74
жаста байқалған, ал ер балаларда-16-18 жас аралығында. 40 жастан
жоғары адамдар өте
сирек ауырады. Бұл ауру жаппай таралған, әсіресе дамушы елдерде.
Инфекция көп
жағдайда көмескі түрде өтеді. Аурудың жоғары деңгейі жылдың суық мезгілінде көп
тіркеледі.
Патогенезі.
Вирус жұтқыншақтың
шырышты қабықтары арқылы еніп,
гематогенді және лимфогенді жолдармен таралады, көмекей бездеріне, лимфа түйіндеріне,
көк бауырға және басқа мүшелерге өтіп, олардың гиперпластикалық процестерін
қоздырады.
Мононуклеоздың патоморфологиясы лимфа түйіндерінің,
көк бауырдың,
бауырдың,
жілік
майының
биоптаттарын
тексеру
негізінде
зерттелген.
Патологоанатомиялық тексеру барысында лимфа түйіндерінің, көк бауыр мен бауырдың
ұлғайғаны және жұтқыншақтың ісіну өзгерісі айқындалған. Инфекциялық үрдістің
бәсеңдеуінен соң, вирусты бөлек В-лимфоциттерден
және мұрын - жұтқыншақтың
эпителий клеткаларынан табуға болады. Зақымданған клеткалардың жартысы жойылып,
вирустар жаңа клеткаларды залалдай бастайды. Клеткалық
және гуморальды иммунитет
бұзылады. Бұл суперинфекциялар екіншілік инфекцияның құрылуына мүмкіндік береді.
Жұқпалы мононуклеоз кезінде иммунитет тұрақты,
реинфекция тек антидене
титрінің жоғарылауына ғана әкеледі. Инфекция нышансыз және жасырын түрінде кең
таралған, себебі вирусқа қарсы антиденелер ересек адамдардың 50-80% - да табылған.
Достарыңызбен бөлісу: