ИНФ -ИРА қалыптастырады. Ол осы құрал-
дармен бірге бір уақытта әрекет
е тіп , б ір е у ін ің э ф ф е ктіл ігін
арттырады; кейде шылаулардың
орнына қызмет етеді. Текстегі
мағыналық байланыстың болмауы,
кейде интонациялық тұтастық
қызметімен де толықтырылады.
ИНФИКС (лат infixus- қойыл-
ған, тіркелген, б екітіл ген)-қар.
Аффикс.
ИНФИНИТИВ
(лат. infinitivus
- анықталмаған, белгіленбеген)
- агглютинативті және флективті
тілдердегі етістіктің қимыл атау
тулғасы. Баяндауышты белгі-
леуде, предикаттық мағынаны
білдіруде қолданылады. Етістік-
тің басқатүлғаларынан ерекше-
лігі - И. шақтық, райлық, жақтық,
к ө п т ік м ағы наларды б іл д ір -
мейді. И. етістік формасы ретінде
(етіс, вид, кейде шақтық сияқты)
гр а м м а ти ка л ы қ түл ға л а р д ы
иеленеді. Көбінесе предикатты
белгілейді де, сейлемде бас-
та у ы ш ты қ, б аянд ауы ш ты қ,
толықтауыштық, пысықтауыш-
ты қ қызметтерде жүмсалады.
Алтай, семит, картвел тілдерінде
И. қимыл есімімен сәйкес келеді
де, етістіктің категорияларын
(ш а қ, е тіс) бойы нда са қта й
отырып, есімнің морфологиялық
тұлғаларымен түрленіп, синтак
систа қызметті атқарады. Қазақ
тіл ін д е гі қимыл е с ім і-е т іс т ік
түбіріне «-У» тұлғасының жалғануы
арқылы жасалып, есім дерш е
түр л е н е алатын, е т іс т ік пен
е с ім н ің арасы ндағы «көпір»
с и я қты қ ы з м е т а т қа р а т ы н
ф у н кц и о н а л ь д ы к а т е го р и я .
Қ им ы л е с ім і т о л ы қ ж ә н е
о кка зи о н а л ь д ы с у б с т а н т и в -
тенеді.
И. қызметі жағынан латын
тіл ін д е гі супинм ен, ағылш ын
тіліндегі герундименжақын. Бүл
түлғалар етістіктің парадигмасы
жағынан И. бір қатарда түрады,
бірақ заттық, етістіктік қасиет-
те р ін ің арақаты насы ж өнінен
б ір -б ір ін е н а й ы р м а ш ы л ы ғы
болады.