352
бастаудан құйылып жеткендей көрінеді. Абулафияның шәкірттерінің бірі
экстаздың өзгеше сипаттамасын айтады: мистиктің өз Мәсіхі болады. Экстаз
хәлінде өзінің еркін және нұрланған назарымен бетпе- бет қалады:
Барша пайғамбарлық рухтың оларға кенеттен өз бейнесінің ал
-
дында тұрғанды көру және өзін ұмыту тіпті одан ажыраудан соң ғана
нәсіп болғанын біл.... және бұл сыр үшін ұстаздарымыз [Талмұдта]:
«пайғамбарлардың күш-қуаты өте жоғары, Оның болмыс-бітімі оны
қалыптастырғанмен ғана салыстырылады» [яғни, «адамды Құдаймен
салыстырғанмен»] деген.
398
Яхуди мистиктер Құдаймен тұтастықта екендіктерін айтуды әрдайым қа
-
ламайтын. Абулафия мен шәкірттері тек рухани жетекші арқылы ғана бірлік
пен рухани еркіндік хәлінің каббалистті Құдаймен тікелей байланыстыра
-
тынын айта алатын. Орта ғасыр мистиктері мен заманауи психотерапия ара
-
сында айырмашылық бар, бірақ екі ілім де саулық пен тұлғалық тұтастыққа
қол жеткізу үшін ұқсас техникаларды дамытқан.
Батыста христиандар мистикалық дәстүрді ілгерілетуге келгенде көшке
ілесе алмады. Олар Византия мен Ислам империясындағы монотеистерден
артта қалған еді және, бәлкім, дамудың жаңа шарттарына дайын емес бо
-
латын. Алайда он төртінші ғасырда Солтүстік Еуропада мистикалық дінде
айтарлықтай дүмпу орын алды. Әсіресе Германияда Мейстер Экхарт (1260-
1327), Иоанн (Иоганн) Таулер (1300-1361), Ұлы Гертруда (1256-1302) және
Генрих Сузо (1295-1306) секілді бірқатар мистиктер жетіліп шықты. Англия
да осы батыстық дамуға үлкен үлес қосты және өз еліне, сонымен бірге бүкіл
құрлыққа дабысы тараған төрт ұлы мистикті баулып шығарды. Олар: Ричард
Ролл (1290-1349), Уолтер Хилтон (1346 ж. ө.), Норвичтік Юлиана (шамамен
1342-1416) және
Достарыңызбен бөлісу: