Шүкіршілік Алла Тағала Құран Кәрімде: «
Алланы үнемі (жүрекпен, тілмен һәм іс жүзінде) еске алу болса, құлшылықтың ең үлкені, ең зоры »
351
деп айтумен бірге Алланы зікір
қылу мен шүкіршілікті былайша баяндайды:
351
«Анкабут» сүресі, 45.
«
Ендеше, сендер Мені әрдайым жад етіңдер (яғни әрдайым құлшылық етіп, еске алыңдар), сонда Мен де сендерді ескеремін. Маған шүкіршілік етіңдер және әсте күпіршілік қылмаңдар (яғни алғысы жоқ, жақсылықтың қадірін білмейтін кісінің ісін істемеңдер) »
352
.
352
«Бақара» сүресі, 152.
«
Сендер (Аллаға) шүкіршілік білдіріп, иман келтірсеңдер, Алла сендерді азаптап қайтеді?! Алла – Шәкир (Өзіне шүкіршілік еткендердің қарымын еселеп қайтарып, қисапсыз нығметке, мол сауапқа бөлеуші) һәм Алим (барлық нәрсені, құлдарының жай-күйін жақсы білетін шексіз ілім иесі) »
353
.
353
«Ниса» сүресі, 147.
«
Ешбір жан Алланың қалауынсыз, о бастан жазылып қойған ажалы жетпейінше өлмейді. Кімде-кім дүниенің сауабын қаласа, оған одан өзіне тиесілі сыбағасын береміз. Ал кім ақирет сауабын қаласа, оған да өз сыбағасын береміз. Шүкіршілік етушілерді жақында міндетті түрде сый-сияпатқа бөлейміз »
354
.
354
«Әли Имран» сүресі, 145.
«
Ібіліс: «Ендеше, мені азғырып, адастырғаның (яғни, сынап сүріндіргенің) үшін (ант етемін), мен де оларды тынбай азғырып, адастыру үшін Сенің тура жолыңа кесе-көлденеңдеп отырып аламын. Содан кейін олардың кейде алдынан, кейде артынан, кей кезде оң жағынан, кей кезде сол жағынан келіп азғырамын. Нәтижеде, олардың басым көпшілігін шүкіршілік айтатын құлдарың ретінде көре