отырады деген бастапқы болжамын жатқызуға болады. Осы гипотезаның негізінде жаңа химиялык элементтер мен олардың касиетгері болжанды. Бұл болжамдар дәлелденгеннен кейін гипотезаны ұсыныс ретінде емес, берік, ғылыми дәлелденген заң ретінде карастыра бастады. Теориялық гипотезалар мен заңдар кейде тікелей сезімдік бақылауға қайшы келіп отырады. Мысалы, Коперниктің элемнің гелиоцентристік жүйесіне Караганда, одан ертерек Клавдий Птолемейдің (90-160) Күн жэне өзге планеталар козғалмайтын Жерді айналады деген геоцентристік жүйесі адамның тікелей сезімдік бакылауына сәйкес келеді. Коперник өз жүйесін шындыкка жакын гипотеза ретінде ғана қарастырса, одан шығатын математикалық салдарлар геоцентристік жүйенің салдарымен салыстырғанда өте дэл өлшемділігімен ерекшеленгендіктен бұл гипотезаны Күн жүйесі планеталарының 175
қозғалысының заңы түріндеп ғылыми акикат ретінде карастыра бастады. Теориялык гипотезалар бастапқыда кызык эрі фантастикалык болып көрінуі мүмкін, мысалы, соңғы онжылдыктардағы Ғаламның құрылысы туралы гипотезаларға байланысты пікірталастар осындай. Алайда гипотезалар қаншалықты кездейсок болғанымен, олар шығармашылык бей-берекетсіздіктің нәтижесінде емес, оның алдындағы "сэтсіз" гипотезалар мен көптеген эксперименттік мэліметтерге талдау жасаудың негізінде ашылады. Жаңа