144
Е
лбең-елбең жүгірген,
Е
белек отқа семірген.
Е
кі
семсер қолға алып,
Е
рлер жортып күн көрген
Е
діл деген қиянға
Е
ңкейіп келдің тар жерге... –
деген жолдарды оқысақ, мұнда бабамыз
о
мен
е
дауысты ды-
быстарын ассонанстық анафораға жегіп,
жырдың құлаққа
жағымды әуенін тапқан. Доспамбет те
а, қ, т, ж
дыбыстары-
нан басталған сөздерді қатар тұрған өлең жолдарында келтіріп,
қазақ сөздерінің дыбыс үнділігін әдемі берген:
Ж
ара бір қатты, жан тәтті,
Ж
ара аузына қан қатты.
Ж
арықшылар
жоқ па екен,
Ж
армай білте саларға.
Достарыңызбен бөлісу: