аңыздарына қарағанда, бұзұқтар оң қанатқа, «аға» тайпалар қатарына
жатады да, ал ұшұқтар сол канаттың «кіші» тайпаларына жатады.
Жоғарғы ханды «сайлағанда» бұзұктардың (ұшұқтарға қарағанда) көп
артықшылықтары болған. Жалпы алғанда оғыз
мемлекеті этникалық
құрамы жөнінен ала-құла болып ерекшеленбеген. Оғыз мемлекетінің
халқы — түркі және иран тілінде сөйлеген.
Бұл кезең оғыз тайпаларының бір-біріне қосылып, халықтық халықтық
дәрежеге көтеріле бастаған мезгілі болып есептеледі.
Оғыздардағы жоғарғы билік иесі – жабғу. Жабғудың мұрагері инал деп
аталды. Оны атабектер тәрбиеледі. Әскербасы сюбашы деп аталған.
Жабғудың кеңесшілері күл-еркін деп аталды. “Оғызнама” дерегінде
көрсетілгендей, жабғу өзінің жерін 12 аймаққа бөліп басқарған.
Оғыздар қарлұқ,
қимақ тайпаларымен бірігіп, Еділ мен Жайық
аралығындағы печенегтерді жеңеді. 965 жылы оғыз жабғуы Киев князі
Святославпен Хазарларға қарсы әскери одақ құрды. Нәтижесінде Хазар
қағанаты талқандалды. Орыс жылнамаларында 985 жылы князь
Владимирдің
оғыздармен одақтасып, бұлғарларға жорық жасағаны туралы
айтылады. X ғасырдың соңы мен XI ғасырдың басында Әли жабғудың
кезінде мемлекет жағдайы күрт нашарлады. Үздіксіз соғыс пен шектен тыс
cалынған алым-салық оғыздардың наразылығын туғызды.
Жент қаласын
салжұқтар басып алады. Алайда қала тұрғындары салжұқтарды Женттен
қуып шығады. Әли жабғудың мұрагері Шахмәлік тұсында Оғыз мемлекеті
күшейді. Ол 1041 жылы Хорезмді жаулап алады. Алайда 1043 жылы
салжұқтардың қолынан қаза тапты. Қыпшақтар оғыздарды Сырдария,
Арал бойынан біржола ығыстырады. Ақырында XI ғасырдың басында
Оғыз мемлекеті құлады.
Сырдарияның төменгі ағысында Жанкент, Жуара,
Жент атты қалалардың
орналасуы оғыздардың отырықшылығын дәлелдейді. Ал Сырдарияның
орта ағысындағы Қарнақ, Сүткент, Фараб, Сығанақ, Сауран қалалары
туралы Махмуд Қашғари жазған.
Достарыңызбен бөлісу: