агза сыртқы
тітіркендіргіштерге таңдамалы (белсенді) қатынас жасап, тірі
материяның
өзіндік реттеу (саморегуляция) деп аталатын жаңа
сапалық қасиетін танытады. Тітіркену — бұл биологиялық
бейнелеудің (отражение) ең қарапайым формасы болумен,
өсімдік жэне жануарлар эволюциясының барша кезендеріңдегі
тірі ағзаларға тэн құбылыс, яғни бұл тірі ағзаның барша био-
логиялық мэнді әсерлерге жауап беру қабілеті. Осылай, орга-
никалық дүниеге өту барысында бейнеленудің сапалық жаңа
формасы келіп шығады, элбетте, бұл бейне айнадағыдай дэл
сипатты бере алмайды. Солай да болса, осы бейне өзінің енжар,
кездейсоқ сипатынан арылып, тіршіліктің қажетгі шартына
айналды.
Тіршілікке маңызды әсерлерге болған тітіркену, тітіркенудің
жоғары маманданған формаларының қалыптасуы жэне олар-
дың ұрпақтан ұрпаққа беріліп отыруы
