2.9 Станциялық алаң түсінігі. Профиль және жоспардағы станция жолдарының орналасуына қойылатын талаптар
Станция алаңы деп станцияны орналастыруға арналған бойлық профильдің учаскесі аталады.
Профильде станция алаңының орналасуының үш нұсқасы болуы мүмкін: дөңесте (2.21,а-сурет), шұңқырда (2.21,б-сурет) және кемерде (2.21,в-сурет).
а – дөңесте; б – шұңқырда; в – кемерде
2.21 – сурет – Станциялық алаңдарды профильде орналастыру нұсқалары
Станциялық алаңның дөңесте орналасуы бөлек пунктке жақындаған кезде пойыздарды тежеу үшін және тоқтағаннан кейін олардың екпіні үшін қолайлы жағдайларды қамтамасыз етеді, сондай-ақ алаңнан судың ағуын жеңілдетеді. Алайда, бұл ретте кіру сигналында кідіртілген пойыздардың қозғалу жағдайлары нашарлайды және жылжымалы құрамның аралыққа кетуінің алдын алуды тұрақты бақылау талап етіледі. Алаң шұңқырда орналасқан кезде пойыздарды жылдамдату және баяулату, сондай-ақ Станциялық алаңнан суды бұру жағдайлары нашарлайды, алайда кіру сигналдары кідірген кезде пойыздардың жүруі жеңілдетіледі және вагондардың аралыққа кету қаупі азаяды. Алаңның кемерде орналасуы оның сапасы бойынша алғашқы екі нұсқа арасындағы орташа жағдайды алады.
Станциялық алаңның қажетті ұзындығы жекелеген пункттің типіне, даму перспективасын, сондай-ақ осы жолдардың орналасу сұлбасын ескере отырып, қабылдап-жөнелту жолдарының пайдалы ұзындығының нормасына байланысты белгіленеді.
Станциялық алаң профильдің бірнеше элементтерінде орналасқан кезде әрбір элементтің ұзындығы, әдетте, перспективаға қабылданған қабылдап-жөнелту жолдарының пайдалы ұзындығының жартысынан кем болмауы тиіс.
Профильде өздігінен жүріп кетуді болдырмау үшін станциялық жолдарды, әдетте, көлденең алаңда орналастыру керек. Кейбір жағдайларда жер жұмыстарының көлемін азайту үшін оларды еңісте 1,5 ‰, ал қиын жағдайоарда 2,5 ‰ дейін орналастыруға болады. Ғимараттардағы жолдар тек көлденең алаңдарда ғана орналастырылады.
Айлалар өндірісі немесе локомотивтерді құрамдардан ағыту көзделетін жекелеген пункттерде жылжымалы құрамның аралыққа өздігінен жүріп кету мүмкіндігін болдырмау үшін қабылдап-жөнелту жолдарының бойлық профилін олардың пайдалы ұзындығы шегінде пайдалы ұзындықтың ұштары бойынша бірдей белгілері бар үш элементті иілген кескінімен жобалау ұсынылады (2.22-сурет).
2.22 - сурет - Пайдалы ұзындық шегінде қабылдап-жөнелту жолдарының ұсынылған үш элементті бойлық профилі
Белгіленуі 2.22-суретте:
i – қарсы еңістің тіктігі;
iг – алқым еңісінің тіктігі;
li – қарсы еңіс ұзындығы;
lрп – бөлу алаңының ұзындығы;
lпо – қабылдап-жөнелту жолының пайдалы ұзындығы;
lг – алқым ұзындығы;
L – Станциялық алаң ұзындығы;
hпо – профильдің төмендеу тереңдігі, м;
i = 1,5 ÷ 2,0 0/00 при lпо = 1050 м, li = 200 ÷ 300 м, lрп = 280 ÷ 650 м.
Жоспарда жекелеген пункттер, сондай-ақ жол парктері, тартым жолдары, әдетте, тікелей учаскелерде орналасуы керек. Бұл ретте қозғалысқа қарсылық азаяды, демек, отын немесе электр энергиясын тұтыну, жол мен жылжымалы құрамның бүйірден тозуы да, көріну жақсарады, яғни қозғалыс қауіпсіздігі шарттары. Қиын жағдайларда көлденең типтегі станцияларды бір жаққа қараған қисықтарға, ал бойлық және жартылай бойлық типтерді - кері қисықтарға орналастыруға рұқсат етіледі. Бұл ретте олардың пайдалы ұзындығы шегіндегі қозғалыс бағыттарының әрқайсысының жолдарын бір жаққа қараған қисықтарға орналастыру керек. Қисықтардың радиусы кем болмауы тиіс: жылдамдықты желілерде – 2000 м, I және II категорялы желілерде – 1500 м, ерекше жүктелген желілерде және III және IV категориялы желілерде – 1200 м. Локомотивтер үшін жалғау және жүріс жолдарының ең аз радиусы 200 м болып қабылданады.
Достарыңызбен бөлісу: |