту сынамасын жүргізбей және 1 жылдан кейін Манту сынамасының теріс нәтижесінде қайталап (тек бір рет) егілуі тиісті. 11. Ерекше реакциялар және вакцинадан кейінгі асқынулар: жіктелуі, клиникалық көріністері, себептері, емі және алдын алу. Егуден кейінгі (поствакциналды) асқынулар– вакцинациямен байланысты патологиялық өзгерістер қатарындағы ағзадағы өзгерістер, сәйкес вакцинаның болашақта қарсы көрсеткіш болып табылады. Вакцинадан кейінгі асқынулар сирек дамиды және оның пайда болу себебі: 1. вакцинаның тасмалдауы мен сақталу шартының бұзылысы (ұзақ уақыт бойы шамадан тыс қызу, қатыруға болмайтын вакциналарды шамадан тыс суыту және қатыру ); 2. вакцинаның сапасының сай болмауы; 3. енгізу техникасының бұзылуы (мысалы БЦЖ қатаң түрде тері ішіне енгіз тиіс); 4. вакцина енгізу бойынша нұсқаманың бұзылысы; 5. қарсы көрсеткіштерді сақтамау; 6. ағзаның жеке ерекшеліктері (вакцинаны қайталап енгізгенде күтпеген күшті аллергиялық реакция); 7. иньекция орнында іріңді қабынулар және инфекцияның қосылуы. Поствакциналық асқынуларға жатады: 1) Күшті реакциялар: дене қызуының 400С және одан да жоғары көтерілуі, дірілдер (қалыпты температура фонында да) әдеттегідей емес ұзақ жылау(3 сағаттан көп), естен тану. 2) Аллергиялық реакциялар: • анафилактикалық шок; • есекжем; • Квинке ісігі; 3) Энцефалит немесе менингиттің дамуы. Барлық аллергиялық реакциялар вакцинаны енгізгеннен кейін бірнеше минуттан бірнеше сағатқа дейін дамиды. Сондықтан, екпеден кейін 30 минут бойы баланы бақылау керек, бұл тез және мамандандырылған көмек көрсетуге мүмкіндік береді. Көбінесе АКДС енгізгеннен кейінпоствакциналық асқыну жиі дамиды: 1. гипертермия (400С және жоғары); 2. енгізу орнындағы жұмсақ тіндердің ісінуі мен гиперемиясы түріндегі ауыр жергілікті реакция; 3. анафилактикалық шок; 4. Квинке ісігі; 5. ұзақ ащы айғай; 6. естен танумен жүретін фибрилді діріл; 7. энцефалиттің дамуы (дірілдер мен ұзақ естен танумен гипертермиямен, құсумен, гиперкинездермен, аяқ-қол шаласалданумен (парез), жергілікті симптомдармен көрініс береді). Энцефалит 1:250000-300000 мөлшер жиілігінде дамиды. ОПВ енгізгеннен кейін вакцинамен ассоциирленген полиомиелит дамуы мүмкін. Ол екпеден кейінгі 4-30 тәулік аралығында және егілгендермен қатынаста болғандарда 60 тәулікте дамиды. Оның даму жиілігі 1:1,5 млн. дозаға қатынасындай. Бұл асқыну иммундықтапшылық балаларда байқалады. Тірі паротиттімоновакцинациясына немесе ҚҚП-ға қатерсіз түрде өтетін серозды менингитке асқынуы мүмкін. БЦЖ енгізгендегі поствакциналық асқынуларға ерекше назар аудару қажет, оған жергілікті сипаттама тәні: 1. регионарлылимфааденит (екпеден 2-3 ай өткен соң мойын, қолтықасты лимфа түйіндері ұлғаяды); 2. теріасты суық абцесс (вакцинаны тері астына енгізу техникасы бұзылғанда немесе жоғары дозаны енгізгенде – асептикалық инфильтрат дамиды); 3. беткей жара; 4. келоидты тыртық (тері бетінен көтеріліп тұратын дәнекер тіндік түзіліс); 5. лимфа түйініндегі диаметрі 10мм-ден жоғары кальцинат; 6. сүйек жүйесінің зақымдалуы (түтікті сүектердің зақымдануы басым оститтер). Клиникалық көрінісі сүйек туберкулезі сияқты; 7. терінің жүйелі қызыл жегі түріндегі зақымдалуы (өте сирек болады); 8. жалпы ауыр ауру түрінде әртүрлі органдар мен жүйелердің зақымдануымен өтетін жайылған БЦЖ-инфекциясы. Өте сирек иммундықтапшылығы бар балаларға вакцинация жүргізгенде байқалады. Вакцинациядан кейінгі асқынуларға күдік туғанда немесе диагноз нақты қойылғанда дәрігер міндеті: 1. науқасқа жедел медициналық көмек көрсетуге, қажет болса стационарға жатқызуға; 2. алғашқы анықталған күні мемлекеттік эпидемиологиялық бақылаудың аймақтық мекемесіне жедел хабарландыру жіберу (форма 058/у). Кейіннен стационарда ол диагноз нақтыланады немесе жоққа шығарылады; 3. вакцинациядан кейінгі асқынулар балалар мекемесіне бармайтын балаларға- баланың даму тарихына (форма 112/у), профилактикалық екпе картасына (форма 063/у), ал балалар мекемесіне баратын балаларға -баланың медициналық картасына (форма 026/у), профилактикалық екпе картасына (форма 063/у) тіркеледі). Поствакцинальды асқынулардың алдын алу * Вакцинация кезіндетехникалыққателіктердіболдырмау: * вакциналықпрепараттардыңсақтаумерзімі мен тасымалдауынқадағалау; * иммунизация шараларынмамандандырылған маман жасауыкерек * Екпегебалалардыдұрыстаңдау. * Жеделжәнесозылмалыаурулардыңболмауынқадағалау. * • Вакцинация алдындақараужәне термометрия. * •Бұрыналғанекпелеріболғанжағдайдасолекпелердіңқалайөткенінсұрастыру; * Иммунизация өтуінепациенттің не болмасаата-анасыныңрұқсаты; * Осы иммунизация туралыата-анасыментүсіндіружұмысынжүргізу; * медикаментозды профилактика Анафилактикалық шок кезіндегі Ем - алғашқы симптомдарында аллергенді енгізу тоқтатылады немесе укол орыннан жоғары бұрама салынады; - балаға адреналиннің 0,1% - 0,5 мл ерітіндісінің инъекциясы жасалып, дененің бұл жеріне суық қойылады; - бұлшық етке немесе венаішінегидрокортизон немесе преднизолон енгізіледі; - қанға гистаминге қарсы препараттардың (супрастин) түсуі қамтамасыз етіледі; - балаға таза ауаның келуіне жағдай жасайды, ал егер сырқат тұншықса – жасанды тыныс алу (ЖТА) шаралары жасалады; - баланың жай-күйінің жақсаруына қарамастан тамыр соғысы мен артериалды қысымы бақыланады. Анафилактикалықталу ұстамасынанжәнеалғашқыкөмеккөрсеткенненсоңемді стационар жағдайында 12-14 тәулікбойынажалғастырукерек. Ерте жастағы балалардың қауіп топтары: 1 топ ОЖЖ патологиясы даму қауіпі бар балалар: ⮚ Анасының жасы 30-дан асқан болса ⮚ Анасының жаман әдеттері ⮚ Экстрагенитальды патология (гипертониялық ауру, қант диабеті т.б) ⮚ Жүктілік және босану патологиясы (гестоз, жүктіліктің үзілу қауіпі, көпсулылық, жылдам және жедел босанулар және т.б) ⮚ Инфекциялар (қызамық, герпес, токсоплазмоз, ЦМВ) 2 топ құрсақішілік инфекция даму қауіпі бар балалар: Экстрагенитальды патология (пиелонефрит, пневмония, АІЖ патологиясы т.б) Қабынулық гинекологиялық аурулар; Босану патологиясы (ұзақ уақыт сусыз кезең, плацента патологиясы); Жүктілік кезінде ауырған бактериальды инфекциялар аурулары 3 топ трофикалық бұзылыстар және эндокринопатиялар даму қауіпі бар балалар: Туғандағы дене салмағының жоғары болуы, гипотрофия Анасының кәсіби зияндылықтары Анасында қант диабеті, гипотиреоз, гипертония, семіздік. Анасында экстрагенитальды патологиялар болса Жүктілік патологиясы 4 топ мүшелер мен жүйелердің туа біткен даму ақауы бар балалар: Жүктілік патологиясы Ата-анасының жасы 30-40 Жаман әдеттер Дәрілік заттарды жүктілітің алғашқы жартысында қабылдау Жүктіліктің алғашқы триместріндағы ЖРВИ Басынан өткерген құрсақішілк инфекция Кәсіби зияндылық 5 топ әлеметтік қауіп ⮚ Нашар әлеуметтік және тұрмыстық жағдай. ⮚ Толық емесижәне көпбалалы отбасылар ⮚ Студенттік отбасылар ⮚ Психологиялық климаты нашар отбасылар Ерте жастағы балалардың қауіп топтары ОЖЖ патологиясының даму қауіпі бар балалар Анемия және анемия реконвалесценттері Конституция аномалиясы бар балалар1,2 дәрежелі рахитпен ауыратын балалар Дене салмағы жоғары балаларіріңді-қабынулық аурулар, құрсақішілік инфекциялар Жиі және ұзақ ауыратын балалар Мүмкін болатын қауіп белгілері: Ерте жасанды тамақтандыру Гипотрофия, рахит, анемияның ерте дамуы ЖРВИ ауыру жиі және ауыр ағымы Нәрестелік кезеңдегі іріңді-қабынулық аурулар Алкогольді энцефалопатия Фондық патологиясы бар балалардың диспансеризациясы. Қауіп топтары, фондық патологияның қалыптасуы. Алдын алуы, диспансеризациясы, емі, есептен шығару мерзімдері, вакцинация тактикасы. Жауап: Негізгі диагноздардан басқа, ілеспе деп аталатындар да бар. Олар негізгі ауруларды ауырлататын Фон. Өмірдің алғашқы жылдарындағы балалардағы мұндай ауруларға мыналар жатады: Гипотрофия. Рахит. Анемия. Дерматит. Фондық күйлердің түрлері Гипотрофия-тамақтанудың созылмалы бұзылуы. Гипотрофияның ауырлық дәрежесі бойынша үш санатқа бөлінеді. Жеңіл-I дәреже – Егер салмақ жетіспеушілігі нормадан 10-20% болса, II дәреже-20-30 %. Ең ауыры-қалыптыдан 30% - ға дейін жететін масса тапшылығы. Гипотрофияның негізгі себептері: дұрыс тамақтанбау, қайталанатын аурулар, нашар күтім. Гипотрофия бала туылғанға дейін де пайда болуы мүмкін (ішілік гипотрофия), оның пайда болуында жетекші рөл атқарады: жүктіліктің токсикозы; жүктілікке дейінгі және жүктілік кезіндегі ананың денсаулығы; Жүктілік кезіндегі аурулар; өмір салты және ауырлататын факторлардың әсері — темекі шегу, кейбір дәрі-дәрмектерді қабылдау; нашақорлық және алкоголизм. Баланың денсаулық жағдайы гипотрофияның ауырлығына байланысты. Гипотрофияның жұмсақ дәрежесінде ол бұзылмауы мүмкін, бірақ салмақ жетіспеушілігі неғұрлым көп болса, баланың дамуы соғұрлым ауыр болады: оның өсуі, психикалық дамуы баяулайды, инфекциялар, рахит, анемия тез қосылады. Рахит-зат алмасудың бұзылуы, фосфор-кальций алмасуының басым бұзылуы. Бұл ауру өмірдің алғашқы екі жылындағы балалар арасында кең таралған. Рахит дененің кальций мен фосфорға деген қажеттілігі мен денені олармен қамтамасыз ету мүмкіндігінің арасындағы сәйкессіздікке негізделген. Мұның салдары-сүйек, бұлшықет, жүйке, жүрек-тамыр және басқа жүйелер мен органдардың өзгеруі. Рахит кезінде пайда болатын патологиялық өзгерістер кешені, баланың денесінің әлсіреуі, баланың негізгі өсуіне, физикалық және психикалық дамуына кедергі келтіреді, оның инфекцияларға төзімділігін төмендетеді және иммундық жүйені тежейді. Мұның бәрі әртүрлі аурулардың, әсіресе пневмонияның және жұқпалы аурулардың қолайсыз ағымының қосылуына қолайлы жағдай жасайды. Анемия-қан ауруы, онда қан көлемінің бірлігінде эритроциттер мен гемоглобиннің төмендеуі байқалады. Жас балаларда темір тапшылығы анемиясы, яғни ағзадағы темір жетіспеушілігімен байланысты анемиялар жиі кездеседі. Көбінесе өмірдің екінші жартысындағы балалар ауырады, көбінесе шала туылған, жетілмеген немесе үлкен. Алдын ала болжайтын факторлар - жасанды тамақтандыру, қайталанатын тыныс алу аурулары. Анемия баланың жағдайы бұзылмаған және өзгерістер тек қан анализінде байқалған кезде жасырын (жасырын) түрінде пайда болуы мүмкін, бірақ айқын формаларда бұл өсу мен дамудың артта қалуында көрінеді, тамақтанудың бұзылуы тез пайда болады, инфекциялар, гиповитаминоз қосылады. Атопиялық дерматит Терінің аллергиялық зақымдануымен болатын әртүрлі патологиялық жағдайларды біріктіреді. Бұл диагноз әсіресе өмірдің бірінші жылындағы балаларда жиі кездеседі (30-40 %), өйткені аурудың негізгі себебі-өмірдің алғашқы айларынан бастап қолданылатын жасанды тамақтандыру. Тағы бір басты себеп - дәрі-дәрмектер-антибиотиктер, антипиретиктер және басқалар. Атопиялық дерматиттің дамуында тұқым қуалайтын бейімділік үлкен рөл атқарады. Аурудың формалары ағымға бөлінеді. Жеңіл формалар терінің жергілікті зақымдалуымен, тұрақты жөргектің бөртпелерімен сипатталады. Ауыр-экземаның тез дамуы, тері зақымдануларының жиі созылмалы респираторлық вирустық инфекциялармен үйлесуі, асқазан-ішек жолдарының бұзылуы. жүктеу/скачать 0,54 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|