Сахнаға қасқыр шығады Қасқыр: Мынау не пәле? Бұны қалай қолданады? (Иіскейді) Иісі шықпайды. Демек жеуге де келмейді. Ех, қарным шұрылдап барады. Осы біреулер жеуге жарамсыз эаттарды не істейді екен?
Шайтан: Барлық шаруаны қарық қылып тастағандай не істеп отырсың? Алда жаңа жыл мерекесі. Ал біз мына Қоянның не көзін құртпадық, не ақша таппадық.
Қасқыр: Ой, ақша не керек? Оданда қарынды бір тойғызайық. Ол өзі сондай томпақ, тәп-тәтті болатын шығар?
Шайтан: Сенің тек есіл-дертің тамақ екен. Сенімен қайдан байланыстым?
Сендейлермен бизнес құрмақ түгіл, шағын іс те бітіре алмайсың. Оба на, мынау телефон ғой, оны қайдан алдың?
Қасқыр: Әлгі құртшабақтікі. Бұл сонда не өзі?
Шайтан: Ой, ақымақ бұған сенің басың жетпейді. Одан да, Қоянды әкел.
Қоян: Немене, братандар, менің арқамда ақша істегілерің келіп еді, қолдарыңнан келмеді ме?
Шайтан: Қоянжан, артық сөйлеме. Ерте қуанып тұрсың-ау. Сені мына Қасқыр дәл кәзір жеп қоюға дайын тұр.
Қасқыр: Аха, дәл қазір!
Қоян: Ой, Шайтан сенде азғыратын жанды тапқан екенсің. Қарын тойдырудан өзге ешнарсе ойламайтын, мына ақымақпен қайдан байланысып жүрсің?
Қасқыр: Немене?
Қоян: Бір ашуыңды бер, ағатай! Менің достарым Патшадан қанша ақша керек сонша алып береді. Өйткені, мен болмасам, Айкүлмес ханшайым Сарайды көз жасына толтырады. Ал, жылаған кездегі дауысын айтсаңшы.
Қасқыр: Хат жазғалы 2 күн болды, қайда сол достарың?
Шайтан: Түшш, балақайды ренжітпейік. Біз олармен қалай байланысамыз, айта қойшы?! Мүмкін мынау көмектесер?
Қоян: Әрине, қолымды шешіңдер. Мен оларға хабар берейін.
Қасқыр: Қандай хабар? Не хабар? Қажеті жоқ.
Шайтан: Тоқта-тоқта, Қасеке! Ал, балақай, тікелей байланысуға болмайды, оны өзің білесің. Сонда не істемекшісің?
Қоян: Таптым, таптым... Мен тікелей шықпаймын. Мен Зелло Ақтобе немесе OLX-қа жазамын. Менің достарым оны оқып, бірден сендерге сұрағандарыңды береді.
Шайтан: Жарайды, мә, жаз! Тек ешкімге телефон соғушы болма! Екі көзім сенде.
Қоян: Әрине, әрине! Жаздым, болды, хабарлама кетті.
