оқырман «мөп-мөлдір» деген мағынаға қоса «ойлы», «ақылды» деген де
мән жатқанын сезінеді. Өйткені сөздің семантикалық структурасында
жаңа сема («ойлы») пайда болады. Сөйтіп, сөздің жеті қат тереңінде
жатқан мүмкіндігін ашуы жазушы қаламының құдіреті болып табылады.
Тілімізге ажар беріп, сөзімізге жан бітіретін мақал-мәтелдер,
шешендік сөз орамдары, айшықты сөз тіркестерінің суреткер
шығармасында алатын орны ерекше. Жазушы қаламы із-өкшесі халық
тілінде жатқан сөз орамдарының көркем үлгілерін, сирек түрлерін, ұмыт
қалғандарын қолданыс үйіріне қосып, сөздік қордың қорабасын
молайтып отырды. Заманымыздың заңғар суреткері Мұхтар Әуезовтың
әйгілі «Абай жолы», «Қорғансыздың күні», «Қараш-қараш оқиғасы»,
«Еңлік-Кебек» тәрізді классикалық туындылары – жазушының тіл
шеберлігін ғана емес, ана тіліміздің асқан байлығын да икем-
оралымдығын да көрсете алатын және тіл қазынасын тыңнан игерудің
өнегелі үлгісін де жете танытатын шығармалар. Бұл туындылардан
көптігіне дөптігі сай, алуан түрлі тұрақты сөз орамдарын кездестіреміз.
Мәселен, фразеологизм табиғатында болатын ықшамдық, сөз сыналау,
сөз кіріктіру тәрізді құбылыстардың бір ғана «Абай жолы» эпопеясынан
алуан түрін ұшыратуға болады. Ал мұндай құбылыстардың, арнайы
назар аударып, ден қоя білсек, тіл көркемдігіне қосар өзіндік өрнегі де
ерекше.
Әр уақытта тіл ұшына оралып тұратын тұрақты сөз орамы
білгеніңше, қажетіңше қолдануға болатын пішімі дайын үлгілер сияқты
көрінеді. Құбылтып, қаймағын бұзып қолдануға да ырық бермейтін
жерлері бар. Табиғаты күрделі осындай тұрақты сөз орамдарына
дағдыдан тыс маңына үстемелеп өң беру, жаңа мазмұн, өзгеше реңк
дарыту М.Әуезов сынды хас шебердің, шынайы сөз зергерінің қалам
желісіне тән ерекшелік. Олай дейтініміз, бір алуан тұрақты сөз тізбегін
жазушы сол даяр тілдік материал күйінде ала салмай, өзіндік өрнек
қосады. Кез-келген жазушының
Достарыңызбен бөлісу: