8
құбылыстардың алдын алуға немесе, керісінше, озық, алдыңғы қатарлы саяси
өзгерістер мен шешімдер қабылдауға мүмкіндік береді.
Саясаттану қоғамдағы болып жатқан саяси үдерістер, құбылыстар мен
өзгерістердің мән-мағынасын, себеп-салдары мен болмысын түсініп білу үшін
бірталай әдістерді пайдаланады.
Олардың
қатарында
салыстырмалы,
жүйелеу, тарихи, социологиялық, бихевиористік, нормативтік, т.б.
әдістер
бар. Салыстырмалы әдіс - әлем елдеріндегі саяси оқиғалармен құбылыстарды
салыстырып, олардың ортақ тұстарымен ерекшеліктерін ажыратуға мүмкіндік
береді. Социологиялық әдіс- саясатты қоғам өмірінің экономикалық даму,
әлеуметтік құрылым, мәдени-рухани ахуалсияқты жағдайлармен байланыста
анықтайды. Жүйелеу әдісі-саяси үдерістер мен құбылыстарды күрделі
құрылымдардың бір бөлігі ретінде қарастырып, оны құрайтын элементтердің
қоғамдағырөлін, орны мен қызметін, қоршаған ортамен,
басқа да
құбылыстармен байланысын зерттейді. Тарихи әдіс - саяси үдерістердің пайда
болу және даму заңдылықтарын, саяси құбылыстардың пайда болу
факторлары мен ерекшеліктерін, олардың белгілі бір тарихи жағдайлардағы
рөлін анықтауға мүмкіндік береді. Бихевиористік
әдіс - жеке тұлғалар мен
әлеуметтік топтардың іс-әрекетінің, саяси мінез-құлқының қоғамның саяси
өміріне ықпалын зерттейді.
3. Парадигма (грек.παράδειγμα- теория, үлгі) – зерттелетін мәселені
шешу үшін үлгі ретінде алынатын теория.
Басқа да әлеуметтік ғылымдар саласы сияқты саясаттану ғылымында да
саяси
құбылыстар
мен
оқиғаларды
зерттеп-түсіндіруде
түрлі
тұжырымдамалық тәсілдемелер қолданылады.
«Парадигма» ұғымын ХХ ғасырдың 60-жылдарында ғылыми әдебиетке
алғаш енгізген америкалық ғылым философы жәнетарихшы – Т.С. Кун (1922-
1996) еді. Т.С.Кунның тұжырымына сәйкес парадигма саясатты зерттеуге
бағыт береді, зерттеуші белгілі бір саяси теориялар мен идеяларға сүйене
отырып нақты проблеманың шешімін табады.
Бүгінгі таңда ғалымдар
саясаттану парадигмаларының
теологиялық,
натуралистік,әлеуметтік, сыншыл-рационалдық
түрлерін бөліп көрсетеді.
Теологиялық парадигма
саясат пен саяси билік табиғатын тылсым күш,
құдай құдіретімен түсіндіреді. Бұл парадигма саяси ілімдердің алғашқы
дамусатысына тән.Әлеуметтік-саяси құрылым, билік, мемлекет құдайдың
құдіретімен пайда болған деп түсіндірілді. Бұл парадигма өзінің ғылымилығы
тұрғысынан күмән тудырғанымен бірнеше ғасырлар бойы өз заманының
жетекші ілімі болып келді.
Достарыңызбен бөлісу: