Күздік бидай және қарабидай
Жүгері
Тары және сорго
Күнбағыс
Мақта
Бақша өсімдіктері (қауын-қарбыз)
Қант қазылшасы
Картоп
Томат
Сабақтану-масақтану кезеңі
Сабақтану-сабақтану кезеңі
Гүлдену-масақтану кезеңі
Гүлдену-гүлшоғырлану кезеңі
Гүлдену-қауашақтану кезеңі
Гүлдену-пісу кезеңі
Гүлдену кезеңі
Гүлдену-түйіндену кезеңі
Гүлдену-жеміс шығару кезеңі
Өсімдіктерді құрғақшылыққа ұшырауына байланысты 3 топқа бөледі: 1) ксерофиттер - суы тапшы жерлерде өсетін өсімдіктер тобы. Құрғақшылыққа төземді (кактус, алоэ, аюқұлақ, жалбыз, қарғатұяқ; 2) мезофиттер – құрғақшылыққа төземділіктері шектелген өсімдіктер тобы (бүлдірген, жолжелкен, қоғажай, қоңыраубас, ләйлекгүл); 3) гигрофиттер– су ылғалдылығы жеткілікті жерде өсетін өсімдіктер тобы (судың айналасында өседі, құрғақшылыққа төземді емес (қоға, қамыс).Өсімдіктердің құрғақшылыққа бейімделу жөнінде көптеген ғалымдардың жұмыстары белгілі. Соның ішінде В.Р.Зеленский, Н.А.Максимова, П.Н.Генкель т.б. ғалымдар.Өсімдік ағзаларында анатомия және морфология қасиеттерінің үлкен маңызы бар. 1904 ж. белгілі орыс ғалымы В.Р.Зеленский өз жұмыстарында, жапырақтың анатомия құрылысы, жапырақтардың өсімдікте қабат қабатымен орналасуына байланысты өзгеретіндігін көрсеткен. Мысалы жапырақ биік қабатында орналасқан сайын, оның клеткалары кішкентай, устьицаның көлемі кішкентай, устьица саны көп болатындығы анықталған. Сондықтан жапырақ биік орналасқан сайын оларды транспирация процесі және фотосинтез процесі жақсы өтеді. Бұндай құбылыстардың заңдылығы В.Р.Зеленский заңы деп атайды.Өсімдіктердің құрғақшылыққа бейімділігін транспирация коэффициентінің мөлшерін көрсетеді
№5 ДӘРІС
