~ 303 ~
Реабилитация
жӛніндегі мәселе шешімінің ӛзіндік қиындықтары бар,
ол бірінші кезекте шизофренияның полиморфизмімен, ауру ағымы мен
сатыларының әрқилы формаларының болуына байланысты. Сондықтан
шизофрениямен науқастардың реабилитациясы индивидуальды және
дифференциальды сипатта болуы керек. Науқас жағдайына байланысты
реабилитациялық шаралар госпитальда немесе ауруханадан тыс жағдайларда
жҥргізіледі.
Госпитальдық
реабилитация
варианттарына
бірінші
кезекте
ауруханалық шеберханалардағы еңбектік терапияны, мәденитерапияны,
бӛлімше ішілік және жалпы ауруханалық әлеуметтік шараларды жатқызады.
Келесі қадам стационар жағдайында науқастарды жеңіл тәртіптегі
бӛлімшелерге немесе кҥндізгі стационарларға ауыстыру болып табылады.
Реабилитациялық шараларды бірыңғай кешенді бағдарлама әдісі бойынша
жҥргізген дҧрыс, әсіресе науқасты қандай-да бір жаңа еңбек дағдыларына
ҥйрету кезінде, мысалы, ӛндірістік немесе ауылшаруашылықтық дағдыларға
(егер село жӛнінде сӛз болса).
Шизофрениямен
науқастардың
амбулаторлық
реабилитациясын
(ауруханадан тыс) жҥргізу ауданның психоневрологиялық диспансерлер
дәрігерлеріне тиісті. Шизофрениямен науқастар да еңбек етіп жҥрген ірі
ӛндірістік мекемелердің медико-санитарлық бӛлімдерінде қҧрылған
психиатриялық кабинеттер де ӛздерін жақсы жағынан кӛрсетті. Ӛндіріс
жағдайында
жҥргізілген
реабилитация
шизофрениямен
әлеуметтік
дезадаптацияланған науқастар санының азаюына мҥмкіндік береді. Дегенмен
реабилитациялық шаралар жетістігі кӛп жағдайда еңбектік белсенділік пен
сҥйемелдеуші терапияны ретті жҥргізуді дҧрыс ҥйлестіруге де байланысты.
Достарыңызбен бөлісу: