М О Н -М О Р ж
қараға нд а а р ти кул я ц и я л ы қ
м үш елер мен ф орм анттар
түрақты жағдайда болады.
МОРФ (грек, гтюгрһё - форма)
- морфеманың те ксте гі өкілі,
текстегі ең кіш і, маңызы бар
бірлік. «М». терминін 1947 ж.
Ч.Ф.Хоккет ұсынған. Бір морфе-
маның әр түрлі М.-тары оның
алломорфтары деп аталады.
Американ тіл білімінде бұл мағы-
нада «морфемалық альтернат»,
ал ке ң е с т ік л и н гв и с ти ка д а
«морфема варианты» термині
болған. Сөз ж э н е морф ема
қа р а м а -қа р сы
қо йы л а ты н
тілдерде М.-ты әдетте сөзтұлға-
ның б е л ігі р е тін д е таниды .
Соссюрдің таңбалық тұжырым-
дамасын мойындайтын ғалымдар
М.-қа: сейлеудің ті/щ ік емес екі
жақты бірлігі деген анықтама
береді. Американ л ингвисти-
касында 1940-ж ж . М .-ты бір
жақты бірлік деп таныған, яғни
сөйлеудің сыртқы (формальды)
жағының элементі ретінде білген.
Бірақ М .-тың екі түрлі ұғымы
болуы, тексті М.-тарға бөлшек-
теуге кедергі жасамайды.
