Адам Құдайдықажет етсе, Құдай да адамды қажет етеді, өйткені оның өзінің негізі жоқ (безосновность), ол адамсыз өзінің
жалғыздығын сезінеді... Сонымен біз адамның Құдайлығын, Құдайдың адамдығын
көрсетуіміз керек. Тарихи Христостың өзі алғашқы рет осыны паш етті.
Құдай - рух, сонымен қатар адам да - рух. Олай болса, екеуінің шығармашылық жолда
кездесуі ғана объективацияланған дүниеден адамды қүтқарады (объективация - Бердяевтің
филосо-фиясындағы ұғым, идеяның, жалпы сананың мазмұнының, адам-дардың қарым-
қатынастарының заттануын, адамнан жаттануын көрсетеді).
Енді Н.А.Бердяевтің тарих философиясына келер болсақ, онда «уақыт» категориясы
үлкен орын алады. Егер дүниедегінің бәрі шектелген, олай болса, соңы бар болатын болса,
тек шығармашы-лық арқылы ғана оның ар жағына өтіп кетуге болады.
Шығарма-шылық -
мәңгілікке әкеледі, бірақ ол - шексіз уақыт емес,
