143
деп келеді. Мұндағы өлеңнің алты жолының
қ
деген дауыссыз-
дан, дәлірек айтсақ,
қам, қол, қа
деген буындардан басталып
тұруы осы жолдардың алдындағы:
Көл иесі
Қам
бар-ай,
Шөл иесі
Қам
бар-ай!–
деген «ие» аты
Қамбар
сөзімен үндес етіп тұр. Міне, бұл –
енді белгілі бір негізі, дәлелі бар қолданыс, яғни бұл жердегі
аллитерациялық анафора образ жасау мүддесін көздеген деуге
болады.
Өлең жолдарының біркелкі дыбыстан басталуы XV-
XVII ғасыр ақын-жырауларында тіпті жиі кездеседі. Бұларда
өлеңнің қатар келген төрт-бес жолында ассонанс немесе
аллитерацияның қолданылуы – кәнігі амал. Мысалы, XV ғасыр
жырауы Қазтуған өзінің «ақ ала ордасы қонған жұртын»:
Достарыңызбен бөлісу: