көршілер – əрі мұсылман, əрі тегі жақын (туыс) саналатындар. Бұлардың көршілік, Ислам
жəне туыстық ақылары əрдайым өз күшінде. Екі ақысы бар көрші – мұсылман көрші. Оның
көршілік жəне мұсылмандық ақысын орындау шарт. Бір ғана ақысы бар көрші – діні жат
көрші»
[39]
.
Пайғамбарымыз
(саллаллаһу алəйһи уə сəллəм)
бірде: «Көрші ақысының не екенін білесіңдер ме? Көмек
сұрағанда жəрдем жасауға тиіссің, демеуіңе мұқтаж болғанда аянбауың шарт. Қарыз сұраса бер,
əл-ауқаты төмендесе, оның мойнындағы алашағыңды кешіргенің дұрыс. Ауырғанда халін біліп,
отбасы қара жамылғанда жаназасына бар. Қуанышына ортақтасып бірге қуанып, тағдырдың
тауқыметін тартып, өмірдің мехнатын кешіп жүрсе жұбату парызың. Көршінің рұқсатынсыз
үйіңді оның үйінен биік етіп салма. Ешқашан зорлық көрсетпе. Аздаған нəпақа тапсаң да,
көршіні құр қалдырмай ауыз тигізгейсің, қолыңдағың үй ішіңе жетер-жетпес болса, тапқаныңды
көршіңе көрсетпе, бала-шағаң аулаға алып шықпасын. Себебі, көршінің баласы оны көріп
қызығады. Ас дайындарда тамақтың иісін аңқытып көршінің аш құрсақ балаларына сездірме.
Əйтпесе, көршіге де дəм татыратын бол.
Сендер көрші ақысының не екенін білесіңдер ме? Шыбын жанымды құдіретті уысында
ұстаған Аллаһқа ант етейін, көрші ақысын тек Аллаһтың мейіріміне бөленген адамдар ғана
толық орындай алады», – деген
[40]
.
Шынайы өмірде біз туыс-тумаларды оқта-текте бір көрсек, көрші-қолаңмен күнде
жүздесеміз. Сондықтан, іргемізге қатар қонғанның ақысына барынша ыждағатты болуымыз
қажет.
Аллаһ тағала Құран кəрімде былай дейді:
Достарыңызбен бөлісу: