7
қазақ балаларының бойына сіңіре білді. Алтынсарин қазақ балаларын
туғаннан дарынды, зерек деп сипаттайды.
Ы.
Алтынсариннің
шағын
әңгімелері,
өлеңдері
балаларды
адамгершілікке, еңбекке баулиды және үлкендерді,
халқының салт-
дәстүрлерін құрметтеуге,
туған жерін, табиғатын сүюге тәрбиелейді. Бала
жанының зергері Ы. Алтынсарин әңгімелерінің бәрі де бүлдіршіндердің жас
ерекшеліктеріне орай тілі жеңіл, мазмұны тартымды болып келеді.
Ы.Алтынсариннің шығармаларын тәрбиелік
мәні бойынша бірнеше
бағытқа бөлуге болады:
адамгершілік, мейірімділік, сабырлыққа тәрбиелеу («Бақша
ағаштары», «Асыл шөп», «Жаман жолдас», «Мақта қыз бен мысық»)
еңбекке баулу («Әке мен бала»,
«Өрмекші, құмырсқа, қарлығаш» )
туған жерге, табиғатқа сүйіспеншілік сезімін ояту («Таза бұлақ»,
«Жаз», «Туған өлке»)
үлкендерді құрметтеу («Мейрімді бала»
,
«Аурудан аяған күштірек»,
«Шеше мен бала»)
Ы.Алтынсарин адамгершілік тәрбиеге үлкен мән берді.
Адамгершілік
оның жеке басының өзегі болды. Ағартушының
Достарыңызбен бөлісу: