л ЛАРИНГАЛ (гр е к, larynx -
көмей) - 1) кемейлік дауыссыз
дыбыс. Л .-д ы ң екі тү р і бар:
глоттальды және эпиглотальды.
Глотальды Л. кең тараған, ал
эпиглотальды Л. (спирант және
қосарланған дыбыстар) семит
және кавказ тілдерінде кезде-
седі.
ЛАТЫН ЖАЗУЫ - ежелгі рим-
діктердің әр іптік жазуы. Л.ж.
Батыс Еуропаны ң кө п те ге н
елдерінде болған, ең кене Л.ж.
б.э.д. VII ғ. белгілі. Қазіргі латын
алфавитінің екі типографиялық
тү р і бар: латиница (нем есе
антиква) және готикалық шрифт
(немесе фрактура).
ЛЕБІЗДІЕКПІН (динамикалық
екпін) - ф онациялық ауаның
қарқынымен байланысты екпін.
Л.е. лингвистикалық әдебиетте
экспираторлы қ екпін деп де
аталады. Тілдердің кепшілігі Л.е.
тобына жатады. Л.е. бар тілдер:
екпіні тиянақты тілдерде екпін
сөздің арнаулы буынына түседі,
екпіні тиянақсыз тіддерде Л.е.-нің
арнаулы буынмен байланысуы
шарт болмайды.
Л.е. магына айқындаушы, сөз
айқындаушы болып екіге бөлі-
неді. Мыс.: орыс тілінде «з&мок-
замок» сөздерінде екпін мағы-
наны айқындайды.
