142
баяндаудың (суреттеудің) синтаксистік бітімін (берілісін)
әртүрлі етуді көздеген, ізденген және бұған әдейі барған. Мұнда
жазушы әрбір сөйлемді жаңа жолдан бастап (әрине,
жазуда со-
лай берілуі – қалам иесінің талғамы) жазған тұстар бар. Бұл
жағдайда қандай мақсат көзделген? Мысалы, Ораз-Мұхамедтің
белгілі саясатпен Ескерге (Ібір-Сібірге) жол жүрер алдында
қазақтардың Абдолла ханға қарсы аттануға бет алғанын естіген
ситуацияны жа зушы былай баяндайды:
Сұлтан мен бек суыт жүрісті қосар аттыға төрт-ақ күндік
жердегі Ескер қаласына жаушы жіберіп, жақсы хабар алған
шақта арттағы елден – астана жұрты Созақтан жүйріктерін
зорықтыра, шұбыра шауып шапқыншы келген.
Шұғыл жүріс, тығыз бұйрық.
Ораз-Мұхамед қуана алмады.
Реніш, кейіске және жол жоқ.
Ақыл ісі емес, ашу ісі.
Тепкі титығына жеткен, ашынған елдің еріксіз қимылы
.
Бірақ арты... ақыр түбі немен тынбақ?
(І, 114).
Міне, алты сөйлем алты абзац (жаңа жолдан басталып)
жасап тұр. Сірә, автор бұлайша орналастыру арқылы әрбір
сөйлемде айтылған
ойды көп сөзбен талдап, түсіндірмей-ақ,
осылайша келте-келте қайыру арқылы әрқайсысына назар
аудартқан болар.
Келесі бетте де дәл осындай синтаксистік-графикалық
тәртіп бар: Арада екі-үш апта өткенде, бүкіл Сары Арқадағы
қару сілтеумен көзін ашқан тәжірибелі аламан атаулы тегіс
түстікке бет түзеген.
Елу мың қол.
Кісі басы қос ат, үш ат.
Күндіз-түні шабуылдамақ.
Бірақ алды майданға ілінгенде, арты жол ортасында
болмақ
(І, 146).
Егер жазушы айтпақ сөзін бұлайша түзбегенде, текст мына-
дай түрде құрылған болар ма еді: «...тегіс түстікке бет түзеген.
Бұл – елу мың қол құраған қосын еді. Қосынның әрбір аламаны
кісі басы қос-қостан, үш-үштен ереуіл аттар алған, өйткені олар
күндіз-түні шабуылдамақ. Бірақ қосынның шұбалаңқы, көптігі
143
сондай, алды майданға...». Ал жазушы баяндаудың мұндай
қалыпты ретін сақтағанда, оқырманға ететін эмоциялық әсері
басқаша, яғни жай ғана информация алу болар еді. Кітаптағы
жазылу тәртібі – әр сөйлемнің жаңа жолдан басталуы –
оңтүстікке, Абдолла ханға қарсы
аттанған қазақ әскерінің
көптігіне («Елу мың қол»), жорыққа жақсы сайланғанына
(«Кісі басы қос ат, үш ат»), үлкен ұрысқа бекінгеніне («Күндіз-
түні шабуылдамақ») оқырман назарын аудартуға көмектеседі.
Қайталама тәсілін М.Мағауин де қолданады. Бірақ оның
көрінісі Ә.Кекілбаевтағыдан өзгеше болып келеді. Мысалы,
тарихты баяндаудың үш түрлі жол-тәсілі-аспектісі жөнінде
философиялық
толғауды беруде жазушы
Достарыңызбен бөлісу: