ретінде, кез келген талапкерге заманауи полимәдени әлемде бейімделуге және өз дегенін іске асыруға мүмкіндік бере отырып, базалык біліктілік сатысында өмір бойы білімге даярлыгымен ерекшеленеді. Дегенмен, соңғы кездері әлеуметтік-мәдени біліктілікті білімнің дербес максаты ретінде, шетел тіліндегі коммуникативті дагдыларга ғана сабақтас емес, қазіргі полимәдени элемде өмр сүру қабілеттілігі мен даярлығын әрекеттестіру негізінде ерекшелей бастады. Әлеуметтік-мәдени біліктілік. Окушының ұлттық мәдени сөйлеу мінез-қүлқымен, сол тілді үстанушылар көзқарасының сөйлеуді қабылдау жэне тудыру үшін релевантгы элеуметтік-мэдени контекст элементтерін қолдану қабілеттілігін түсіндіреді (салт-дәстүрлер, ережелер, нормалар, элеуметтік жағдайлар, әлеуметтік стереотиптер, елтану білімдері). Қазіргі таңда «элеуметтік-мэдени біліктілік» термині кэсіби- әдістемелік эдебиетте кең қолданылатын термин болып табылады. Әр түрлі авторлар бүған тек авторлық түсінігін енгізеді, ал бұл түсініктер элеуметтік-мэдени біліктілікте әдістеменің тілдік жэне кәсіби- педагогикалық білімнің сатыларында бірлескен логикаға сэйкес кешенді жэне нэтижелі тэсілдер жасаудагы тырысуларды жинақтауға қабілетті емес. Кез келген біліктіліктің негізінде оны қолдануды, пайдалануды білу жатыр, бірақ біліктіліктің икемділіктен айыр.машылығы, жеке түлға қасиетінде белгілі моральды-этикалық нүсқамаларына байланысты әр түрлі жағдайлар кезінде психологиялық дайындықпен болуында. «Әлеуметтік-мәдени біліктілік» ұгымынын бірнеше тусіндірмелерінін анапизі, берілген біліктіліктің негізінде келесі түрлермен аныкталады:
