235
қаншалықты үлкен болғанымен, олардың өзi белгiлi бiр сатыдағы
өндiрiс тәсiлiнiң нәтижесi ретiнде қаралуы керек.
Маркстiк философияда танымдық мәселелерге де жаңа сипат
берiледi. Бұрынғы материализмге келер болсақ, олар танымды
түйсiктер арқылы бейнеленетiн аңдау ретiнде түсiндi: сыртқы дүние
бiздiң сезiмдiк мүшелерiмiзге өзiнiң ықпалын тигiзiп, адамның дүниенi
қабылдауын туғызады, яғни адам – енжар келетiн қабылдаушы ғана,
ал белсендiлiк сыртқы дүниедегi заттар мен құбылыстардан шығады.
Ал Маркстiң ойлауына қарағанда, қайсыбiр дүниетаным субъект (адам)
пен объектінің (сыртқы дүниедегi танылатын зат) өзара байланысы мен
iс-әрекетiнен тұрады. Адамның назарына, iс-әрекетiне түспеген таза
объект – ол табиғаттың шикiзаты ғана. Ф.Энгельстiң айтуына қарағанда,
«жаратылыстану мен философияда осы уақытқа дейiн адамның ойла-
уына тигiзетiн iс-әрекеттiң ықпалын зерттеудi есепке алмады. Олар,
бiр жағынан, табиғатты ғана, екiншi жағынан, ойлауды ғана бiлдi.
Бiрақ адамның ойлауының ең жақын да мәндi негiзi тек сол жалғыз
табиғаттың өзiнде ғана емес, сол табиғатты адамның өзгертуiнде, тек
сол өзгерiстерге сәйкес адамның ақыл-ойы ары қарай дамиды». Тек
адамның белсендiлiгi арқылы зат танылып, оның iс-әрекетi арқылы
қайта құрылып, оның қажеттiктерiн өтейдi. Сонымен, танымды ескiше
аңдау ретiнде түсiну, шынына келгенде, барлықта жоқ абстракция
ғана. Шынайы өмiрдегi таным – ол
Достарыңызбен бөлісу: