бірі болып академик, дарынды сазгер Ахмет Жұбанов кіріскен еді. Ол сонау 1942 жылы
Қазақтың біріккен баспасы арқылы Алматы қаласында жарық көрген «Қазақ
композиторларының өмірі мен творчествосы», одан кейін жазылған «Замана бұлбұлдары»
кітаптарында
Мәди
дің азаматтығы, ақылдығы мен әншілігі, қажырлы күрескерлігі
жайында толғана қалам тартқан екен.
«Замана бұлбұлдары» кітабында Ахаң түрмеден-түрмеге қамалған
Мәди
туралы былай
деп сыр шертеді: «…Қайратты жігіт қанша күшіне мінгенімен, қолды бұғау, аяқты кісен
тырп еткізбейді, налытады, ойға шомылдырады. Қазақтың ескі салтында
тәрбиеленген
Мәди
қысылған жерде аруақты, ата-бабасын айтып, өзінің трагедиясына
тоқтайды.
Бабамыз кешегі өткен Алшынбайды,
Ақылы өткел бермес терең сайды.
Әруағың Алатаудай бабаларым,
Көрдің бе ғарып болған біздің жәйді.— деп оларға да жалбарынып қояды.
Түрменің қатал тәртібін, күннің өтіп болмайтынын, іздеп
Келген ағайынмен де дұрыстап сөйлестірмейтінін өлеңге қосады.
Бұл күңде абақтыда біз жатамыз,
Көңілді құмалақлен жұбатамыз.
Алыстан іздеп келген ағайынмен,
Тесіктен алақандай тіл қатамыз, —
деп біресе «Үшқара» әнінің, біресе «Қаракесек» әуенімен түрмені басына көтеріп, шырқай
жібереді. Қанша қатал болғанымен күзетшілер өздерінен үлкен әкімдері келіп қалғанда
болмаса,
Достарыңызбен бөлісу: