С. У. Жунусова, Г. Л. Алишева

Негізгі ауру – қазіргі кездегі басыңқы ауру. Негізгі аурудың асқынуы – аурудың клиникалық белгілерінің нәтижесінде негізгі аурудың ағысында пайда болған патология. Қосарланған ауру – негізгі ауруға ілесіп, оған еш байланыспайтын, қазіргі кезде басыңқы болып келген патология.

• 
  Дәрігерлік диагноз ауруды анықтайды, ал мейірбикелік диагноз науқастың мәселелерін анықтауға бағытталған.
  
• 
  Дәрігерлік диагноз барлық ауырған уақытта өзгеріссіз қалуы мүмкін, ал мейірбикелік диагноз жиі өзгеруі мүмкін, ағзаның аурумен әрекеттесуіне байланысты күнде өзгеруі де мүмкін.
  
• 
  Дәрігерлік диагноз көбінесе біреу болады, мейірбикелік диагноз бірнеше болуы мүмкін (4-6).
  
• 
  Дәрігерлік диагноз дәрігерлік тәжірибеге байланысты емдеуді қамтиды, ал мейірбикелік диагноз – медициналық манипуляцияларды қамтиды.
  
• 
  Дәрігерлік диагноз ағзада пайда болған патофизиологиялық өзгерістерге байланысты. Мейірбикелік диагноз науқастың өз денсаулығы жайлы көзқарасына байланысты.
  

• 
  Физиологиялық диагноз:
  

• 
  жедел немесе созылмалы ауру;
  
• 
  жеткіліксіз немесе тым көп тамақтану;
  
• 
  жұтынудын бұзылуы;
  
• 
  тері жамылғы бүтіндігінің бұзылуы;
  
• 
  қимыл белсенділігінің төмендеуі;
  
• 
  тыныс алудын қиындауы, жөтел;
  
• 
  қызба;
  
• 
  зәрдің тұрып қалуы, зәрді ұстамау;
  
• 
  іш қату, диарея, метеоризм;
  
• 
  шаршағыштық (жалпы әлсіздік);
  
• 
  ағзаның қорғаныш қызметінің төмендеуі және т.б.
  

• 
  Психологиялық диагноз:
  

• 
  эмоциональды тонустың төмендеуі;
  
• 
  өз жағдайының ауырлығын дұрыс бағаламау;
  
• 
  ауру туралы мәлімет аз болғандығы мазалау;
  
• 
  медицина қызметкеріне сенбеушілік;
  
• 
  ота жасау алдындағы қорқыныш;
  
• 
  өлім қорқынышы;
  
• 
  өзіне қанағаттанбауы;
  
• 
  жалғыздық;
  
• 
  жанұядағы шиеленісті жағдайлар;
  
• 
  бөгде адамның күтімі қажеттілігі туралы мазасыздану және т.б.
  
• 
  жазылмайтын ауруға байланысты үмітсіздік пен сенімсіздік сезімдерінің пайда болуы;
  
• 
  демалу мен қарым-қатынастың жетіспеушілігі;
  
• 
  дербестік сезімінің жетіспеушілігі;
  
• 
  өзінің ауруына байланысты жақынадамдарына деген «жалған айып» сезімінің пайда болуы;
  
• 
  жалған намыстану сезімінің пайда болуы.
  

• 
  Әлеуметтік диагноз:
  

• 
  қозғалыс мүмкіншілігінің шектелуіне байланысты әлеуметтік оқшаулану;
  
• 
  мүгедектікке шығуға байланысты финанстық күйі жайлы уайымдау;
  
• 
  күрделі ауруға байланысты (туберкулез, АИТВ) өзін-өзі оқшаулау.
  

• 
  
  
  жүктеу/скачать 5,78 Mb.
  
  Достарыңызбен бөлісу: