Жидебай. Ал, Сауытбек, кезек – сенікі. Қақпанды өзі қапты Ақбөпенің.
Сауытбек (төменшіктеп). Жидеке, асықпаңыз. (Сәл ойланып қалып барып). Мейлі,онда. (Домбырасын құйқылжытып қағып-қағып жіберіп): Ақбөпе, көңілің шат, денің сау ма,
Сайраған бұлбұл құссың сен бір бауда.
Өлеңге «Сауытбек» деп қосқаныңда,
Жеткендей болды төбем асқар тауға.
Ақ тұйғын қанатымен қағып өтті,
Тор жайсам, түсер ме екен жібек ауға?
Созғанмен, қолым қысқа, жете алмайды,
Шың таста ұясы бар биік тауда.
Шақырсам, қолыма кеп қонармысың,
Тоты құс, еркін жүрген осы маңда?
Ақбөпе: Сауытбек, есенсіз бе өзіңіз де,
Қарт-жасың, жалпы аман ба еліңіз де?
Сауытбек, айтысуға әрең көндің,
Алғашқы амандасу жөні сізде.
Болсам да төмен етек мен шақырдым,
Соным бұл жөн келе ме көңіліңізге?
Егер де мен осылай белсенбесем,
Ескеріп, ілмес пе едің көзіңізге?
Іштегі жатқан сырды шығарып айт,
Сыртыңнан құмар едім сөзіңізге.
Мақсатты ойыңдағы ортаға сал,
Тарыдай дақ қалмасын көңілімізде.
Сауытбек: Ақбөпе, «Бір көрсем», - деп болдым құмар,
Сүйгенін көрген кісі көңілі тынар.
Шарықтап, шарлап ұшып іздегенмен,
Серігін таппай жүрген мен бір сұңқар.
Деуші едім: «Бұтағыңа қонақтасам,
Қыпшақта бар, - дегенге, алтын шынар.
Айтулы ақ тұйғынға кезіксем», - деп,
Сыртыңнан болып жүрдім көп ынтызар.
Ентелеп жұрт жиналып қалған екен,
Салмақтап сөзді сынап көрсін бұлар.
Ақбөпе: Сауытбек, той-жиыннан қалмай жүрсіз,
Көз қырын, біздің елге салмай жүрсіз.
Білесіз, әйел жолы жіңішкелеу,
Ынтызар болсаң, неге бармай жүрсіз?
Шынымен сүйген болсаң, келмес пе едің,
Зәуде бір есіңізге алмай жүрсіз.
Ауыл да алыс емес, жақын еді,
Жолығып, демедіңіз: «Қайдан жүрсіз?»
Ер жігіт болсам, іздеп барар едім.
Амал не, жолым нәзік, жағдай күйсіз.
Сауытбек: Бара алмай жүрмін, атым болмаған соң,
Кедейлік қиын екен орнаған соң.
Жанасып жүрмеген соң бара алмадым,
Сөйлесіп сырыңызды алмаған соң.
«Көңілсіз, салқындау ма?» — деп ойладым,
Араға қатынас сөз салмаған соң.
Көз тартар пісіп тұрған сіз бір алма,
Жүреміз әуреленіп барғаннан соң.
«Арманым көңілімнен кетпес», - дедім,
Құмарым алманы иіскеп қанбаған соң.
Екінші көрініс
Дәл бірінші көріністегі тәрізді сән-салтанатымен тігілген үйде Ноғайбай болыстың елінен келген, араларында бір мосқал кісі бар төрт-бес жігіт отыр.
Ішке жалаңдаған жас жігіт Көбен кіреді.