2 Күн энергиясын қолдану

15 
2 Күн энергиясын қолдану 
 
2.1 Күн сәулесінің жалпы сипаттамасы 
 
1996 жылы күн энергиясының мәселелері бойынша Бүкіләлемдік 
кездесуде
 
(Хараре қ, Зимбабве) «Бүкіләлемдік күндік бағдарлама» және «Күн 
энергетикасы және тұрақты даму туралы Хараре Декларациясы»
 
қабылданды.
 
Бұл халықаралық құжаттарда
 
күн
 
энергиясы өндірісті, тұрмысты энергиямен 
қамтамасыз етуде, табиғи ресурстарды сақтауда және қоршаған ортаның 
ластануын азайтуда көрнекті рөл атқару керек екендігі атап айтылған.
Күн – Жерге ең жақын жұлдыз, радиусы 696 мың км тең плазмалық шар. 
Жерден 149 млн км қашықта орналасқан. Күннің жарықтық қуаты 3,86∙10²³
 
кВт, беткі қабатындағы температура 6000 К шамасында, химиялық құрамы: 
сутегі - 90 % шамасында, гелий – 10 %, басқа элементтер – 0,1 % аз. 
Күндегі энергия көзі – оның температурасы 15 млн градусқа жуық
орталық обылысында сутегінің гелийге ядерлық түрленуінің нәтижесі.
Энергия Күн қойнауынан беткі қабатқа сәулелену арқылы, онан кейін 
қалыңдығы шамамен шардың 0,2 радиусына тең сыртқы қабатқа конвекция 
арқылы жетеді.
 
Плазманың конвективті қозғалысы фотосфералық
грануляцияны – күндегі дақтарды тудырады. Күндегі плазмалық үрдістердің 
белсенділігі периодты 
– 
әрбір 11 жыл сайын өзгереді.

Күннен Жерге келетін 

сәуленің қуаты 2∙10
17 
Вт жуық
.
Күннің сәулесінің спектрін үш топқа бөлуге болады: ультракүлгін 
сәулелер (толқын ұзындығы 0,4 мкм дейін, қарқындылығы 9 %); көрінетін 
сәулелер (толқын ұзындығы 0,4 мкм ден 0,7 мкм дейін, қарқындылығы 45
%); инфрақызыл (жылулық) сәулелер (толқын ұзындығы 0,7 мкм артық, 
қарқындылығы 46 %). 
Сәуленуді сандық бағалау үшін «қарқындылық»

жүктеу/скачать 2,7 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: