Клиникалық көрінісі.
Ауру, бір жылдан кейін, жиі жедел дамиды. Өткінші (транзи-
торлы) және созылмалы ағымдыда болуы мүмкін. Негізгі белгісі – ұзақ уақыт сақталатын,
аяқтарда және организм қуыстарында орналасатын, асиметриялық үлкен (көп) ісіктер.
Науқаста тәбетінің төмендеуі, құсу, жиі және сұйық нәжіс байқалады. Дене дамуы тоқы-
райды, дистрофия, бұлшық еттік гипотония, кейде гипокальцемиялық құрысу байқалады.
Диагностикасы.
Диагноз қоюда нәжіспен шығатын, қан сарысуындағы ақуызға
сәйкес, ақуыздарды (нәжістің фильтратының трихлорсірке қышқылымен реакция, немесе
қайнату сынамасы, қан мен нәжіс құрамындағы ақуызды иммуноэлектрофоретикалық
идентификациялау) естен шығармау керек. α
1
-антитрепсиннің интестинальды клиренсін
анықтауға негізделген әдіс қолданылады. Аспирациялық биопсия көмегімен ішектің
кілегей қабатының морфологиялық жағдайын анықтаудың маңызы үлкен. Нәжіс
құрамында (копрологиялық зерттеу) жалпы майдың, бейтарап майдың және майлы
қышқылдардың мөлшері көп. Биохимиялық зерттеуде гипопротеинемия,
гипохолестеринемия, гипокальцемия, зәр анализінде протеинурия.
Ішекте тұрақты лимфоциттер жойылатын болғандықтан, маңызды диагностикалық
критерия болып есептелетін, тұрақты абсолютті және салыстырмалы лимфопения
байқалады.
Ажырату диагнозы мальабсобция синдромының барлық нозологиялық түрлерімен
жүргізілу керек.
Достарыңызбен бөлісу: |
