Д. Б. Абулкасова (қолы) (аты-жөні)

1. 
   Ұлт-азаттық қозғалыстар. Тәуелсіздікті жариялау.
   
2. 
   20-30 ж.ж. Кеңес-түрік қатынастары.
   
3. 
   ІІ д.ж. соғыс қарсаңындағы Түркия.
   

ХХ ғ. бас кезінде Осман империясы өзінің бұрынғы құдіретінен айырылады. Ғасырдың бас кезінде басқа да Шығыс елдері сияқты бірқатар капиталистік елдерге экономикалық және саяси тәуелділікке түседі. Кавказды басып алу кезінде жеңіліске ұшыраған Осман империясы 1918 жылы 30 қыркүйекте Антанта державаларымен Мудрос келісіміне қол қойып, бірінші дүниежүзілік соғыстан шығады.Империалистер Түркияға өз әскерлерін енгізіп, оның халқын құлдыққа түсіріп, ал Түркияның өзін отар елге және Кеңестік Россияға қарсы интервенция үшін базаға айналдыруды ойлайды. Ұлттық буржуазиялық ұйымдардың ішінен ұлт-азаттық күрестерге жетекшілік еткен генерал Мұстафа Кемаль үлкен роль атқарды. Сол кездегі буржуазиялық-революциялық ұлтшылдардың оның атымен «кемалистер» деп атады. Англия және оның одақтастары Түркиядағы оккупациялау аймағын кеңейтеді. Стамбулда және басқа да қалаларда митингілер мен демонстрациялар болып өтеді. 1919 жылдың аяғында сұлтан үкіметі депутаттар палатасына сайлау өткізіп, нәтижесінде ұлтшылдар жеңіске жетеді. 1920 жылдың аяғында Стамбулда депутаттар палатасының отырысы басталады. Алайда 1920 жылы 16 наурызда парламент таратылып, көптеген депутаттар тұтқындалады. Бұған жауап ретінде Мұстафа Кемаль парламент өкілдерін Анкарада өтетін Түркияның Ұлы Ұлттық жиналысының жұмысына (ТҰҰЖ) шақырады. Ұлт-азаттық қозғалыстың дамуындағы маңызды қадам – 1920 жылы 23 сәуірде ТҰҰЖ-ның шақырылуы болды. Елде қосөкіметтілік орнайды: Стамбулда сұлтан билігі орнатылса, ал Кемалистік үкімет Анкараны өз резиденциясына айналдырады. 1920 жылдың жазында анкара үкіметі сұлтан армиясының қалдықтарынан өзінің қарулы күштерін құра бастайды. 1920 жылы қыркүйекте коммунистік ұйымдар мен социалистік топтар бірігіп, Түркия Коммунистік партиясын (ТКП) құрады.