Психология

ретінде рефлексия жэне «жекеленген жагдайлар» әдістерін
ңолдана отырып, олардан алынган деректерді теориялық
жалпылыща келтіреді әрі түсіндіре баяндайды.
Тұлға психологиясындағы 
психоаналитикалық багдар
XIX-
XX ғ. ғ тоғысында пайда болды. Оның негізін қалаушы 
Зиг­
мунд Фрейд.
Фрейдтің тұлға теориясынын басты бөлімдері: 
бейсана про-
блемалары, психикалыц ацпарат құрылымы, түлга динамикасы,
түлганы зерттеу әдістері, даму және невроздар.
Фрейд пікірінше, психикалық өмір 
ашық сана, астар сана
және бейсанальщ деңгейде
өтіп жатады. Бейсана аймағы мұз- 
таудың су асты бөлігі сияқты басқа сана түрлеріне қарағанда 
көлемді де салмақты келіп, өз ішіне адамның барша әрекет- 
қылығындағы инстинкттер мен табиғи қозғаушы күштерді 
қамтиды.
Психоаналитикалық теорияда адам инстинкттерінің екі негізгі 
тобы ажыралады: 
эротикальщ
(немесе өмірлік) жэне 
киратушы
(өлім)
инстинктері.
Өмірлік 
инстинкттер энергиясы «либидо» деп аталады. Бұл 
инстинкттер өз ішіне 
аштьщ, шөліркеу, жыныстъщ қатынас-
ты (секс) альт, тек өкілінің сацталуы мен тіршілігін цамта-
масыз етеді.
Өлім 
инстинкттері — қиратқыш күштер тек өкілінің ішкі 
жан дүниесіне 
(мазохизм не өзіне цол салу),
сондай-ақ сырттай 
болмысына 
(өшпенділік жэне агрессия)
бағдарланады.
Көп жылгы клиникалъщ зерттеулері негізінде В. Фрейд өзінің
инстинкттер жөніндегі тұжырымдамаларын ұсынды. Осыған 
байланысты ол адам тұлғасы құрылымының үш деңгейлі бір- 
ліктерін анықтады:

жүктеу/скачать 10,53 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: