таным әдістемесін
талдауға уақыт келген сияқты. Қазіргі
ғылымда сан алуан зерттеу әдістері жасалған. Жалпы алғанда,
ғылымдағы таным әдістерін үшке бөлуге болады:
1. Жеке ғылым әдістері.
2. Жалпы дүниетану әдістері.
3. Ең жалпы (жан-жақты) әдістемелер.
Әрбір жеке ғылым саласы дами келе, өз таным үлгілерін жасайды.
Ол – оның пісіп-жетілгені, жеке ғылым ретінде өз мәртебесін тапқа-
нының белгісі. Мысалы, археология ғылымында қазба әдістері, мәдени
қабаттан табылған заттарды сақтау үлгілері т.с.с. бар. Физика ғылымына
келсек, онда спектральдық анализ, тарихи тілтану ғылымында салыс-
тыру әдісі бар. Археологиядағы қазба әдісін физикалық зерттеуде
қолдануға болмайды, сол сияқты физика әдістері арқылы тілтану
мүмкін емес т.с.с.
Жалпы дүниетану әдістеріне келер болсақ, оларды ғылымның әрбір
саласында белгілі бір зерттеу сатысында қолдануға болады.
Ғылымның эмпириялық (тәжірибелік) сатысында қолданылатын
жалпы әдістерге келер болсақ, оларға бақылау, экспериментті жатқызуға
болады. Бақылау жөніндегі ойымызды жоғарыда айтқанбыз. Экспери-
ментке келер болсақ, ол зерттелетін заттың әлі де болса ашылмаған
қасиеттерін білу үшін, оны жасанды жағдай жасау арқылы зерттеу
болып табылады. Оны кейбір кезде «табиғатты тергеу» дейді. Бүгінгі
таңдағы эксперименттерде ғылыми аспаптар мен жабдықтар кеңінен
пайдаланылады.
Теориялық деңгейде қолданылатын жалпы әдістерге дерексіздендіру,
жалпылау, анализ бен синтез, индукция мен дедукция, экстраполяция,
үлгілеу, тарихтық және қисындық, дерексіздіктен нақтылыққа өрлеу
т.с.с. жатады.
Абстрактілеу
(дерексәздендіру)
дегеніміз зерттеліп жатқан нысан-
ның кездейсоқ мәнсіз жақтарын ой арқылы «жақшаға алып», мәнді,
керектілерін жинақтап, сақтау болып табылады.
Жалпылау
– жинақталған жақтардың жалпы, бәріне бірдей ортақ
қасиеттерін табу, сол арқылы олар жөнінде ұғымдану.
Достарыңызбен бөлісу: |