Жақсы деген немене, жаман деген немене?!

Жақсы деген немене, жаман деген немене?!

102

«Жақсы деген немене,
Жаман деген немене?!»,

-Деп сұрадым анамнан.

Анам болса жай ғана,
Жауап берді ойлана.
«Жақсы деген- жақсылық,
Жаман деген -жамандық.
Адалдықты сүйгенің,

Тыныш өмір сүргенің.

Жемқорлыққа алдансаң,

Шырмауықтай шырмалып,

Тозақта өмір сүргенің.
Біліп, білмей істеген,
Жамандықтан ада бол.

Жақсылыққа ұмтылып,

Жөні түзу адам бол!
Адамдықтан айнымай,
Адал, таза өмір сүр.
Жамандыққа жуымай,

Ғұмыр кешсең,

Өмір гүл!
Жамандықтан жиреніп,
Жақсылыққа үйреніп.
Ақылыңды толықтар,
Жаман іспен күресіп»,

- Деген анам жымиып,

Мейірлене қарады.

Анамның берген кеңесі,

Өмірлік азық болады.
Адал болу, адам болу
Мұраты екен адамның.

Ата-анамның ақылын,

Санама тоқып аламын.

Хамитова Мадина

«Туған

Аунап өскем Қаратөбем құмында, Қаратөбе қасиетті ұғым ба?

Бала кезден көріп өскен бұл мекен, Қалай кетер менің бір сәт ойымнан?!

Құт дарыған киелі менің мекенім, Бір өзіңе жыр жазып мен өтемін. Бір өзіңде өтер қыс, жаз, көктемім, Борышыңды қалай сенің өтермін?

Қаншама батыр аға, ақын шықты, Әр салада Қаратөбем менің мықты. Әншілерім, биші менен күйшімде, Өнерімен тамсандырар бар жұртты.

Тілсіз тұрған қаншама бір мүсін бар, Үнсіз тұрған мүсіндерде бір сыр бар, Мүсін деген жан-жануар, құс емес, Құрманғазы, Мұхит сындыбабалар.

жерім»

Туған жердің торғайы да сүйкімді, Туған жерде тыя алмаймын күлкімді, Бойыңа бір алау сезім ұялар, Туған жерім, атамекен сиқырлы.

Ел мен жерді жырда қалай даттайсың? Тарихына көз жүгіртіп мақтайсың, Жырақ кетсең алтын арай мекеннен,… Сағынасың, таза ауасын аңсайсың.

Аққұм менен Тышқантайым бір

байлық,

Ауданыма көктен келген бұл сыйлық.

Қаратөбе тұнып тұрған керемет, Кереметті барша халқым қорғайық.

Жырға қалай сыйдырамын қазынамды, Айтар сөзім бұл мен әлі таусылмады. Сөзбен айтсам жағым талып қалар-ау, Жырға қосып ойда ұйқас қалмады.

103