коммуникативті-прагматикалық кеңістікке кіретін, тілдік және тілдік емес объекттер арасындағы қарым-қатынастарды байланыстырады, сонымен қатар тілдік жүйедегі ішкі құрылымдық біліктіліктердік (семантикалық, прагматикалық, синтаксистік, морфологиялык) әрекеттестілігін реттеуге бағытталған [4, 188 б.]. Мәденитанымдық амал негізінде шетел тілін окыту — реалды кілттін бейнесіндегі, баска шынайы кілтті ұстанушыға вербалды, когнитивті, коммуникативті, прагматикалык нормалардың қогамдагы сөйлеу әрекеттер жиынтығының жағдайын калыптастыруға ептеу керек. Осы орайда коғамның сөйлеу мінез кұпығы ерекше орын алады. Коммуникативті-прагматикалық норма әдебінің астында тілдік кұралдар ережелерінің іріктелуі және белгілі бір когамға берілген тарихи кезеңнің дамуы сатысындағы әр түрлі коммуникативті интенция жагдайындағы қарым қатынастагы бір типті жағдаяттар пікірлерінің кұрылымы жатыр. Коммуникативті-прагматикалык нормалар адамдардың әлеуметтік әрекеттестілігі проиесінде істеп
шыгарылады. Бұл нормалар коммуникацияның типтік жагдайларында
әлеуметтік танылуга ие болады. Коммуникацияның прагматикалык деңгейінде көрінетін ауытк>, прагматикалык нормапардың тілдік қызметіндегі бұзушылық салдары болып табылады. Бұл жагдайда берілген қарам-қатынас контексгінде оқ)'шылардың интеракциясына қатысты мазмұнды, коммуні-йсаті івті күтулері ақталмайды. Ф. Райли берілген баламалық емес типін, сейлеу мінез құлығының әлеуметтік-прагматикалык баламасыздық ретінде аныктады. Бұл баламасыздық барысында әңгімелесушілер езге жакка