аллергиялық серпілістер кезінде ИЛ-4тің тіке антогонистін - IFN-
ны, IgE өнімінің селективті
тежегішін – ИЛ-8ді, ИЛ-4пен индукцияланған IgE өнімін тежейтін ИЛ-
10ды, сонымен қатар Т-лимфоциттердің IFN-
, ИЛ-4 және ИЛ-10 өндірүін
реттейтін ИЛ-12ні қолданған жөн.
Жұқпалы аурулар кезінде септикалық шоктын алдын алу бағытында
ИЛ-1-ра және TNF-
ға түзілген моноклоналдық антиденелер құрамына
кірген препараттарды қолданады. IFN-
нын да белсенді антимикробтық
әсері бар, ол патогендік микроорганизмдердің кең спектріне қарсы
макрофагтық белсенділікті қоздыру арқылы жүзеге асады.
Цитокиндер
препараттары
мүшелер мен тіндердін трансплантациясы кезінде де қолданыла алады. Бұл салада ИЛ-1, ИЛ-1-
ра еріген рецепторлары, ИЛ-2 рецепторларымен байланысу қабілеті бар,
бірақ
оның
биологиялық
белсендігінен
ажыратылған
мутанттық
аналогтары қолданылады.
Қазіргі танда цитокиндік/антицитокиндік терапияның ең дамыған
тәжірибесі
рак иммунотерапиясы саласында
жинақталған.
Iсiк
жасушалары цитокиндер өнімі арқылы иммундық механизмдердiң
активтiлiгiн төмендететiнi баршаға мәлім. Осы қызметтi GTFα мен β, ИЛ-
10, простогландин Е2 орындауы мүмкiн. Сонымен қатар, иммунды
жауапты ықпал ететiн ГМ-КСФ, ИЛ-1, ИЛ-6 және ИЛ-8 факторларын
өндiретiн меланома жасушалары сияқты эффекторлы жасушалар да
кездеседi (6-шы кесте).
