Қайырымдылық (ізгілік) және оның антиподы зұлымдық өзінің абстракциялық мағынасында адамгершілік пен имансыздықты| білдіреді. Қайырымдылық ұғымы адамдардың ең жалпы мүд делерін, болашаққа деген үмітін, талап-тілектерін білдіреді. Қайырымдылық өмірдің сақталуы мен дамуына қызмет етеді. Зұлымдық керісінше, өмірге кедергі жасап, оны жоюға тырысады. Этикадағы барлық жақсы және жаман қасиеттер салыстырмалы мәнге ие. Мысалы, қорқыныштан туған көнбістік өз құнын
жоғалтады. Э.Фроммның айтуынша, жекелеген жақсылықтар мен жамандықтар емес, ізгілік пен күнәкарлық мінез-сипаты этикалық зерттеудің нағыз пәні болып табылады.
Жақсы адам пайдалы заттарды, өнер туындыларын және ой жүйелерін тудыра алғанымен, бұл игіліктің ең маңыздысы оның өзі болып табылады. Егер материалды өсім өзіне тиесілі жағдайлар барда жүзеге аса беретін болса, ал адамгершілік деңгейдегі жаратылыс үдерісі автоматты түрде іске аса қоймайды. «Адам ахуалының қасіреті, - деп жазады Э.Фромм, - оның дамуы толық болмайтындығында. Адам әрқашан да толық туылуға үлгермей жатып-ақ өмірден кете бастайды. Адамның мәні мен жазмышы осында» (Э.Фромм. Человек для себя. Минск, 1992).