453
лық тұрғыдан дұрыс түсіне алмай,
кейіннен ғылым сахнасынан шығып
қалды. Осы кезеңде жан қуаттарының
құрылымын
тұтастай зерттеудің қа-
жеттілігіне ерекше мән берген ге-
штальтпсихология («гештальт» неміс
сөзі, қазақша «бейне», «түр», құрылым
деген ұғымдар бағыты пайда болды.
Оның негізін салған Макс Вертгей-
мер (1880-1943),
Вольфганг Келлер
(1887-1967), Курт Коффка (1886-1940),
Курт Леви (3890-1947) т.б. еді. Олар
сананың ұсақ элементтерге бөлінуіне
қарсы шығып, жан құбылыстарының
тұтастығын, олардың өзіндік сапа-
ларының (тұтастық, тұрақтылық,
құрылымдық,
фигура мен фонның
арақатынасы т.б.) ерекшеліктерін
көрсетті. Мәселен, бір күйді жоғары
не төмен дыбыстармен тартқанмен,
тыңдаушы дыбыстардың неше түрлі
болуына қарамастан, бұлардың қай-
қайсысын да
бір мазмұнда қабыл-
дайды.
Гештальт психология жан қуаттары-
ның тұтастығын адамға әсер етуші
заттармен байланыссыз,
кісіге бас-
тапқы кезден танылған жан құбылы-
сы деп, осы бейнелердің сыртқы ор-
таның әсерінен туындап отыратынын
еске алмады. Аталмыш кезеңде батыс
психологиясында пайда болған негіз-
гі бағыттардың бірі –
фрейдизм
еді.
Осы ілімнің негізін қалаған Австрия
психиатры Зигмунд Фрейд (1856-1939)
жан дүниесіндегі санасыз әрекеттер-
дің табиғатын зерттеді Ол адам сана-
сын қалыптасу жолын түс көру, гип-
ноз, түрлі ырықсыз құбылыстарды
зерттеу арқылы түсіндіруге болады
деп
адам психикасының дамуында
биологиялық негізге – инстинктер-
ге ерекше мән беріп, әлеуметтік фак-
тордың рөлін жоққа шығарды. Фрейд
құштарлық пен нәпсіқұмарлықты
тіршіліктің арқауы деп ұқты. Жы-
ныстық ләззат (либидо)
алу шығар-
машылық іс-әрекет дамуының қоз-
ғаушы күші деп, сананың рөліне
же-
те мән бермеді.
Кейінірек шетел психологиясында
необихевиоризм, неофрейдизм, лого-
терапия, психогенетика,
гуманистік
психология дейтін бағыттар пайда
бола бастады. Бұлар адамның жаны
қуаттарының заңдылықтарын түрлі-
ше зерттеу әдістері арқылы түсінді-
ре бастады. Кеңес психологиясын-
да
адамның іс-әрекеті, сондай-ақ
(С.Л. Рубинштейн
;
А.Н.Леонтьев
т.б.) бір-бірімен
қарым-қатынас жа-
сады (Б.Ф.Ломов т,б.), оның бағыт-
бағдары (Д.Н.Узнадзе
Достарыңызбен бөлісу: