82
сезеді. Сондықтан көптеген өлеңдеріндегі сөздер қай сөз табы-
на жататындығына қарамастан, мағыналық реңктері біртектес
(мысалы, бірыңғай жағымсыз) немесе тақырыптас болып
келеді. Айталық, өз заманындағы қазақ қауымының жағымсыз
мүшелерін – «Құдай атып қойған жұртты» суреттейтін «Бай-
лар жүр жиған малын қорғалатып» деген шағын өлеңіндегі
сұм-сұрқия, қу, білгіш
деген зат есімдерден бастап,
Құдай ату,
сілесі қату, бұғып-шату, есіру, ісіп-кебу, қабару, ит ырылда
-
ту
деген күрделі етістіктер – бәрі де жағымсыз адамдарды,
жағымсыз эмоция тудыратын іс-әрекеттерді атайды. Жағымсыз
реңк бұл сөздердің лексикалық мағынасының өзінде бар, соны-
мен қатар мұндағы етістіктердің көбі жағымсыз экспрессияны
күшейте түсетіндер: сұм-сұрқия, қулар жоқтан-барды жай айта
салмайды,
бұтып-шатады,
құр мақтанбайды,
есіреді,
жай
шығынды болмайды,
шығынға белшесінен батады,
қу, білгіш
атанбаққа жай құмар болмайды, оларды
Құдай қалжыратып,
құмар қылады.
Демек, бұл көрсетілген сөздердің әрқайсысы
экспрессоид болып келсе, олар шағын бір өлеңде шоғырланып,
сол өлеңде айтылмақ ойды әрі әсерлі етіп тұр, әрі өлең тұтас
бір жұмыр текст болып тұр, яғни «текст түзіліп» тұр.
Абайдың өз заманын, замандастырының кейбір топтарын:
болыс пен пысықтарды, кербез, керімдерді, бойы былғаң,
сөзі жылмаңдарды ашық сынауға, ащы тілмен мысқылдап
әшкерелеуге, өз сөзімен айтсақ, «заманын түзетпекке» барған
өлеңдерінде текст түзу – тақырыптас, модальдық реңктес
сөздерді таңдап, бір өлеңде топтап келтіру өте-мөте көзге түседі.
Олардың бейнесін дәл және әсерлі етіп беру үшін оқырман
сезіміне ерекше әсер ететін сөздерді поэтикалық құралға ай-
налдырып қана қоймайды, бұл сөздерді бір өлеңге топтасты-
рып, бір-біріне әсерін тигіздіріп, олардың экспрессивтік болу-
ын қалыңдата түседі.
«Болыс болдым, мінеки» – Абай заманындағы болыс, ша-
барман, пысықтардың классикалық портреті. Мұнда осы
әлеуметтік топтың жағымсыз портреті олардың
Достарыңызбен бөлісу: