«Еуропа және Америка елдерінің жаңа заман тарихы»
жүктеу/скачать 450,5 Kb.
|
ef8d2705-c0d7-11e3-b0bc-f6d299da70eeЕуропа және Америка елдерінің жаңа заман тарихы» УМКД
- Бұл бет үшін навигация:
- 23 тақырып
- 28 тақырып
| 17 тақырып: XIX соңы –ХХ ғ. басындағы жетекші Батыс елдеріндегі әлеуметтік-экономикалық және саяси дамуындағы жаңа тенденциялар.
Батыс Еуропа – дүние жүзінің екінші (АҚШ – тан кейінгі) экономикалық аймағы. Ол Батыс әлемі елдері өнеркәсіп өнімінің үштен біріне жуығын береді. Оның дүниежүзілік саудадағы рөлі бұдан да зор: дүниежүзілік нарықтық сыртқы тауар айналымының шамамен 40 пайызы осы аймаққа келеді. Батыс Еуропа – маңызды қаржы орталығы. Лондон мен Цюрих – оның қаржы астаналары. Алайда 70 – ші жылдардың екінші жартысынан Батыс Еуропа экономикалық даму қарқыны жөнінен Жапония мен АҚШ – тан қала бастады. Оның кейіндеп қалуы ең алдымен ғылым көп қолданылатын салаларда (микроэлектроникада, биотехнологияда және т.б.) байқалады. Аймақ елдері өз экономикасын қайта құру қажеттілігіне кезікті. Батыс Еуропаның шаруашылық бейнесі ең алдымен өнеркәсіптің дамуымен анықталады. Батыс Еуропа елдерінің энергетикалық шаруашылығы өз ресурстарына ( Солтүстік теңіз қайраңының мұнай мен газы, Нидерланды газы, ГФР мен Ұлыбританияның көмірі және т.б.), сондай –ақ импорттық ресурстарға негізделеді. Солтүстік және Оңтүстік Еуропа елдерінде гидроресурстардың маңызды мәні бар. Исландияда энергияның басты негізі – жер бетіне шығатын геотермаалдық су. Аймақ атом энергетикасын дамыту жөнінде (АЭС – тердің салынуына қарсы шығушылар қозғалысына қарамастан) дүние жүзінде алда келеді. Ұқсатушы өнеркәсіптің қазіргі заманғы құрылымында өндіріс құрал – жабдықтарын өндіру шешуші рөл атқарады, мұның өзі конструкциялық материалдар шығаратын салаларға негізделген. Аймақ елдерінің қара металлургиясы ұзақ дағдарысты басынан кешірсе де, болат қорытып шығару көлемі жөнінен дүние жүзінде бірінші орын алады. Соғыстан кейінгі жылдары оның орналасуы теңізге қарай едәуір жылжыды (Францияда Дюнкерк, Италияда, Таранто, ГФР – де Бремен және т.б.), өйткені темір рудасының импортын бағдар ететін болды. ГФР – дегі Рур, Франциядағы Лотарингия секілді байырғы металлургия аудандары да бұрынғысынша маңызды болып отыр. Батыс Еуропаның индустриялық «келбеті» көбіне машина жасау саласымен анықталады; онда қарапайым металл бұйымдардан бастап ұшақтарға дейінгінің бәрі жасалады. Бұл саланың үлесіне (АҚШ – тағы сияқты) жұмыс істейтіндердің үштен бірі және өнеркәсіп өнімі құнының үштен бірі келеді.Батыс Еуропа – машиналар мен жабдықтарды, ең алдымен станоктарды, ұста –пресс жабдығын, оптиканы дүние жүзінде ең көп өндіреді және экспортқа шығарады. Электротехникалық және радиотехникалық өнеркәсіптің, көлік машиналарын жасаудың, әсіресе автомобиль жасаудың маңызы зор.
АҚШ-та екі партия өмір сүрді: реслубликалықжәне д е мо кр атиял ы қ. Осы екі партия түрлі әлеуметтік топтарды өз жағына тарту арқылы елді басқаруды қамтамасыз етті. Бүлар біртіндеп ірі финансистерге айнала бастады. АҚШ ауыл шаруашылығы дамудың американдык жолымен жүрді. Ленин бүған сипаттама берді: "Помещиктік шаруашылық болмайды. Революция феодалдық поместьелерді конфискелейді және үсактап жіберді. Мүндай жағдайда шаруа басым болады. Ол егіншіліктің бірден бір агенті болып алады да біртіндеп капиталистік фермерге айналады. Негізгі көрініс патриархальдық шаруаның буржуазиялық фермерге айналуы." Америкада фермерлер әлеуметтік топқа айналды. Америкада фермерлердің қозғалысы күшейді. Себебі олар үкіметтің қаржы саясатына карсы болды. Бүл қозғалыска қатысушылар үкіметтің теміржол, салық, саясатына қарсы болды. Бүл қозғалыс фермерлердің қозғалысы болғандықган басылып қалды. Көп үзамай Гринбекер қозғалысы болды. Бүл да фермерлердің қозғалысы. 1861-1865 жылдарда азамат соғысы болған еді. Сол кездің өзінде Гринбекер суретімен 450 млн. доллар ақша шығарған. Соғыс аяқталды, кейін Гринбекер партиясы құрыдды. Қарыздарын Гринбекер АҚШамен төлегісі келді. Бүлар 1870 жылдан бастап: жүмыс күнін қыскдрту, еңбек бюросын үйымдастыру, жүмысшы статистикасын жасау, еңбек ақысын көбейту жолында күресті. 1870 жылы сайлауда бүл партия миллионан астам дауыс алды. 1870-1880 жылдары АҚШ жүмысшы саяси өмірінде жүмысшы қозғалысының қалыптаскан жылдары болды. 1886 жылы 1-мамырда көтеріліс болды. Чикаго қаласывда осы кезде Америка үкіметінің әскері арандату арқылы, полиция орталығына бомба тастады. Оған кдтысқандар Пирсонс, Фишер, Энгель, Шпиц деген азаматтар дарға асылды. 1876 жылы Америкада социалистік партия қүрылды. II сьезде 1869 жылы "Ръщары труда" деген орден қүрылды. XIX ғ. аяғында АҚШ капиталистері Мексика мен Орталық Америкаға қызықты. Латын Америкасы елдеріне ықпал жасауға әрекет жасай бастады. 1889 жылы АҚШ үкіметі Вашингтонда 1 панамерикандық конференция өткізіп, Латын Америкасы елдерін өзіне тартқысы келді. Олар сенбеді, нәтижесіз қалды. АҚШ Тынық мүхит бассейнІне ауыз сала бастады. АҚШ тың қарулы күштері 1866-67-71 жылдары Кореяға бірнеше рет нәтижесіз экспедиция үйымдастырды. Тек 1832 жылы ғана Кореяда Американ саудасы үшін порт ашылды. 1898 жылы АҚШ Испанияға соғыс үйымдастырып Пуэрто-Рико, Куба аралдарын тартып алды. Бүл Испан-Американ соғысы дүниені қайта бөлу жолындағы ең алғашқы соғыс болып табылады. Қытайды бөлшектеу үшін АҚШ 1899 жылы "Ашық есік" саясатын үсынды. Бүның мәні барлық капиталистік елдерге Қытайға баруға үсыныс жасалды, сөйтіп Қытайды ықпал аймағына бөліп алғысы келдІ. Оған Үлыбритания, Германия, Ресей, Италия, Франция, Жапония елдері қатысуға тиісті болды. АҚШ тың бүл жердегі ойы мынау :өзінің экономикалық куатына сүйеніп, Қытай рыногынан бүл елдерді кейін ығыстьфып шығару, сөйтіп Тынық Мүхитты "Американ көліне" айналдыр №19 тақырып: 1870–1899 жж. Англия XIX ғасырдың 70 жылдарынан бастап Англия бұрынғы өнеркәсіптік біріншілігі монополиясынан айрыла бастады. Англия отары көп ел және теңізде үстемдігі кұшті болып қала берді. Англияның экономикалық даму қарқыны төмендей бастады. XIX ғасырдың 70-жылдары АҚШ-та да Европа елдерін-дегідей өнеркәсіп төнкерісі жасалды. Англияда өнеркәсіп төнкерісі XVIII ғасырдың ортасынан бастап XIX ғасырдың 50-60 жылдары аяқталған-ды. АҚПІ Англиядан қүрал-жабдықтар сатып алып өздерінің экономикасын күшейтгі. Осылайша АҚШ Англияның өзін басып озып өнеркәсіптік қаркыны жағынан Англия АҚШ тан кейін қала бастады. 1873-1900 жылдар арасында Англияның дүниежүзілік шаруашылықга үлесі 3 есе қысқарды. Англияның экспорты 8 процентке ұлғайса, Германияда, 40 % үлғайды. Америкада 230 % ке көтерілді. Бұның себебі Англияның зауыттарына капитал өте ертеде салынды. Екіншіден, басқа елдердің ірі өнеркәсштерінде өнімді жаңа салалар пайда болды. АҚШ пен Германияда ірі өндіріс салалары көбейді. Химия өнеркәсіптері пайда болды. Англияның отарлардан келетін табысы өте көп болды. Бірақ бұлар XVIII ғасырдан бергі өңціріс орындарын жаңартпады. Бұл жағдай Англияның экономикалық өмірінде көп ұзамай көрініс тапты. Германия Англияның бәсекелесіне айналды. Англияның артта қалуына 1878 жылғы дағдарыстар, 1890 жылғы ақша дағдарысы, 1892-93 жылдардағы дағдарыстар әсер етті. 1875-95 жылдары болған ауыл шаруашылығы. дағдарысы да елдің орта шаруаларын күйзелтті. Англияда елдін тұрғындарының әл-ауқатының нашарлай түсуіне байланысты ішкі рынок тарыла түсті. Енді Англия ақша жасаудың баскд жолына түсті. XIX ғасырдың аяғында шет елге капитал шығару арқылы пайда табу табыстың негізгі көзіне айналды. Ағылшын кәсіпкерлері Голландияда жүн фабрикаларын салды. Бельгияда болат зауыттарына капитал салды. Көмір шахталарын ашты. Европа елдерінде темір жол салуға Англия буржуазиясы өздерінің капиталын сшіды. Англияның өзінде де акционерлік қоғамдар қүрылды. Ол қоғамдар ұсақ кәсіпорындарға акдда жүмсады. Елде отарлық саясат күшейді. XIX ғасырдың соңғы ширегінде Англия бөлінбеген жерлердің көбін басьш алды. 1860 жылы Англияның отарлық иелігінің көлемі 6 млн шаршы шақырым болса, енді 30 млн шаршы мильге жетті. Онда 300 млн. түрғындар болды. Англияның отарларының көп болуына байланысты империализмін отарльщ империализм деп атаған. Индиядан жыл сайын 60 млн. адамның бір жылдық өндірген өнімін алып отырған. Мемлекеттік қүрылымы. Олар феодалдық институттарды сақтап отырды. (Король үкіметі, лордтар палатасы). Парламенттік орындарда буржуазияның өкілдері отырды. Елдегі маңызды қызмет орындары ірі жер иелерінің қолында отырғанын да көруге болады. Англияда либералдаржэпч консерваторлар партиясы өмір сүрді. Олар үкімет билігіне таласып отырды. Елдің ішіндегі демократиялық қозғалыстардың өсуіне кедергі жасап отырды. Англияның буржуазиясы отарлық сыртқы саясат жүргізді. Көрнекті өкілі (1874-80) Дизраэли өкіметі отарлау моселесіне назар аударды. 1874 жылы Суэц каналының қүрылысын Египеттің үкіметінен 4 млн. фунт стерлингке сатып алды. Сингапур, Малайя аралдарына сүйене отырып Оңтүстік шьтғыс Азияда үстемдігін жүргізді. Ол жерлер қалайы кеніне бай болатын. Малайя княздіктерінің федерациясын қүрды. Сөйтіп Англияның отарына айналдырды. Дизраэли үкіметі Оңтүстік Африкадағы зулустардың қарсы-лықтарын басты. Англия Африкада да отарлау саясатын жүргізді. Англия Ауғанстанға екі рет шабуыл жасады (1878). Гайдамак келісіміне қол қойды. 1880 жылы Ауғанстанды бағындырды. 1874 жылы Англия Египетті жаулап адды. Египеттің халқы көтеріліске шықты. Ирландия жерін ағылшын ленлордтары бөліп алған еді. Ирландықтар өз жерлерін жалға алды. 1901 жылы халық 4,4 миллионға азайды. (Бүрын 6,5 млн. еді). Ирландықтар "Ақ балалар үйымы" деген үйым күрды. "Жер лигасы" деген лига қүрылды. Ленлордтардан жалға тиімді жер алу үшін күресу керек болды. Екіншіден, осы қозғалыс мүшелері күрес тактикасын күшейтті. Ленлордтар "жер лигасы" талаптарына көнбесе, жерді уақытында жыртпау керек, егінді жинайтын кезде жинамау керек деп байкот жариялады. Бүл қозғалыстың барысында Ирландияға өзін-өзі билеу күқығын алу мәселесі күн тәртібіне қойылды. Англияның жүмысшы қозғалысында тредюниондар болды. Ол кейін оппортунистік үйымға айналып кетті. Жұмысшылар арасына іріткі салды. Олар жұмысшы категориясын жасады. Англияның буржуазиясы жұмысшыларды революциядан кетіру үшін түрлі қоғамдар құрды. Солардың бірі фабиандық қоғам. Оны қүрғандар ағылшын зиялылары — Сидней және Беатриса Беббтер, Бернард Шоу, Уэльс тағы басқалар. Бүл адамдарды жүрттың бәрі біледі, атақты жазушылар. Бүлар талтық күресті жоққа шығарды. Таптардың бейбіт қатар өмір сүруі, жүмыс істеуі нәтижесінде мемлекеттік социализм құруға болады деді, олар сондай-ақжергілікті өзін-өзі басқару органдарына халық өкілдерін кдтыстыру арқылы социалистік қоғамға өтуге болады деді. 1890 жылдардан бастап Англияда "еңбек партиялары" көптеп қүрьша бастады. 1893 жылы осы "еңбек партияларынан" "Тәуелсіз жүмысшы партиясы" (НРП) қүрылды. Бүл партияны қүрған "марксизм" Англия жағдайына сай келмейді деп, фабиандық көзқарасты қолдады. Ирландия мәселесі: XIX ғасырдың 80-90 жылдарьшда Англиядағы үлкен мәселелердің бірі — Ирландия мәселесі болды. Олар өзін-өзі билеу күқығын беруді талап етті. Бүл қозғалыс Гомруль-Британия империясының құрамында өзін-өзі билеу күқығын алу деген қозғалыс. Бүл жолда 70-жылдары Ирланд лигасы қүрылды, оның көсемі Чарлз Парнелл парламентте Ирланд фракциясының көсемі ретінде өте беделді болды. 1879 жылы "Жер лигасы" күрылды, ол ирланд жалгерлерінің, қала кедейлерінің, радикал интеллегенция өкілдерінің үйымы болды. 1896 жылы Дж. Коннолидің бастамасымен Ирланд социалистік партиясы қүрылды, ол Ирландия мәселесін маркстік позициядан шыға отырып шешуді мақсат түтқан партия болды. №20 тақырып: 1871–1899 жж. Франция 1. Осы жылдардағы Францияның экономикалық даму ерекшеліктері 2. 1875 жылғы Конституция 3. Саяси дағдарыс 4. Отарлық саясат 5. Жұмысшы қозғалысы 1870-90 жылдың аралығында капиталистік елдердің экономикалық әркелкілігі күшейді. 70-жылдары Франция Англиядан кейінгі екінші орында еді. XIX ғасыр аяғында Франция дүниежүзілік өндіріс көлемі жөнінен төртінші орынға ығыстырылды. 1871 жылғы бітім бойынша Германияға Францияның Эльзас және Лотарингияның бір бөлігі берілді. Көлемі 145 мың км кв. Бүрын Франция шетелге көмір шығарса, енді көмірді өзі сатып ала бастады. Францияның өндірісі тоқтап қалды деп айтуға болмайды. Францияның солтүстік департаменттерінде өнеркәсіп жақсы дамыды. Тау-кен өндірісі дамыды; Оған түрткі болған нәрсе теміржолдар салу.1872 жылы 1300 тонна болат өндірілді, ал 1891 жылы 740 мың тоннаға жетті. Өндірісті механикалан-дыру күшейді. 1852-1900 жылдары аралығында бу двигателімен істейтін өндірістің саны өсті. 1870 жылы Францияның алғашқы концерндері пайда болды. Францияның Сен-Говен бірлестігі 30 химия зауыттарын біріктірді. Металлургия синдикаты. Шнайдер, Крезо дейтін адамдардың металлургия зауыттарында 14 мыңға жуық адам жүмыс істеді. Англия мен АҚШ~тан айырмашылығы Франция әрі аграрлы-индустриялы ел болды. 1880-90 жылдардың өзінде Францияда жеңіл өнеркәсіп басым болды. Францияда өндірістің шоғырлануы артта қалды. Ауыл шаруашылығы экономикада басты роль аткаратын сала болып қалаберді. Халыктың 67,6 проценті деревняда түрды. 1896 жылы 60,4 процентке азайды. 1880 жылдан бастап ауыл шаруашылығына капитализмнің енуі күшейді. Оған кедергі жасаған нәрсе жер бөліктерінін аздығы. Францияда парцельдік (үсақ бөлік) шаруашылық көп бодды. 1890 жылы 4 млн. 853 мың үсақ шаруашылықтың әркайсысында 1-10 га жер болды. XIX ғасырдың соңғы ширегінде аграрлық дағдарыс болды. Еуропа рыногына Канаданың, АҚШ-тың арзан астыкгары кдптап кетті. Техниканы пайдалана алмай отырды. Осының барлығы Францияның түрғындарынын санының өспеуіне алып келді./1870-1901 жьтлдары халық 2 млн. ғана өсті. Осы кезде Германия халкы 15 миллионға өстці 1875 жылы Конституция кабылдады. Сөйтіп Франция республика болып калды, Мак Магон Францияның президенті болып сайланды. Францияның билеуші топтары монархиялық тәртіпті қайта орнатамыз деді. 1870 жылы қаңтарда жүргізілген сьезде республикашылдар жеңіске жеткен еді. Мак Магон отставкаға шықгы, орньша буржуазияшыл-республикашыл Жюль-Греви келді. Бүл басқарған адамдар самаркду буржуазия болатын. Олар негізінен елде кең демократиялық өзгеріс жасағысы келмедіГ] Огтортунистердің ірі өкілі Гамбетга. Ол елдегі таптық кайшылыкгы жокқа шығарды. Алайда халыкгың талап етуімен реформалар қабылданды. 1880 жылы коммуналарға рақымшылық берді. 14-шілдені «Үлтық мейрам» деп жариялады; МАРСЕЛЬЕЗАНЫ үлттық әнұран деп белгіленді. Баспасөз бостандығы жарияланды. Оппортунистердің бүл саясаты оларға карсы республикашылдардың сол қанат өкілдері тарапынан сынауға ұшырады. Жұмысшылардың бір тобы оларға ерді. Олар радикалдар партиясын күрды. Көсемі Жорж Клемансо болды. Радикалдар: демократиялық реформа жасаймыз, капиталға прогрессивтік салық саламыз, жүмыс күшін қысқартамыз, түрақгы армияны жоямыз, шіркеуді мемлекеттен бөлеміз, президенттің қызметін қысқартып сенатты таратамыз-деді. Осы кезде өкіметтің ішінде дағдарыс балды. Осы жағдайды реттеу үшін оппортунистер мындай реформа жасады: 1) Кәсіподақтарға ашық жүмыс жасауға рүқсат берді. 2) Мэрді сайлауға рұқсат берді. 3) Сенаттар тоғыз жылға сайланды. Бұрын өмірлік болатын. 1860 жылы осы қозғалыстар нәтижесінде самарқау республикашылдар жоне радикалшылдар бірігіп биледі. 1880 жылы буржуазияның беделін түсірген «Буланжизм» жөне «Панама ісі» деген оқиға болды. «Панама ісі» дегеніміз Панама каналын салу жолында Франция қаржы салып Панама каналын салуды өз колына алған еді. Құрылысты инженер Лессепс компаниясы баскдрды. Оған 1,5 млрд. франк ақша бөлді. Бүл ақшаны Францияның өкімет адамдары мен компания талан-таражта салды. Олар оны жабу үшін лотерея жасады. Лотсреясы өтпей қалды. Бүл үкімет пен буржуазияның беделін түсірді.[1893 жылы депугаттар палатасына сайлау кезінде Францияның үкіметтік саяси қайраткерлері жеңіліске үшырады. Франция сырткы саясатында Піл, Догомея тағы баска жерлерді өзіне бағындырды. 1890 жылы Франция Қытайды бөлшектеуге араласты. Теңіз сыртындағы Франция жасалды. 1860 жылы Францияның отарының жер көлемі 0,2 шін. болса, 1897 жылы 3,4 млн. шаршы мильге жетті. Сөйтіл Англиядан кейінгі екінші орынға шықгы. Буржуазия жүмысшылардың арасында іріткі салуға тырысты. Францияның жүмысшы қозғалысында да үсақ буржуазиялык идеология басым болды. Буржуазиялык, публицист Барбере үііым қүрды. Олар жүмысшылардың күнделікті түрмысын жақсарту жолындағы күресінен назарьш басқа жаққа аударуға тырысты. Францияда 1879 жылы жүмысшы партиясы күрылды. 1880 жылы бүл партияның бағдарламасын К. Маркс жазып берді. Онда партияның міндеті туралы былай жазылды: капиталис-терді экономикалық саяси жағынан экспроприяциялап, өндіріс қүралдарын қоғамға кайтару; 8 сағатгық жүмыс күні үшін күресу; 14 жаска дейінгі балалардың еңбегіне тыйым салу. №21 тақырып: 1871–1899 жж. Герман империясы 1. Франко-Прусс соғысынан кейінгі Германияны біріктірудің аякталуы. Империялық конституция 2. Германия империясының экономикалық тез дамуы 3. Ішкі саясаты 4. Жүмысшы жағдайы Германия 1871 жылы 18-қаңтарда Версаль айналы залында бірінші император етіп Вилгельмді жариялады. Ол пруссия королі болатын. Франко-Прусс соғысы Франкфурт бітімімен аяқталған болатын. Вильгелм әрі Пруссияның королі болды. Германияның Франциямен жасаған бітімі бойынша Германияның буржуазиясы және юнкерлері байыды. Франция 5 млрд. франк төледі. Контрибуция Германияның индустриясының дамуына ыкдал жасады. Бірінші дүниежүзілік соғысты болашақта тудыратын Француз-Герман қайшылығы пайда болды. Германияның бірігуі прогрессивті болды. Бұл біріншіден Германияның экономикалық түтастығын калыптастырды. Ішкі шекаралык кедергілер жойылды. Неміс үлтының қалыптасуы аяқталды. Бұл бірігу реакциялық сипатта жүзеге асты. Германияның бірігуі юнкерлікжолменжузете асты. Германияда Пруссияның нағыз реакцияшыл топтары күшейді. Империя қүрылды. Ол үшін 1871 жылы Германия империясының конституциясы қабылданды. Бұл Германияның бірік-кендігін бекітті./Конституция бойынша елді федеративтік сипатта біріктірділді. Конституция Пруссияның үстемдігін заңдастырды. Конституция бойынша тек Пруссияның королі император болды. Бұл жағдай Герман империясын бюрократиялық қүрастырылған полиция қырағылығындағы әскери депотизмге айналдырды. Германия империясының қүрамына 22 монархиялық қалалар кірді. Олардың ішінде 6 үлы герцогтық, 3 еркін кала бар. Эльзас пен Лотарингияны императордың наместнигі басқарды.і Германия империясътның мемлекеттері өз монархтарын сақгады. Өздерінің конституцияларын сақтады. Бірақ олардың билігіне негізгі басты мәселе қалдырған жок. Негізгі империялық мөселелер: сауда, монетгік жүйе, соғыс, қару-жарак тағы басқа мәселелер империялық үкіметтің қолында болды.Германия империясының басшысы император балды. Император міндетті түрде Пруссияның королі болуға тиісті. Ол канцлерді сайлайды. Конституция бойынша заң шығару функциясы түрғындар 5 жылға сайлайтын рейхстагқа берілді. Мемлекеттік заңды Одақтар кеңесі бекітті. Одақтық кеңестің төрағасы империяның канцлері. 1871 жылы қабылданған бұл империялық конституция калыптастырған Германиядағы мемлекеттік қүрылыс полицейлік бюрократиялык прустік юнкерлік реакцияның үстемдігін бүкіл Германияға орнатты. Бұл конституция бойынша Еуропа елдеріндегі сиякты неміс буржуазиясы үкімет басында түрған жоқ. Олар негізінен юнкерлердің қолында болды. Себебі юнкерлерде капиталистік даму жолына түсіп жатыр.Германияның империясы әлсіз. Буржуазия капиталистік даму жолындағы юнкерлердің сонында жүрді. Буржуазияға күш керек. Оны юнкерлер жүзеге асыра алатын еді. Буржуазия керек нәрселерді юнкер олигархиясы жүзеге асыра алатын еді. Әрине Германияның юнкерлері мен буржуазиясының экономикалық қайшылықтары көп болды. Ол кайшылыктар көп партиялық системаның жасалуынан көрінді. Партия белгілі бір әлеуметтік таптың мүддесін корғады. Конституция барысында жасалған блок мыкты болған жоқ. Отто фон Бисмарк Германиядағы ішкі саясатты юнкерлер мен буржуазия арасында амалдап жүргізді. Консерваторлар партиясы болды. Олар екіге бөлінді: а) ескі консерваторлар, ә) империялык,консерваторлар. Империялық консерваторлар негізі өнеркәсіпшілер. Олар еркін дамуды қолдайтын консерваторлар. Екінші топ: үлттық либералдық партия. Бұлар ірі өнеркәсіпшілердің партиясы түрінде қүрылды. Үшінші топ: солшыл либералдық партия — Бұл орта және үсақ қала буржуазиясынын мақсатын қолдады. Төртінші - католиктік, бұл әлеумеггік жағынан алғанда орта және үсақ шаруалардың мүддесін қолдаған партия. Бұлар мемлекетгердің ("Земли") қүқығын кеңейту үшін, мектептерді шіркеудің билігіне беру үшін күресті. Бесінші — социал-демократиялық партия— жүмысшылар партиясы болды. XIX ғасырдың 70-жылдарында фабрика-зауттық өндіріс Германияның бүкіл жерінде жүмыс жасады. 1890 жылы өнеркәсіп төнкерісі аяқталды. Соңғы он жылдың ішінде елде өнеркәсіп төңкерісі индустрияландыру процесімен қатар жүрді. Германия Англия, Франциямен бәсекелесіп оларды басып озды. XIX ғасырдың аяғында көмір өндіру жөнінен екінші орынға жетті. Өндірістің жаңа салалары пайда болды. Германияда өндірілетін химиялық бояуларды дүние жүзі сатып алды. 1890 жылдан бастап көмір өндіретін бірлестік Германияда өндірілетін өнімнің 80 процентін өндірді. 1887 жылы Германияда 70 картель болды. Ал 1900 жылы 300 картель жүмыс жасады. Германияда банкілердің шоғырлану процесі тез жүрді. Едде 6 банк болды. Олар өндіріске капитал салды. XIX ғасырдың аяғында Германияның сыртқа шығарғак капиталы 15 миллиард марка болды. Ірі банк иелері пайда болды. Германияның Бұл сиякты тез экономикалық даму себебі Германия басқа елдерге қарағанда өнеркәсіп төнкерісіне уақыт жіберген жоқ. Германияның Рур, Саар деген аудандары көмірге бай еді. Лотарингия темірге бай болатын. Германияның экономиялық дамығаны соншалықты Германияның милитаризмі соғысқа дайындадды. Ірі өнеркәсіпшілер үшін ішкі рынок пайда болды. Теңіз флоты кеңейтілді. 1871-95 жылдар аралығында 16 млрд. марка ақша теңіз флотына бөлінді. 1880-1900 жылдары өндірістік өнім Англияда - 49 процент, Германияда - 163 процент өскен. Германияда ірі жер иелері юнкерлер сакталды. Граф Арнимдер 71 мың гектар, князь Бисмарктер 26 мың гектар жерлерді иеленді. 1871 жылы ақша реформасы жасалды. "Земли" ақшалары жойылып империялық ақша енгізілді. Пруссия банкісі империялық банкіге айналды. 1872 жылы кі>ілмыстык. кодекс енгізілді. 1874 жылы пошта, телеграф қатынасы енгізілді. 1874 жылы баспасөз туралы заң кабылданды. Елдегі реформаларға жоғарыда айтқан консервативтік партиялар қарсы шыкты. Олар буржуазия күшейіп кетеді деп қорықгы. Сыртқы саясат. Бисмарк дипломатиясын юнкерлер мен буржуазияның мүддесі үшін жүргізді. Олар Францияға кдрсы превентивті соғыс жүргізді. 1877-1878 жылдары орыс-түрік соғысы болды. Осы соғыс кезіңце Франция Ресейге жау көзбен қарады. Англиямен бірігіп Сан-Стефанобітімін қайта кдратгы. Ресейдің позициясын әлсіретті. Бисмарк бйлашакга өзінің сыртқы саясатын нығайту үшін Австро-Венгриямен келісім жасады.Оған 1882 жылы Италия қосылды. Осылайша үштік одак пайда болды. Германия 1890 жьтлдан бастап индустриялы елге айналды. 1871 жътлы Пангермандык одақ қүрылды. "Пруссияның басында Хайзер, Германияның басында Пруссия, әлем басында Германия" - деді. Нәсілдік саясат жүргізді. Үлы Германияға Бельгия, Голландия, Швейцария, Австро-Венгрия, Прибалтика, Румыния т.б. жерлерді қосып алғысы келді. Флот жасауды қолға алды. 1898 жылы Вилгельм түрік сүлтанатымен келісімге қол қойып, Бағдат темір жолын салуға рүқсат алды. Германияның жүмысшы қозғалысында екі партия пайда болды. Лассалъяншыл(Бүкілтсрмавдык,жүмысшы одағьт), эйзенахшыл (Социал-демократиялық жүмысшы партиясы). Олардың бірігуі оппортунистік сипатта бодды. Біріккен Герман Социалистік партиясы болып екеуі кейін, яғни 1875 жылы бірікті.
2. Италияның ішкі саясаты. 3. Италияның сыртқы саясаты.
Бүкіл Италия халқының 3/4 бөлігі ауыдда түрды. Италияның деревняларында жартылай феодалдық қатынас басым болдъі. Жердін 5/6 бөлігі дворяндардың, шіркеудің, ірі жер иелерінің, буржуазияның қолында болды. Ұсак шаруа иелігі өте аз бодды. Қауымдық жер көп аудандарда сақталды. Жер шаруашылығын ірілендіру баяу жүрді. Шаруалардың басым көбі жерсіз болды. Арендаға (жалға) жер алды. Аренданың түрі исдольщина, яғни түскен өнімнің жартысын беретін бодды. Шаруалар байдын жерінде бірнеше күн жүмыс істеді. Италиянын шаруашылығы өте ауыр жағдайда дамыды. Жер өңдеу қарапайым кетпенмен өнделді. Өнім төмен болды. Осыған байланысты тұрмыс ауыр болды. Аштық, жалаңаштық белең алды. Ішкі нарық өте тар. Өнеркәсіп өнімдерін сатып ала алмады. Елдің оңтүстігінде феодалдық күрлыстың қалдығы көп болды. 1870 жылы оңтүстіктің аграрлануы бүрынғыдан күшейді. Себебі солтүстікте капитализм азды-көпті дамыды. Соған байланысты оңтүстіктің қолөнер бүйымдары өтпей қалды. Ауыл шаруашылығына капитализмнің енуі өте жай жүрді. Шіркеу жерін және басқа жерлерді сатып алған буржуазия капитализмді енгізе алмады. Көп жағдайда аренда төлемінің көлемін жоғарылатты, салық төлей алмағаны үшін жерлерді сатып жіберді. Бұл шаруалардың жерсіз қалуына әкелді. Сондыктан олар «бақыт» іздеп шетелге кетті. Солтүстік Италияда аграрлык. қүрылыс ерекше болды. Мүнда капиталистік типтегі өнеркосіптер салына бастады. Ірі жер иелері иеліктерінде, исполщина, батрак еңбектерін пайдаланды. Олар рынок үшін өндірді. Олардың шаруашылыктарында азды-көпті ауылшаруашылық машиналары, жер өндеудің жаңа прогрессивтік тұрлері болды. Баскд капиталистік елдерге кдрағанда Италияда бул процесс жай жүрді. 1800-1900 жылы 11% өссе, Америкада 57% өсті. Тауарлы ақша катынасының дамуы, ауыл шаруашылығына капитализмнін енуі, Италиянын шаруаларының жіктелу процесін кушейтті. Шаруа-жалгерлер капитализмнің жүруіне байланысты еңбек қүраддарынан, жерінен айрылды. Шаруалар батрактарға айналды. Бұлар өздерінің таза енбектерін сатумен айналысты немесе калаға барып еңбектерін сатты. Ауыл шаруашылығынын кейбір шаруалары байыды. Бұдан ауыл шаруашылығында шаруа буржуазиясыиайда болды. Шаруалардың көп бөлігі жерсіздену барысында қалаға кетті. Бірақ қалада өндірістін дамуы төмен болды. Сондықтан олар басқа елге кетті. 1865-1900 жылдар арасында 5,5 млн. адам шетелге кетгі. Дегенмен Италия біріктірілгеннен кейін өнеркәсіп тез дамыды, саудасы да дамыды. 16 мың шакырым темір жол салынды. Бұл ішкі рынокты кеңейггі. Біріктіргеннен кейінгі 30-40 жылдың ішінде Италияда өнеркәсіп төңкерісі аяқталды. Кустарлық өндіріс орындары бәрі-бір басым болды. 1872 жылы 100 мың жұмьтсшы болса, 1900 жылы 1 млн. 275 мын адамға жетті. Өнеркәсіптің жай дамуының себебі елде рыноктьщ тарлығы. Табиғи байлык та өте аз. Жерінде көмір, темір қоры жоқ. Осының барлығы баскд еддермен салыстырғанда артта қалуына әкеліп соктырды. 1890 жылы 200 000 тонна шойын өндірілсе, Англия 7,13 млн. тонна шойын өндірді. Болат 120 мын тонна болса, Германия 7 млн. тонна өндірді. Өнеркәсіп төнкерісі елдің оңтүстігінде болмады десе де болады. Италия мемлекеті буржуазиялық конституциялық монархия. Бұлар ескі феодалдык, мемлекеттен көп нәрсені сактап кддды. Себебі буржуазиялық өзгерістерді жасауға монархиялық институттарды пайдаланғысы келді. 1848 жылы 4-наурызда Пьемонт конституциясын кдбылданғанды. Ол реакциялық сипаттағы конституция болатын. Бұл конституция бойынша мемлекеттін басындағы корольдың билігі шексіз болды. Король еддің билеушісі, қолбасшысы, ол соғысты да бітімді де өзі жариялады. Конституция бойынша парламент шақырылды. Сенаткд король үйінің принцтері, өмірлік чиновниктер, ірі жер иелері сайланды. Депутаттар палатасына бастауыш білімі бар жыл сайын 40 лир ценз төлейтіндер (25 жасқа жеткен) ғана өте алдьг. 1848 жылғы Пьемонт конституциясы кейін біріккен Италиянын конституциясына айналды. Халық 1870 жылы 25 млн. болса, оның 580 мыңы ғана сайлауға дауыс бере алды. Оңтүстігіндегілер түгелдей сайлауға қатыспады. Негізінен алғанда помещиктер, ірі жер иелері сайланды. Мемлекет басында отырған буржуазиялық дворяндық үкімет өте мыкды болған жоқ. Себебі олар елде өздеріне әлеуметтік тірек жасамады. Тірек жасау үшін заңдар қабылдау керек. 1869-1876 жылдар аралығында буржуазиялық дворяндар мен сауда қаржылық буржуазияның мүддесін қолдайтын үкімет ірі буржуазиянын мүддесін де қолдап отырды. Бүлар елдің өмірін демократияландыруға қарсы шығып отырды. Оңшыл партия үкімет басында болғанда өздеріне қажетті мемлекеттік аппаратты күшейтті. Теміржол құрылысын қолдады. Оған кажетті акша салықтарды көбейту арқылы жасады. Солшыл партия да болды. Бірақ бүлар да ірі финансистер мен саудагерлердің мүддесін қорғады. Бүл партияның бағдарламасы: 1. Жоғары кедендік тариф белгілеу 2. Ірі өнеркәсіпшілерге тиімді сауда келісімін жасау. 3. Ұсақ буржуазияға кредит беру 4. Салықты азайту, сайлау қүқығын кеңейту, елді басқаруды демократияландыру. 1876-1887 жылдары солшылдар партиясы үкіметтің басында отырды. Олар үкіметтің басына келгеннен кейін халыққа қарсы әрекет жасады. Демонстрация, митингілерге қарсы түрды. 1890 жылдар барысында оңшыл мен солшыл партиялардың айырмашылығы біртіндеп жойылып кетті, екеуі де үстем таптың мүдцесін қорғап кетті. Италияның сырткы саясаты түракты болған жоқ. Қаланың үсақ буржуазиясының арасында ирреденистік қозғалыс күшейді. Ирреденистік козғалыстың мәні антиавстриялық. Олар Италияға Австро-Венгрияның шекараларындағы италяндықтар көп түратын жерлерді қосу керек деді. Италия экономикалық жағынан әлсіз болғандықтан дербес сыртқы саясат жүргізе алған жок. №23 тақырып: 1871–1898 жж. Халықаралық қатынастар №24 тақырып: 1898–1914 жж. АҚШ 1. АҚШ империализмінің дамуы. 2. Ішкі саясаты. 3. Сыртқы саясаты. 4. Жұмысшы және социалистік қозғалыс. АҚШ XX ғасыр басында империализм сатысына аяқ басты. Ел ішінде капиталдың шоғырлануы, қаржы олигархиясының жасалуы өте күшті каркынмен өсті. АҚШ трестердің классикальтқ еліне айнала бастады. 1900 жылъі деректерге қарағанда АҚШ-та өндірістің өнімінің бір жылдық қүны 20 млрд. доллар болды. Бүл Германия мен Үлыбританиядан да 2 есе артық. Болат өндіруден Франция, Англия, Германияны қоса алғандағыдан артық өндірді. Қалған өндіріс салаларынан да I орынға орныкты. Бүл кездегі АҚШ тың өндірісіне тән нәрсе ол шоғырланумен бір орталықтану нәтижесінде ірі корпорациялар мен трестерді жеңіске жеткізді. Тек 1904 жыддың езінде-ақ миллион долларлық өнімі бар өндіріс орындары елдің 0,9 процентін қамтыды, оларда жүмысшылардың 25,6 проценті жүмьтс істеді. Трестер барлық өндірістің салаларында қүрыла бастады. 1901 жылы Морганньгң "Болат тресі " қүрылды. Оның капиталы 1 миллиард доллар болды. Ол болат шикізатының 50 проценттен артығын өндірді. Рокфеллердін "Стандарт Ойл" мүнай компаниясы мұнайдын 90 процентің өз қолында ұстады. 70 мың шақырым мұнай күбырлары болды (1900ж). Жүздеген теңіз кемелері болған. Ол басқа елдердің де кемелерін жаддады. Рокфеллерлер газ, электр өндірісін де өзіне қаратты. Банк саласында капиталдың шоғарлануы банкирлердің үстемдігін орнатты. Ол банкирлер Морган, Рокфеллер т.б. монополияның дамуы капитализмнің қайшылықтарын шығарды. Дағдарыстар көбейе бастады. АҚШ ірі трестер еліне айналғаннан кейін империализм дәуірінде паразитизм көріне бастады. Ірі трестер өздерінің сыртқы рыноктағы артықшылықгарын сактап қалу үшін техниканың прогресін тежеді. Рантье тобы калыптан тыс көбейді. Бұл сиякты экономиканың дамуы ішкі рьтнокты тарылта бастады. Осыған байланыстьг рынокта талас-тартыс басталған. Дүниені қайта бөлу мәселелері кұн тәртібінде тұрды. Олар өзінің идеологиясын АҚШ мәдиниетін тарату арқылы жургізгісі келді. Олар англосаксондық нәсілдің үстемдігін орнатқысы келді. Панама каналын қазуды қолға ала бастады. АҚШ Атлант, Тынық мұхитта өзінің үстемдігін жүргізгісі келді. АҚШ тың ірі монополистері өздерінің байлығын еңбекшілердің еңбегі арқылы жасады. Өте ірі, өте бай топтар болды. АҚШ та жүмысшылардың "терін сығып алу" жүзеге асырыла бастады. 1913 жылы Тэйлор жүйесі енгізілді. Бүның мәні адамдардан мол өнім өндіріп алу болатын. Американдық еңбек федерациясы негізінен алғанда жүмысшы аристократиясынан түрды. Олар жұмысшылардың жағдайын жақсарту туралы шара қабылдағысы келмеді. 1905-1912 жылдары аралығында жүмысшы қозғальгсында жанданулар басталды. И.Р.М. деген үйым қүрылды. Бүл үйымды құрғандар Юджин Дебс, Леон және Уильям Хэйвуд деген адамдар. Бүлар кейін екіге бөлінді. Уильям Хэйвуд бастаған үйым Чикаго үйымыЪотш бөлініп кетті. Леон ДетройтұйымыЬольт белініп кетті. Чикаго үйымы 1912 жылы 30 рет стачка жасады. Олардың талап етуімен Лоренс штатында еңбекақы көбейді. Оның мүшелері түрақты болмадьг, көбі маусым сайын, келіп-кетіп жүмыс істейтіндер болатын. 1917 жылы революциядан кейін бүлардың біраз мүшелері анархосиндикализм бағытымен кетті. 1901 жылы үкімет басына Теодор Рузвельт келді. Мүның алдында Мак Клнли еді, оны өлтірді. Тәртіп бойынша елді вице-президент Рузвельт баскдрды. Ол Америкада реакциялык саясатты жүргізген белсенді адам. Ол жүмысшылардың наразылығын бәсендету үшін уәделер бере бастады. Ірі монополиянъщ үстемдігіне қарсы шықгы. Джек Лондон және басқа жазушылар ірі монополияларды сынап жазды. 1905 жылдан бастап АҚШ та әлеуметтік қозғалыстың күшеюіне байланысты Рузвельт бір катар шаралар қолдана бастады. Трестердің "жаман жақтарын" жоюға шаралар кдбылдады. Трестерге сот процестерін жасады. Ақырында 1904 жылдьщ аяғында Теодор Рузвельт сайлауға түскенде Морган 150 мың доллар берді. АҚШ үкіметі сыртқы саясат жүргізді. Дүниежүзілік ықпал жасағысы келді. Испания мен Португалия әлсіреп отыр еді. АҚШ жас империалистік мемлекет. Олар Испаниядан отарларын тартып алу саясатын үстады. Филиппин, Пуэрто-Рико аралдарын алды. Испанияға Филиппиннің қүнына 20 млн. доллар берді. Испания Кубадан біржолата қол үзгендігін мойындады. Келісім жасады. Американың протектораты орнады. Латын Америкасы елдеріне АҚШ өзінің ықпалын орната бастады. Монро доктринасын пайдаланды. Америка американдықтар үшін. Бүл саясат "жуан шоқпар" әдісімен жүзеге асырылды. "Доллар дипломатиясы" деген саясат арқылы Мексиканың шахталарының 72 процентін, мүнай өндіру ісінің 58 процентін АҚШ өз қолында үстады. Никарагуа, Коста-Рика т.б. елдер доллар дипломатиясының уысына түсті. АҚШ отарлау саясатын оңайлату үшін екі мүхитты қосатын канал қазуды ойластырды. 1901 жылы Панама республикасы жарияланды. Оны бірден Америка мойындады. Атлант мүхиты мен Тынық мұхит арасындағы қатынасты оңайлататын Панама каналын казуға кірісті. №25 тақырып: 1900–1914 жж. Германия 1. Экономикалық дамуы 2. Ішкі саясаты 3. Отарлық және сыртқы саясат XX ғасырдың қарсаңында Германияның капитализмі империалистік сатыға енді. Франция, Англия сияқгы елдерді даму жағынан басып озды. Болат шығаруда тек Америкадан кейін қалды. Шойын өндіруден де солай болды. 1912 жъглы Англия мен Францияны қоса алғандағыдан да көп өндірді. Мұндай үлкен даму Германияда өндірістің шоғырлануы барысында жүріп жатты. Істін барлық тұтқасы ең ірі кәсіпорыннын қолында, миллиондаған кәсіпорындар-дың қолында түкте жоқ. 1882-1907 жылдар арасында ірі кәсіпорындардың жүмысшьшарының саны 3 есе өсті. Өндіріс орындары 8,1 процентке азайды. Өндіріс шоғырлана берді. Монополистік бірлестіктің ең кеп тараған түрі синдикаттар болды. Рейн-Вестфаль синдикаты бүкія көмір өнімінің 94,5 процентің өндірді. Германияның ауыр өнеркәсібін үш ондаған ірі синдикаттар бакылап отырды. Бұлар Крупп, Тиссен, Стинец т.б, химия өндірістерін екі қоғам баскарды. Кеме жасау ісін екі компания бақылады. Картельдер саны 1896 жылы 250 болса, 1905 жылы 385 ке жетті. Оларға 12 мыңға жуық кәсілорындар кірді. Картельдермен синдикаттар банктермен тығыз байланыста болды. Берлиндегі 9 банк бүкіл еддегі капиталдын 83 процентін бақылады. Бір ғана неміс банкісі 200 кәсіпорынды каржыландырды. Өндіріс пен тығыз байланыс жасап банк капиталы капиталына айналды. Қаржы олигархиясы елдің саяси өміріне ықпал жасады. Депутаттарды, баспасөз, әдебиетті өзіне каратты. Қаржы олигархиясы бүкіл Германияның халқының шаруашылығына ықпал жасады. Монополияның өсуі-мен байланысты сыртка капитал шығару кең етек алды. Оңтүстік Шығыс Еуропаға, Таяу Шығысқа, Оңтүстік Америкаға капитал шығарды. 1862 жылы Германияның сыртка шығарған капиталы 12,5 млрд. маркаға, ал 1914 жылы 44 млрд. маркаға жетті. Германияның жас империализмі дүниежүзі-л і к деп аталатын саясат жүргізуге көшті. Рынок ашу ол саясаттын негізіне айналды. Буржуазия да елдің Ішінде ыкдалды бола бастады. Юнкерлер елдің ішкІ сыртқы саясатында ең ықпалды күшке айналды. Юнкерлер мен буржуазияның экономикалық мүддесінің бірлігі буржуазиялық капиталистік дамуын күшейтті. Германиянын билеуші партиясы консервативтік партия болып қалдьт. Бұлар елдің саяси өмірін белсенді түрде көтерді. Дүниені өз пайдасына қайта бөлуді күн тәртібіне қойды. Соны үгіттеу мақсатында пангермандык одақ қүрды. Пангермандық одакты Германияның үкіметі қаржыландырды. Франциянын, Англиянын, Белъгия-ның, Португалияның отарларын басып алуды бағдарлады. Францияның, Голландияның көмірге бай жерлерін Германияға қосып алуды уағыздады. Түркияны қүлға айналдыруды, Украина, Кавказды тартып алуды ойластырды. Англияның отары Үндістанды косып алуды да ойдан шығармады. Германияның баспасөзі осы жағдайды уағыздады, неміс халқының санасын шовинизммен улады. Бүны жүргізген Фон-Бюлов, адмирал Тирпиц сияқтылар осы идеологияның мүрындығы болды, әскер жасақтадьт. Альфред-Фон Шлиффеннің басшылығымен 15 жыл бойы біріншІ дүниежүзілік соғыстың бағдарламасын жасады. Осы жоспарды тарихшылар уағыздап кітаптар жазды. Олар философ Ниценін "жоғары адам" (чистая раса) нәсілшіл философиялық түжырымын дәлелдеуге тырысты. Германия борінен артық деп оқытгы. Германия дүниені бөлуді күн тәртібіне қойды. Олар Бұл талаптарын "Шығысқа жорық" деп уағыздады. Бағдат теміржолын салу Германияның капиталис-тері үшін пайдалы болды. Оған капитал салынды, жергілікті арзан жүмысшы күші пайдаланылды, жергілікті шикізат пайдаланылды. Мүның бәрі империалистік елдер арасындағы қайшылыкты күшейтті. Бұл Германия мен Англия арасындағы қайшылықты күшейтті. Германия өзінін қолындағы жерлерде — Шлезвиг, Полыпа, провинцияларында германдандыру процессін күшейтті. Басқа ұлттардың өкілдерін неміс тілінде оқытты. Эльзас пен Лотарингиядағы француз халқының наразылығы күшейді. Үлттық либералдык партия консерваторла-рымен ынтымақтасып кетті. Олар консерваторларға қарсы өнеркәсіптің иығына түсетін тура салыкқа карсы шығып отырды. Бірақ сыртқы саясат мәселесінде концерваторлармен бірікті. Мүндай таластарды "Отбасылық жанжал" дейді. 1898 жылы Рейхстаг флоттык бағдарлама дегенді кдбылдады. Бұл бағдарлама бойьшша флот мәселесінде Англиядан басып озуды көздеді. 1920 жылы 98 брононосец, 14 брононосецтық крейсер, 96 контрминоносец шығару керек болды. 1906 жылы бұл бағдарлама тағы үлкейтілді. 1906 жылы ағылшындар суға дредноут деген брононосещі түсірді. Кейін бәсеке басталды. Сөйтіп Германия жыл сайьш 4 дредноут түсіруді жоспарлады. Ағылшындар 6-дредноут түсіреміз деді. 1914 жылы Бұл пропорция 10-16 бодды. Англияның ескі брононосецтері 3-4 есе көп болды. Германияның соғыс флоты осылайша екінші орынға шықты. Соғыс шығыны көбейді. 1912-13 жылдары екі млрд. марк ақша салық салынды. 1908 жылы жанама салыктың өзі екі млрд. маркаға жетті. 1914 жылы Германияның отарларының көлемі 2 млн. 913500 шаршы шақырым болды. Бұлар Шығыс және Оңтүстік Африкада, Камерунде, Тогода, Тынык мүхит бассейнінде жасалды. Бұл үсақ-үсақ шашыранды отарлар Германия империясын канағаттандырмады. Бұл отарлар тек XIX ғасырдың 16 жылының ішінде ғана жасалынды. Реакционер публицист П. Рорбах былай деп жазды: "Қ^ралар жүмыс істейтін көпшілікті қүрайды, ақ адамдар жоғарғы әлеуметтік топты қүрайды, қаралардың еңбек ақысы арзан". Арзан жүмысшы күшін жасау керек. Бұл жерлерді алдап алды,сатып алды, тартып адды. Тогода 45 мың гектар жерді 200720 маркаға сатып алдық — деп хабарлады. Германия отарлауды баскару және игеру үшін "Отарлық қоғам" деген үйым қүрды. Оның негізгі міндеті жерлерді одан әрі басып алуды жүзеге асыру. 1890 жылы Бағдат теміржолын салу жоспарланды.Бұл жол Осман империясы үшін экономикалық жағынан тиімді болған болар еді. Бірақ ол Германияның мақсатгарына байланысты тиімді болған жоқ. Ол темір-жол Осман империясын жартылай отар елге айналдыру үшін пайдаланылды. Англиянын позициясын Кіші Азияны әлсірету үшін пайдаланылды, Империалистік державалардың таластарьшан кейін Германия Түркияда теміржол салуды крлға алды. Қүрылыска кджетті кдржы түрік мемлекеттінің есебінен жасалды. Баж салығы салынбайтын болды. Жолдың қүрылысына арзан жүмысшы куші берілетін болды. Түркияға теміржол салу арқылы оньт вассалына айналдырғысы келді. Осы шаралардың нәтижесінде Германия 914 шақырым жол салды. Бағдат, Персия шығанағы арасында жолдар салынды. Теміржол салуға Францияның капиталистерІн де шақырды. Себебі олармен уақытша болса да кайшылықгы бәсендеткісі келді. Монополиянын үстемдігі, экономиканың милитарлануы, қанаудың жетіддірілуі осының барлығы буржуазияның реакцияшылдануын күшейтті. Еңбек ақы 100 марка болса, енді 130 маркаға өсті. Түтынатын заттың бағасы 100-130 процентке өсті. Түтьшатын заттын бағасы кңмбаттады. 1896-1900 жылдары бидайдың бағасы 100 процент болса 1916 жылы 120 процентке өсті. Жүмыс күні қыскдрмады. 1902 жылы 10,5 сағат еді, 1915 жылы 9,5 сағаткд ғана қысқарды. Социал-демократия сан жағынан өсті. Мүшелері көбейді, 384 мыңға жетті. 1903 жылы социал-демократия партиясы 3 млн. дауыс адды. II Интер-национаддын ішінде оппортунизм күшейе бастады. XX гасырдың басыңда оппортунизм тіпті күшейді. Партияның оң қанатында ревизионистерді Эдуард Бернштейн басқарды. Олар марксизмді қайта кдрады. 1899 жылы Бернштейн өзінің "Предпосылка и задача социал- демократии" деген кітабында Маркстің баға мен қүн туралы пікірі қате деп түжырымдады. Ұсақ тауарлы өнімнін өміршеддігін дәлелдеуте тырысты. №26 тақырып: 1900–1914 жж. Англия 1. Экономикалық даму ерекшеліктері 2. Ішкі саясат 3. Отарлық саясат Англия XX ғасырдың басында экономикасы күшті дамымаған ел болыл кала берді. Дүниежүзілік саудада алда болды. Дүниежүзілік есеп айырысу Англияның фунт стерлингімен жүрді. Өндірістің жана салалары күшейді. Шойын өндіру көлемі өсті. 1900-1913 жылдар аралығында 14,5% өсті. Көмір өндіру 30% ке өсті. Дүниежүзілік жарыста АҚШ Германиядан артта қала бастады. 1910-13 жылдары Англшшың үлесі дүниежүзілік өндірістегі 29,7% тен 21% ке төмендеді, шойын өндіруден 22% ден 13% ке төмендеді. Артта қалудың себебі өндіріске капитал өте ерте салынды, оны жаңартпады. Англияның буржуазиясы шетелден, отарлардан келетін табыстарға қанағаттанды. Бүл кезде АКДІ, Германия бірден өндіріс орындарында өнімді техникаларды пайдаланды. Англия сыртқа капитал шығаруда бірінші орын алды, 3,7 млрд фунт стерлинг ақша сыртқа шығарды. Соның есебінен байыды. Англияның экономикасы кейін кете бастады. Енбек етпей өмір сүретін адамдар тобы калыптасты. Еңбекке жарамды адамдардьщ 10% ті қызметшілерге айналды. Англияның коғамы паразиттік қоғамға айнала бастады. Бүлар үкіметке бедедді және ықпалды болды. Бүл жағдай елде монополиялық бірлестіктің жасалуына кедергі болды. Бірінші дүниежүзілік соғыс қарсаңында Англияда банктің 70% ті шоғырланды. Англияда банктер үлкен күшке айналды. Банктің күшеюі өндірістің шоғырлануымен қатар жүрді. 1900 жылы Англияның отарларының жалпы көлемі 33 млн шаршы км болды. Овда 390 млн. адам түрды. Англия империясының бүл күшеюі реакциялық ішкі және сыртқы саясатпен қатар жүрді. Англия Африканы түғелдей отарлау үшін саясат жүргізді.Добрая Надежда мүйісінде Трансваль және Оранжевая түрғындары бурлар бағынбады.|ьгерде бүларды бағындырса бүкіл Африканы отарлаған болар еді. Бурларды өзіне бағындыру кезінде Ағылшын-Бур _соғысы_ болды- Бур халқы партизандық әдістермен қарсыласты. Англия 500000 әскер апарды. Бурлардың саны 50 000 еді. Ағылшындар олардың деревняларында қалған кемпір-шалдарды, балаларды концлагеръге куып тықгы. Олар жауынгерлердің бала-шағаларын аштан катырды. Осыны көрген тауға кеткен бурлар төмен тусті. Лагерьдің өзінде 40% тен артьтғы аштықтан өлді. 1902 жылы көктемде бурлар берілді. Келісім жасасты. Ағылшындар Онтүстік Африканың кожайынына айналды. Ағылшын-бур соғысьт прогрессивті көзқарастағы дүние жүзі адамдарынан қатты сыналды. Англияның тарапынан болған бүл қаталдық Англияның басқа елдермен қатынасын қиындатты. Ағылшын дипломатиясы Германиямен жанжал бола қалса, Англияны ешкім қолдамайтынын білді. Англия мен Германияның арасындағы шиеленісу күшейді. Германия империализмі дүниені қайта бөлуді ойластырды. Ағылшын-Герман күресі саяси күреске айнала бастады. Әсіресе бүл бәсекелестік Германия мен Англия арасында теңіздегі қарулану ісінде кдтгы көрінді. Англия 1905 жылы ірі брононосецті суға түсірді. Осыдан бастап кемелер түсіруден жарыс басталды. Германиямен мүндай қайшылықтан кейін Англия басқа елдермен қатынасын күшейтті. Англия өзіне одактастар іздей бастады. Англия АКДІ-тың Панама каналын салуына кедергі жасап отыр еді. Енді оған рүқсат берді. Англия және Франция арасындағы кайшылыкты реттей бастады. 1904 жылъі 8-сәуірде екі елдің арасындағы таластарды тоқтату үшін келісім жасадъг. Франциямен арада Орта шығыс, Ирак жерлеріндегі қайіпылықгы бәсендетті. Дипломатиялык, жүмыстын нәтижесінде болашақ одақтың негізі жасалды. Англия дүниежүзінде оқшауланудан құтыла бастады. Англияның империалистері де соғысқа дайындалып жатты. Соңғы 10 жылдың ішінде ғана соғыстың қаржысы үш есе өсті. Англия соғысқа дайындалу барысында әскери-теңіз базасын жасады. Бүкіл Англияны әскери округтерге бөлді. Соғысқа кажеттінің барлығын дайындады. Милитаризмді, шовинизмді уағыздады, соған арнап кітаптар, газеттер шығып жатты. Бүған Англияда мүмкіндік бар. Ол бай мемлекет. Англия мен Францияның арасындағы келісім халықтан жасырылды. Парламент оны халыққа білдіртпей бекітгі. XX ғасырдың басығіда жүмысшылардың жағдайы 1890 жылға қарағанда нашарлады. Әрбір оныншы жұмысшы 1908 жылы жүмыссыз болды. Олар кәсіподақ мүшелері еді. Ал кәсіподаққа мүше емес адамдар арасында бүдан да тіпті күшті болды. Англия дүниежүзілік біріншіліктен айрыла бастады. Англия буржуазиясы жүмысшылардың бір бөлігін "сатып" алу жағдайынан айрылды. Жүмысшы қозғалысы күшейді. Англияның жүмысшы қозғалысында екі бағыт болды. Ол революциялык, және оппортунистік тенденция. Осы екеуінің күресі Англияда революциялық партия күруды күн тәртібіне қоя бастады. Лейбористік партия бар еді. Ол оппортунистік партияға айналып кетті.Тәуелсіз жүмысшы партиясының сол қанаты және социал демократиялық партия екеуі бірігіп Британ-социалистік партиясын қүрды (БСП). Бүл партия өзінін бағдарламасында социализм үшін күрес деп көрсетті.^ Бүл партия жүмысшыларды социалистік рухта тәрбиелеуге біраз жүмыстар істеді. Бірақ сектанттық көзкдрастағы партия болды. Буржуазиялык. үкімет қарап отырмады. Олар ел ішіндегі наразылықтарды бәсендету үшін әрекеттер жасай бастады. 1908 жылы жүмысшыларға жүмыс күнін қысқартуға, зейнетақыны көбейтуте уәделер беріп заңдар шығарды, 70 жастан аскандарға зейнетақы тағайындалды. Бүл саясаттьт Лойд Джорж кедейлікке қарсы күрес ашамыз деп жариялады. Бірак бүның бәрі азғана күнгі уәде болып калды. №27 тақырып: 1900–1914 жж. Франция Франция XX ғасырдың басында 1) Францияның экономикалық дамуы. 2) Ішкі саясаты. 3) Отарлық агрессиясы. Францияның XX ғасырдың басындағы экономикасында алға басушылық байкдлды. 1908 жылы шойын өндіруде 5,4 мың тонна ондірсе, 1913 жылы 22 мың тонна темір ендірілді. Өндірістің жана салалары пайда болды. Өндірістің шоғырлану процесі күшейді. Металлургия өндірісі «Комите де Форж» жоне Шнайдер, Крезо компаниясынын қолында болды. Көмір, химия өнеркосібі, машина жасау Рено, Пежо компаниясының қолында болды. Бір сөзбен айтқанда өндірістің шоғырлануы жүріп жатты. Ал шындығында Францияның басқа мемлекеттермен салыстырғанда экономикасы даму жағынан артта қалды. Францияның экспортында жүн шығару — бірінші, мақта-мата бүйымдарын шығару — екінші, шарап — үіпінші, химия —сегізінші, автомобиль шығару оныншы орында түрды. Әсемдік заттар жасайтын ондіріс орындары бірігеді. 1916 жылғы есепке кдрағанда жүмысшылардың 58,1 проценті үсақ кәсіпорындарда жүмыс жасаған. Ірі өнсркәсіпте 30 проценті жүмыс жасаған. Ауыл шаруашылығында парцельдік шаруашылык. әлі басым болды. Көп шаруалар соған байланысты күйзелді. Өндірістің баяу дамуы жағдайында Францияда кредиттік ақшаның ролі өсті. 1914 жылы Франциядағы 11 млрд. ақшаныд 8 миллиарды 5 банктың қолында болды. Банктің шоғырлануы күшейді, олар ақшаны сыртқа қарыз түрінде берді. Бүл елдін ішіндегі экономиканың дамуын тежеді. Рантье тобы көбейді. Бірінші дүниежүзілік соғыстың кдрсаңында рантье тобы 2 млн. адамнан асты. Мемлекеттің өзі — рантье мемлекетке айналды. Соған байланысты түрмыс нашарлады. Францияның халкының саны өспеді. 40 жылдың ішінде халық саны 38-39 миллионнан аспады. Францияның ішкі саясатында, буржуазия-реакциялык сыртқы саясатында-агрессиялык саясат жүргізілді. Франция жұмысшыларының жағдайы ауыр болды. Түгынатын заттардың бағасы өсті. Жүмысшы табының арасына буржуазия іріткі салғысы келді. Ақшаны пайдаланып жұмысшы аристократиясын жасай бастады. XX ғ. басында жұмысшылардың ірі-ірі стачкалары жиіледі.Онын себебі француз жүмысшыларының еңбек ақысы Германия мен Англияның жұмысшыларынан аз болды. Көтеріліске шығу жөнінен Франция бірінші орын алды. 1905 жылы орыс революциясы туралы хабар француз жүмысшыларының күресін күшейтіп жіберді. «Орыс достары» қоғамы құрылды. Францияның жұмысшы қозғалысына басшылық жасайтын социалистік партиялар қүрылды. Француз социалистік партиясының мүшелері былай деді: «Жұмысшылардың жағдайын жақсарту ушін социалистер қоғамының құрамына кіріп, Министрлік кабинет кұру керек» деді. І901 жылы Жан Жорестің бастауымен Француз социалистік партиясы кұрылды. 1905 жылы екі партия бірікті. Бірақ бұл партияның бірігуі формальды түрде болды және жоресистік платформа негізінде бірікті. Социалистік партия реформа жасау партиясы немесе таптық күрес партиясы деп аталды (СФИО). Францияның социалистік қозғалысында түрлі ағым: революциялыкжапъ оппортунистік ағымдар калыптасты. Жүмысшы қозғалысының ішінде гедистердің ықпалы кұшейе бастады. Жоресистердің де ықпалы күшейді. Жоресистер социализмге бейбіт уласуға болады деді. Анарко-синдикалистер де күшейді. Олар революциялық ұйымдасқан күресті жоқка шығарды. Партияның басшылығын мойындамады. Күресте синдикаттың басшылығын мойындадьт.
Франция буржуазиясы бірінші дүниежүзілік соғыс барысында «Ұлы және құдіретті француз мемлекетін» жасау идеясын үсынды. Ол үшін үкіметті күшейту керек болды. Соғыс министрі қызметіне Теофель Делкассені шақырды. Премьер министрлікке Пуанкарені шақырды. Оған соғыска дайындыққа кұлшына кірісіп, уағыздағаны үшін халық «Пуанкаре-соғыс» деген ат берді. Француз империализмінің өсімқорлық сипатына көз жеткізуге төмендегі мәліметтер көмектеседіі Еуропа елдеріне 22 миллиард марка, Америка елдеріне 6 миллиард марка, Азия, Африка, Австралияда — 5 миллиард марка ақшасы болған және олардан тек өсім алып отырған.’ Сондықтан француз империализмі «өсімқор империализм» деп аталады. Олар баскд елдерге ақшаны (капитал) тек карыз түрінде берген. Бірінші дүниежүзілік соғыс қарсаңында Францияның басқа елдерге берген қарыздары былайша сипатталады: Ресейде — 12 миллиард, Оңтүстік Америка елдеріндегі-6 миллиард, Балқан түбегінде — 3 миллиард, Испания мен Португалияда — 3 миллиард, Мысырда — 3 миллиард, Түркияда — 3 миллиард, Австрияда — 2,5 миллиард тағы сол сияқты. Рантье-арамтамақ деген сөз, өсімқорлық арқылы еңбек етіп ештеңені өндірмей-ақ көл-көсір байлықта өмір сүретін адамдар тобы.
№29 тақырып: 1898–1914 жж. Халықаралық қатынастар №30 тақырып: 1914–1918 жж. Бірінші дүниежүзілік соғыс
Капиталистік елдердегі экономикалық дамудың секірмелігі, монополия, қаржы капиталының үстемдігінің күшеюі, капитал шығару, рынок үшін күрес, ірі капиталистік елдердің территорияларды түпкілікті бөліп алуы сияқты істер олардың арасындағы келіспеуиіілікгерді тудырып түбінде осы үлкен соғысқа себеп болды. Нағыз толық мағынасындағы дербес мемлекеттер катарына — Англия, Германия және АҚШ жатты, Франция, Ресей, Жапония - "бірінші класты, бірақ әлі де шын мәнінде емес" - екінші топка жатты, 3-топқа Австро-Венгрия жатты. Ал бүл соғысты тудыратын кдйшылық ағылшын-герман қайшылығы ол - қайшылык отар иемдену туралы кайшылық, Англияда отар өте көп, Германияда жоқ. Себебі: Германия отаралғысы келеді, Англия оны өз есебінен бергісі келмейді. Міне, осы қайшылық осы уакытқа дейін оқылған дәрістерде айтылып кеткендей екі үлкен соғыс одақтары — Үштік одақ пен Антанта одақтарын дүниеге келтірді. Ал енді бірінші дүниежүзілік соғысқа қатысушы ірі мемлекеттердің әрқайсысының мүдделері қандай болды? і Герман имгтериалистері жаулап алу бағдарламасыңда Ресейден көп жер басып алуды армандады. Ресейдің күнарлы жермен, қазба байлыктарына толы жеріне немістердің колонистерін қоныстандыруды жоспарлады. Өндірісті Бельгияны аннекциялау, Конго, француздың темір рудасына бай Лонгви және Брис бассейіндерін аннекциялау, француз колонияларын басып алу, Англияның теңіздегі үстемдігін тартып алу, Англияны дүниежүзілік рынокта әлсірету тағы басқаны армандады, жоспарлады. Яғни "Үлы Германияға" он жылдар бойына сырттан ешкімнің кедергісін болдырмауды жүзеге асырмак болды. Австро-Венгрия болса Сербияны аннекциялауды, Балқанда австро-венгер үстемдігін орнатуды, Ресейден Поляк, Подолия, Волынды алуды көздеді. Австро-Венгрияның бүл бағдарламасын Германия колдады. Себебі Германия Австриямен капитал жөнінен байланыстары болып отырған жағдайда Германия Балкан еддеріне капиталын еркін шығаруға мүмкіндік алатын еді. Патшалық Ресейдің империалистері, помещиктері, ірі буржуазиясы біріншіден соғыстың мақсаты етіп, Германияның үлылығын жоюды, Ресейге Галицияны қосыл алуды, Константинополь мен бүғаздарды алуды ойлады. Ағылшын буржуазиясы өте күшті каркынмен дамьш келе жаткан Германияның экономикалық қаржылан-дыру күшін әлсіретуді, Германияның әскери, сауда флотын жоюды, Месопотамия мен Аравия жарты аралын оның мүнай көздерімен қоса алуды, сондай-ак колонияларын тартып алуды арман еггі. Францияның империалистері де жоғарғылар сияқты Германияның әскери-экономикалық күшін талқандауды мақсат етті. Олар 1871 жылы тартып алынған Эльзас, Лотарингияны қайтарып алуды ойластырып ғана қойған жоқ, сондай-ақ, одан Рейннің сол жағалауын алып, Саар облысын қосып алуды, Сирияны алуды, Палестинаны, тағы басқа араб территориясын, Германия колония-ларын тартып алуды көздеді. 1916 жылдың аяғындағы кезендерде соғьтскд барлық дамыған капиталистік елдер түгелге дерлік қатысты. Бұл уақытқа дейін барлык майданда 50 млн. солдат соғысты. Ал қалған енбекке жарамды адамдардың бәрі соғыс мүқтажын өтеу үшін шахталар мен өңдірістерде жұмыс жасап жатгы. Адамзат баласы жасаған байлықтың бәрі түгел дерлік соғыс мүддесіне жұмсалды. Соғыс адамға да өндіріске де, мемлекеттерге де адам айтқысыз көп зиян шектірді. Жоғарыда айтқандай бір елдер соғыста байыды. Ол елдерге Япония мен АҚШ-ты жаткызамыз. Япония болса соғыс барысындағы жағдайларды пайдаланып Қытайда өз ықпалын қамтамасыз етті. Қытайдың жаксы-жақсы материальдық-стратегиялық маңызы бар аралдары мен портын алды. Сондай-ақ соғысушы елдерге кару-жарақ шығару арқылы да байыды. 1914 жылға дейін капитал иесі банк иесі болып келген Англия, Франция сияқты елдер енді өзінің капиталының көп бөлігінен соғыс салдарынан айрылып қалды. Бүрын осы капиталистік елдерге экономикалык жағынан қарыздар болып келген АҚШ капиталистік дүниенің қаржылық орталығына айналды. Халықтың кедейленуі мен қатар ірі монополиялардың экономикалық саяси күші өсе түсті, адам айтқысыз дәрежеде өсті. Соғыс кезінде бүрынғы "еркін нарықтың" өрісі тарылып, енді тек соғыс жабдығын шығаруда соғысқа, қазынаға ғана жүмыс жасады. Соғысушы капиталистік мемлекеттер енді тек тапсырыс берушіге айналды. Бүл мемлекеттік тапсырыстар монополистердін баю қүралына айналды. Бүкіл мемлекеттік аппаратты монополия өзіне бағындыра бастады. Соғысқа мүқтаж заттармен, мүнаймен, азык-түлікпен қамтамасыз ету мақсатында капиталистік елдер үкіметі қатаң бақылау жүйесін енгізді. Осылайша 1914-1918 жылдардағы соғыс аралығында монополистік капитализм соғыстык-мемлекеттік монополистік капитализмге айналды. Бүл деген сөз барлық өндірісте керекті заттардың бәрін мемлекет монополистерінің қолына берді. Әскери тапсырыс мемлекеттік бюджеттен төленді. Сондай-ақ соғысушы елдерде нанға, қантқа, етке, киімге, көмірге, тағы басқа түтынушыларға керекті заттарға "карточка" жүйесі енгізілді. Ал оның мөлшері соғыстан бүрынғыдан 2, 3 есе азайтылды. Соғыстың әкелген ауырлығын ауызбен айтып жеткізу оңай емес. Соғыс қару-жарақгарын шығаруды көбейту үшін арзан еңбек күші — әйелдер мен жеткіншектердің еңбегін пайдалану кең етек алды. Жүмыс күнін үзартып, стачкалар жасауға тыйым салды. Еңбекті қорғау заңы дегендер жүмысын тоқтатты. Шахталар, зауыттар, теміржоддар милитаризацияланды, яғни соғыс жағдайына көшірілді. Жүмыс істеуге еңбекшілерді мобилизациялап отырды. Олардың бір өндіріс орнынан екінші өндіріс орнына көшуге күқысыз болды. Кейбір елдерде 16-60 арасьтндағы еркектердің жалпы еңбек міндеткерлігі енгізді. 1918 жылы 4-қарашада депутат Эрцберг бастаған әскери топ француз маршалы Фоштың ставкасына бітім хабаршысы ретінде барды. Компьен орманында теміржол вагонының ішінде Германия бүкіл Франция территориясын (бүрын алған) Бельгияның териториясын, Эльзас, Лотарингияны, Рейннің сол жағалауын тазартуға, кдйтаруға келісті. Сондай-ақ Антантаға Майнц, Кобленц, Кельн қалаларын пайдалану қүқығы берілді. Бүкіл герман флоты карусыздандырылып, одақтастар порттарына алып кететін болды. Бүл келісімге 11-караша 1918 жылы қол қойылды. Дүниежүзілік соғыс қантөгіс соғыс болды. Соғыстарға катысқандар саны 70 млн. адамға жетті.10 млн адамнан өлі айырылды. 20 млн. адам жаралы болды. Міне соғыс қортындысы осындай. Мыңдаған кала мен ауыл жермен-жексен етілді. Теміржол, фабрика, зауыт істен шыкты. Соғыстың шығыны 170 млрд. алтын ақша, ал жалпы шығыны — 600 миллиардқа жеткен. №30 тақырып: Жаңа заман соңындағы Еуропа және Америка елдерінің тарихи даму қорытындылары. 1918 жылы 11 қарашада Фран-циядағы Компьен орманында Антанта мемлекеттерiнiң талабы-мен Германия жеңiлгендiгiн мойындап, бiтiмге қол қоюға келiстi. Төрт жылға созылған соғыс аяқталды. 1919 жылы 18 қаңтарда соғыстың қорытындысы шығары-лып, жеңген елдер мен Германия және оның одақтастары ара-сында келiсiмге келу үшiн Париж қаласында халықаралық конференция өз жұмысын бастады. Конференцияға 27 елден деле-гаттар қатысты. Францияның премьер-министрi Жорж Клеман-со, ағылшын премьер-министрi Дэвид Ллойд-Джордж және АҚШ президентi Вудро Вильсон қатысып, басшылық жасады. Париж конференциясының алдында соғыстан кейiнгi ха-лықаралық қатынастағы, әлемдегi өзгерiстердi ескере отырып, дүниенi қайта құру мәселесі тұрды: – халықаралық қатынастағы өзгерiстердi ескере отырып, жаңа принциптердi қалыптастыру; – iрi капиталистiк елдер арасындағы дүниежүзiлiк ықпалды реттеу; – Германия мен Түркияның отарларының тағдырын шешу.
1 Студенттердің өздік жұмысының тақырыптары
жүктеу/скачать 450,5 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||