1. Оториноларингология дегеніміз не ? осы мамандаықтың қандай тармақтары бар?
Сит есеп .Толық көрінбейді сурет орысшасын таптым ,соны аударыпр қойдым
жүктеу/скачать 1,05 Mb.
|
дифка лор
| 3.Сит есеп .Толық көрінбейді сурет орысшасын таптым ,соны аударыпр қойдым .
Науқаста тыныштықта және жұтқанда тамақ ауруы, температураның жоғарылауы, жалпы әлсіздік, әлсіздік туралы шағымдар бар. Тері ылғалды, температурасы 38,6 с. Бадамша бездердің шырышты қабығының гиперемиясы, лакундардан шығатын Ақ жабындар бар. Бляшкалар оңай алынып тасталады, таңдай бадамша бездерінің бетінен тыс таралмайды. Субмандибулярлық және жатыр мойны лимфа түйіндері үлкейген, тығыздалған, пальпация кезінде ауырады. 1.Диагноз.Жұтқыншақтың жедел қабыну аурулары .Соның ішінді лакунарлы ангина . 2.Диагностика .Фарингоскопиямен қарағанда таңдай бадамшасының кілегей қабатының гиперемиясын, ақ жыбындыларды ,бляшкалар оңай алынады. Емі . -антибактериялық препараттар -қызуды түсіретін препараттар -антигистаминді препараттар -витаминдер -антисептиктермен шаю Билет №15 Мұрыннан қан кетулер. Себептері (жалпы және жергілікті). Жіктелуі, клиникасы, диагностикасы. Мұрыннан қан кетуді тоқтату әдістері. Алдыңғы және артқы тампонада. Көрсетілімдер. Орындау техникасы Мұрыннан қан кетулер - мұрын қуысы қабырғасының қан тамырларының тұтастығы немесе өткізгіштігінің зақымдалуымен байқалады. Мұрыннан қан кетулер (epistaxis) дәрігерлердің тәжірибесінде ең жиі кездесетін қан кетулер болып есептеледі. Қан кетулерді себептеріне байланысты: жарақаттық (көбінесе жергілікті сипаттағы) және сиптоматикалық (жалпы да, жергілікті де сипаттағы) мұрыннан қан кетулер деп бөлеміз. Жарақаттық қан кетулер әр түрлі жарақаттан, мұрын қуысына жасалған операциялардан, құралдардан (аспап) жарақаттанғаннан кейін болады. Симптоматикалық қан кетулер баска аурулардың белгісі болып келеді. Жиі кездесетіндері: • жүрек-қан тамырлары аурулары (кан қысымының жоғарылауы, атеросклероз); • бүйрек аурулары (нефросклероз, бүйрек гипертониясы); • қан аурулары (гемофилия, геморрагиялық тромбостимия, Верльгоф ауруы); Клиникалық көрінісі Мұрыннан қан кетулер кезінде ашық түсті, көпірмейтін қан мұрын кіреберісінде немесе басын шалқайтқанда жұтқыншақтың артқы қабырғасында айқын көрінеді. Қан кетулер кенеттен басталады, кейбір науқастарда алдында бастың ауруы, құлақта шу, мұрында қышу байқалады. Кеткен қанның көлеміне байланысты бөлінеді: азғантай, орта дәрежелі және көп (ауыр дәрежелі) қан кетулер байкалады. • Азғантай қан кетулер Киссельбах аймағында байқалады, бірнеше тамшы қан қысқа уақытта бөлінеді. Көбінесе қан өздігінен немесе мұрын қанатын мұрын орталығына басқан кезде тоқтайды. • Орташа қан кетулер кезінде үлкен адамдарда 300 мл дейін қан жоғалту болуы мүмкін. Бұл кезде гемодинамика қалыпты жағдайда сақталады. • Көп қан кетулер кезінде қан жоғалту 300 мл артады, кейде 1 л немесе одан жоғары болады. Мұндай қан кетулер адамның өміріне қауіп туғызады. Емі Дәрігердің негізгі емдеу тәсілі қан кетудің себептерін, оның жиілігін, ағымын, қан жоғалту сапасын, таралу аймағын анықтағаннан кейін айқындалады, ол бағытталады: • қан арнасындағы сұйықтықты қалпына келтіруге; қан кетуді тоқтатуға; • кан кетудің қайталанбауының алдын алуға. Бастапқы қан кету орнын анықтау оңай, алдыңғы мұрын бөлімінен азғантай қан кеткенде қарапайым және нәтижелі әдісті қолдана отырып, тоқтатуға тырысу керек. Алдын ала қанаған жерге 15-20 минуттай 3% сутегі асқын тотығы ерітіндісіне батырылған мақта немесе дәке қояды. Мұрынның қанаттарын екі саусақпен қысып отыру ережесін ұсынып, басын толық шалқайтпай, науқастың мұрнына мұз басады. Қайталамалы қан кету кезінде мұрынның алдыңғы бөлімінен инфильтратты қанаған жерге 1% прокаин ерітіндісіне батырылған мақта және 40-50% күміс нитраты ерітіндісін пайдаланады. Күміс нитраты кристалл түрінде болуы мүмкін, оны зондтың үшын еріткен «маржан» түрінде көз бақылауымен қанаған жерді күйдіреді. Қанаған тамыр анықталған болса, қан тамырына электрокоагуляциялық тәсіл қолданған нәтижелі болып табылады. Көбірек қан кету кезінде жоғарыда көрсетілген тәсілдер нәтижелі болмауы мүмкін, ол кезде қанаған жақта алдыңғы тығындау жүргізу қажет Алдыңғы тығынға түрлі әдіс қолданады: Микулич, Воячек, Лихачев әдістері. Жалпы алдыңғы тығынға Микулич ілмекті әдісін қолдану тәсілі бойынша ұзындығы 60-70 см және ені 1-1,5 см дәкені индиферентті сіңген жақпа майы (синтомицинді, левомекольді, вазелинді), пинцетпен мұрынның түбімен хоанаға дейінгі аралықта тығын қояды. Ол үшін дәкені пинцет арқылы мұрынның түбімен хоанаға дейін енгізеді, оны жібермей 6-7 см дәкені тағы да қайталап салу арқылы мұрының алдыңғы жағын тығындайды. Енгізілге дәкенің бойымен қайталау арқылы мұрын қуысына гармон сияқты төменнен жоғары тегіс мұрын куысының бір бөлігін толтырады. Сонымен мұрынның жартысына төменне жоғарыға дейін дәке толық қабаттасқан түрінде көрінеді. Кейде бірінші жарты мұрыннан қан кеткенде екіншісінде байқалуы мүмкін, онда екінші жағына да тығындау жасайды. Артқы тығынды жасау үшін алдын-ала арнайы стерилді дәкені дайындау керек: бірнеше қабатталған дәкеден 3 × 3 × 2 см көлемді тығыз тығын жасап, ұзындығы 20 см жібек жіпті айқастыра байлайды. Бірінші жіпті байлап болған соң, біреуін кеседі, үшеуі қалады. Дәкенің оптималді көлемі әрбір науқас үшін оның бас бармағының шеткі бөлігіне сәйкес болуы қажет. Артқы тығындауда иілмелі кіші резиналы катетерді мұрынның төменгі жолы арқылы жұтқыншақтың мұрын бөлігімен ауыз бөлігіне өткізеді. Ондағы иілмелі катетер Гартман қысқышымен ауыз арқылы сыртқа шығарылады Ауыз арқылы шыққан катетерге тығынның екі жібін байлайды, содан кейін катетерді кейін тарту арқылы дәкелі артқы тығынды ауыз арқылы мұрын-жұтқыншақа бағыттайды, бұл кезде артқы тығын жұмсақ таңдайға тірелсе, оны саусақпен немесе қысқышпен мұрын- жұтқыншаққа қарай өткізген дұрыс. Жұтқыншақарты абсцесі: этиологиясы, клиникасы, жиагностикасы, емі, асқынулары Ретрофарингеалды іріңдік; Жұтқыншақ арты іріңдігі - жұмсақ тіндердің іріңді қабынуы, ол жұтқыншақ бұлшық еттерінің фасциялары мен мойын омыртқаларының фасциялары арасында дамиды. Мұндай іріңдік 4 жасқа дейінгі балаларда жиі кездеседі, өйткені балаларда жұтқыншақ арты кеңістігінде жұмсақ дәнекер тіндер, лимфа тамырлары жақсы дамыған. Жұтқыншақ арты іріңдігіне көбінесе жұтқыншақтың артқы қабырғасында орналасқан лимфоидты тіндердің қабынуы, аздаған жарақаттан кейін инфекцияның лимфа тамырларымен таралуынан және жедел ринофарингитте баспадан кейін дамиды. Клиникалық көрінісі Ең бірінші белгісі жұтынғанда көбейетін ауырсыну болып табылады. Бала көбінесе тамақ ішуден бас тартады, мазасызданады, жылай береді, ұйқысы бұзылады. Дене қызуы 39-40 °С-қа дейін көтеріледі. Іріңдік жұтқыншақтың мұрын бөлігінде орналасса, тыныс алуы қиындайды, маңқалық пайда болады. Іріңдік жұтқыншақтың ортаңғы және төменгі бөлігінде орналасса, тыныс алуы қиындауы мүмкін, дауысы қарлыққан, тұншығу байқалуы мүмкін. Фарингоскопия кезінде ісікке ұқсас жұтқыншақтың артқы қабырғасында инфильтраттың түзілуі көрінеді, басқан кезде ауырсыну, кейде флюктуация байқалады. Ісін жұтқыншақтың ортаңғы және төменгі бөлігінде орналасса, іріндік ортасында байқалады, ал жоғарғы бөлігінде орналасса, бүйір қабырғасына қарай таралады. Жергілікті лимфа түйіндері ісінген, ауырсыну көбейетін болғандықтан, бала басын «ауыратын» жағына қарай бұрады. Қанның құрамын тексеру кезінде лейкоциттер саны 10-20 × 10°/л, ЭТЖ 40 мм/с дейін. Емі Жұтқыншақ артқы іріңдігін шұғыл түрде ашуымыз керек. Іріңдікті тескен кезде іріңің төменгі тыныс жолдарына тарамауы үшін оны дер кезіңде сорып алуымыз керек. Іріңдікті ашуды ісіктің томпайған жерінен ортаңғы сызықтан 2 см қашықтықтан асырмай жасау керек. Кескен жараның шетін Гартман қысқышымен немесе корнцангпен ашу қажет. Іріндікті ашқаннан кейін жұтқыншақты антисептикалық дәрілермен шайып, антибактериалды ем жүргіземіз. Сит. 50 жастағы науқас сол жақ құлағынан ірінің ағуына, құлақта және құлақ артында ауырсынудын болуына, есту қабілетінің нашарлауына шағымданады. Ауырғанына 3 апта. Объективті: AS - сыртқы есту жолында, шырышты-іріңді бөлінді, 3 мақта көлемінде, иіссіз. Дабыл жарғағы гиперемияланған, алдыңғы-төменгі квадрантта перфорация, «пульс тәрізді рефлекс», сыртқы есту жолының жоғарғы-артқы қабырғасының гиперемиясы және салбырауы. Емізішке тәрізді өсіндіні пальпациялағанда, әсіресе ұшын пальпациялағанда ауырсыну байқалады. Сіздің диагнозыңыз, науқасты тексеру және емдеу жоспары. Острый средний отит 2 стадия. Мастоидит Рентгенография Клинический анализ крови Консервативное лечение Медикаментозное лечение заключается в приеме антибактериальных средств. В начале лечения антибиотики назначаются эмпирически, после получения результатов бактериологического посева терапию могут корректировать. Назначаются антибиотики широкого спектра действия, препаратами первого выбора являются: Защищенные пенициллины: Амоксициллин/клавуланат, Тикарциллин/клавуланат. Цефалоспорины: Цефуроксим, Цефотаксим, Цефтриаксон и Цефоперазон. Для устранения болевого симптома в уши закапывают капли, обладающие анестезирующим действием. Это может быть Отипакс, Отинум, Анауран и другие. Прежде чем проводить процедуру, лекарственное средство целесообразно разогреть на 2 градуса выше нормальной температуры человеческого тела. После закапывания в ухо необходимо вложить ватный тампон и извлечь его спустя несколько часов. Если врачом не был произведен предварительный осмотр и не исключен риск перфорации перепонки, то можно воспользоваться ватной турундой, смоченной в растворе борной кислоты. Снять отечность помогают антигистаминные препараты, а также сосудосуживающие капли для носа. Среди них можно выделить Тизин, Отривин, Називин и прочие. Для того, чтобы снять воспаление, больному показаны такие препараты, как Нурофен, Ибупрофен, Диклофенак. Когда боль не купируется вышеперечисленными средствами, а температура продолжает нарастать, бактериальную инфекцию лучше купировать антибиотиками. Билет №16 1. Мұрын фурункулы: даму себептері, клиникасы, ағым сатылары, диагностикасы, консервативтік және хирургиялық емі. Асқынулары және алдын алуы Мұрын шиқаны. Шиқан - мұрынның түктерінің, май бездерінің іріңді қабынуының маңайындағы жүмсақ тіндерге таралуымен сипатталады. Этиологиясы Шиқанның дамуына жергілікті тері бездерінің, жалпы ағзаның иммунды жағдайы төмендегенде стрептококк, стафилококк т.б. таралуынан болады. Сонымен қоса, шиқанның дамуы басқа аурулардың әсерінен кейін болады: қант диабеті, дәрумендердің жетіспеуі, жалпы суыққа шалдығу, жергілікті терінің зақымдалуы және т.б. Мұндай жағдайда микробтар шаш және май бездеріне түскенде, оның кабынуына әкеледі. Көбінесе мұрын кіреберісінде немесе дененің баска жерінде - бетте, мойында, кеудеде, қарында т.б. бірнеше фурункул кездессе, фурункуллез деп атаймыз. Егер бірнеше шиқандар қосылған кезде жан-жағына таралып, қабыну жүрсе - карбункул деп атаймыз. Клиникалық белгілері Шиканның жиі кездесетін жері - түк мол өсетін мұрынның кіреберісі. Сирегірек мұрын ұшында, қанатында, ауыз-мұрын қосындысында кездеседі. Клиникалық тәжірибеде шиқанның дамуын инфильтрация және іріндеу кезеңдеріне бөледі. Аурудың бастапқы кезінде мұрын кіреберісінде ісіну, қызару инфильтраттың түзілуіне әкеледі. Қол тигенде қатты ауырсынады. Кейінірек жұмсақ тіндердің ісінуі жоғарғы ерінге, бет аймағына таралады. 3-4 күнен кейін инфильтраттың ұшында сарғыш ірінді шиқанның өзегі көрінеді. Сыздауықтың пісіп-жетілуі кезінде ағзаның жалпы реакциясы – дене температурасының көтерілуі, бас ауруы, әлсіздік және жалпы интоксикация белгілері (дене температурасының көтерілуі, қанда лейкоцитоз және т.б.) байқалуы мүмкін. Олар іріндікті жарғаннан кейін бәсендейді. Кейбір жағдайда бір уақытта бірнеше сыздауықтар қатарласып орналасуы мүмкін. Олардың бірігуі бірнеше ірінді-некроздық өзектері бар ауқымды инфильтраттар - карбункулалардың түзілісіне әкеледі. Жұмсақ тіндер инфильтрациясы және ісіну жақын жатқан тіндерге жайылады. Пальпация кезінде катты ауырсыну байқалады, жалпы интоксикация ұлғаяды. Аурудың қолайсыз ағымында (қант диабеті, қосарланған аурулар, рационалды емес терапия және т.б.) қабыну үдерісі өршиді. Бұрыштық және көз веналары арқылы инфекция таралып, көз және бас сүйекішілік асқынуға әкелуі мүмкін (көз клетчаткасының қабынуы, көз шарасы венасының тромбозы, кавернозды синус тромбозы, сепсис және т.б.). Диагноз қою Қарау нәтижесіне негізделіп, қиындықтарды туғызбайды. Сыздауықтың созылмалы ағымында және қайталап ауырған науқастарда қант диабетін анықтау үшін тәуліктік зәрді және кандағы кантты тексеру керек. Температураның максималды көтерілуінде канды залалсыздануға тексереді. Микрофлораны және онын антибиотиктерге сезімталдығын анықтау үшін іріңнен жұғын алады. Емі Аурудың сатысымен (инфильтративті немесе абсцесті) және ауырлығымен анықталады. Ол консервативті немесе хирургиялық болуы мүмкін. Консервативті ем инфильтрация сатысында іріңнің абсцесті белгілері болмағанда жүргізіледі. Консервативті ем кең спектрлі антибиотиктердің массивті дозасын (пенициллиндер, цефалоспориндер, макролидтер, фторхинолондар және т.б.), антигистаминдер, анальгетиктер, дәрумендер, жаксы тамақтану, қызуды түсіретін дәрілерді қолданумен жүреді. Инфильтраттың бастапқы сатысында жергілікті Вишневский жақпа майымен тану, спиртті компресс жасалады. Хирургиялық емі. Іріңнің абсцесті сатысында жедел түрде іріңдікті ауқымды ашу арқылы, шиқанның өзегін алып, дренаж қою керек. Операцияны қыска мерзімді наркоз немесе жергілікті жансыздандыруды қолданумен жасайды. Шиқанды ашқаннан кейін іріңдікке резеңке жолақпен дренаж қойылады, 10% натрий хлоридінің гипертониялы ерітіндісімен дәке қойылады, дәке сол ертіндінің өзімен дымқылдап тұрады; левомекольді, левосинді жақпа майын да қолдануға болады. Хирургиялық ем массивті антибактериялық, дезинтоксикациялық және сиптоматикалық терапия көрінісінде өтуі қажет. 2. Көмейдің жедел стенозы. Этиопатогенезі, клиникасы, ағым кезендері, диагностикасы және емі. Трахеотомия және коникотомия. Көрсетілімдері, жабдықтары, орындау техникасы және асқынулары. Көмей стенозы немесе көмей саңылауының тарылуы төменгі тыныс жолдарына ауаның өтуіне кедергі жасайды. Даму уақытына қарай көмей түрлерін келесі түрлерге бөледі: 1. Кенет тарылу – секунд, минут ішінде дамиды (мысалы, тыныс жолына әртүрлі бөгде зат тұрып қалғанда). 2. Жедел тарылу – бірнеше сағаттан, бір тәулікке дейінгі уақыт ішінде дамиды(көмей баспасында, ісікте, күйгенде). 3. Жеделдеу тарылу – бірнеше күннен бір аптаға дейінгі уақыт ішінде дамиды (көмей күл ауруында, жарақаттанғанда, инфекциялық хондроперихондриттерде, жүйкенің көмей сыртында салдануында). 4. Созылмалы тарылу – апта және оданда ұзағырақ уақыттар ішінде дамиды (көмей қатерлі ісігі және инфекциялық гранулемаларда, қалқанша бездің қатерлі ісігі және қалқанша бездің ұлғаюы кезінде көмей сырт жағынан қысылады, сол сияқты біртіндеп пайда болатын мембраналарда және көмей кисталарында). Көмейдің жедел тарылуы дереу барлық негізгі тіршілікпен қамтамасыз ету қызметтерінің қатты бұзылуына, тіпті толық тоқтап қалуына дейін апарады. Тарылу қарқыны көбінесе қайтымды. жүктеу/скачать 1,05 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|