Қазақ тіліндегі гиперфонемалар
.
Аталған фонемалардың
ішінде жазарман үшін гиперфонемалар бар.
Гиперфонема
де-
геніміз әлсіз позициядағы фонеманың дүдәмал инварианты.
Қазақ тілінде <а-ә>, <б-п>, <н-ң>, <ы-0>, <і-0> гиперфонема-
лары бар.
<а-ә>
гиперфонемасы басқы буыны жіңішке болып келетін
күмән, күнә, ләззат, іңкәр
т.б.
сөздерінде туады.
Ғалымдар арасында дауыстылардың
а-ә
оппозициясынан гөрі
а-е
оппозициясы жиі әңгіме болады,
яғни
<
ә>
фонемасының ста-
тусына күмән келтіретін көзқарастар бар. Мысалы, Қ.Жұбанов
қазақ тіліндегі
а
дауыстысының жіңішке варианты
е
фонемасы
болады дейді (Жұбанов Қ. 1999: 209). В.В.Радлов
ә
дыбысын қазақ
тіліне тән емес деген (Хусаинов К.Ш. В.В.Радлов. 1984: 74).
Алайда қазіргі қазақ тілінде <ә> дыбысы 516 сөзде инициал
позицияда фонемалық мәнде жұмсалады. Ал төмендегі дауыс-
сыздардан басталатын бірінші буында сөз мағынасын ажырата-
ды:
б
(87) сөзде
г
(1),
д
(74),
ж
(56),
з
(39),
и
(1),
к
(78),
л
(17),
м
(116),
н
(64),
п
(53),
р
(8),
с
(118),
т
(191),
у
(19),
ф
(1),
ш
(48).
Біздің ойымызша, жіңішке буыннан кейін келген <а> фоне-
масы позициялық түрленімге түсіп, [ә] вариантына айналады.
Сонда ІІ буындағы <а-ә> гиперфонемасы фонология теория-сы
бойынша <а> фонемасына сәйкес келеді. Яғни қазіргі қазақ
жазуындағы ІІ буындағы
ә
әрпі <а> фонемасының позициялық
түрленімі (өздік реңк) болып табылады.
Қазақ фонологиясында <й>, <у> үнді дауыссыздарының
гиперфонема құрап жүргені әріпті дыбыс деп қабылдайтын
қате түсініктен туады. Қазіргі әліпбиде
Достарыңызбен бөлісу: |