синтаксистік жағы – хабар беру жағы – басым болып кеткен. Cебебі алғашқысында
анық заттық ұғым бар, соңғысында зат мағынасы көмескіленіп кеткен (а/ж).
Лексиканың атау ретіндегі, мағына айырмашылығындағы кемшілігін
синтагма толтырады (жылқышы) – бұл бір; лексиканың жарамды-жарамсыздығына
байланысты кемшілігін де синтагма толтырады (жылқымның жарымы) – бұл екі.
Біз жоғарыда лексиканың стабилдік тенденциясы бар да, синтаксистің
өзгергіштік тенденциясы бар дегенбіз. Бірақ ешбір тенденция таза күйінде
ұшыраспайды. Демек, лексиканың бір басында стабилдік тенденцияға қоса
өзгергіштік тенденция да болады. Синтаксис те солай.
Синтагма лексиканы жеңеді. Бұл не деген сөз? Сөз негізінің үшке бөлінуі, үш
негіз тууы, осы тенденциядан («
адамшылық
» деген сөз – лексика, бірақ
бұрынғыдай қатып қалған сөз емес, өйткені сөздің соңындағы
-шылық
қосымшасы алмалы-салмалы, бұрын
адамшалық
болған). Әр сөздің табиғатында
болатын осы екі тенденциядан: айыру, атау-хабарлау – сөз таптары бөлінген.
Табиғаты осындай болғандықтан, әр сөз табының, мысалы, зат есімнің лексикалық
категориясы, синтаксистік категориясы бар дейміз. Басқа сөз таптарын да осылай
қарастырамыз. Бұл орында
Достарыңызбен бөлісу: