395
нәрсенің Құдайдың құпиясын түсінбеуде екендігін атап көрсеткенін көрген
болатынбыз. Бұл мәселе грек православ христиандарын ешқашан тығырыққа
тіремеген еді; олар парадокс ұғымын танып жарық пен шабыттың көзі
деп таныған болатын. Алайда Батыста Құдайдың жеке тұлға ретінде қарау
көзқарасы басым болумен қатар, біршама текетірестерге жол ашты. Адамдар
кәдімгі біз сияқты екен, олардың да бастарынан түрлі қиыншылықтары
мен бетпе-бет келіп, дүниені басқарып отырғандай, Құдайдың еркі туралы
тақырыпта сөз қозғауға тырысты. Бұған қарсы Католик шіркеуі Құдайдың
лағынет пен қарғысқа ұшырағандар үшін мәңгілікке тозаққа түсетіндіктері
туралы алдын ала ойластырды. Мысалы, Августин «тағдырды сипаттау»
терминін қолданған, Құдайдың тура жолда жүріп, өз сеніміне берік болған
жандарды құтқару туралы шешіміне қатысты деп ойлаған бірақ, бұл ойдың
қисынды қорытындысы болғанымен, кейбір жоғалған рухтардың тозаққа
баратыны туралы ойды үзілді-кесілді өзгертті. Кальвин
Достарыңызбен бөлісу: