Көсемәлі СӘттібай¥лы шарбақтының жалғызы
жүктеу/скачать 1,9 Mb.
|
| 2. МЕН АНАМДЫ КЕРЕМЕТ
ЖАҚСЫ КӨРЕМІН Ауруханаға түскен соң тіпті сағынатынды шығардым. Ақ төсекке таңылғаннан кейін қабырғаға тесіліп жатып уақыт өткізер ермегім үйді/үй дегенім-анам ғой/ ойлау еді... Менің анам... Шіркін, менің анам елде жоқ мейірімді жан ғой. Білемнін, анасы туралы балалардың барлығы осылай дейді. Бірақ, мен ауылдағы балалардың шешелерін көріп жүрмін ғой. Нұрғаным апай дүкеннің жанына отырып алып ертеден қара кешке дейін пісте сатады. Немересі Нұрқанат бізге ілесіп дүкеннің жанына жолап кетсе қолына не түссе, сонымен салып кеп жібереді. «Жоғал үйге жүгермек! Анау бұзауды суғар, ешкіні арқанда!..» Сорлы Нұрқанат бізді тастап үйіне қарай құстай ұшады. (Бақытжанның езуіне болмашы күлкі үйіріліп, сәулесі солғын бір ұшқын жылт ете қалады да лезде қайта сөнеді). Ал Ерболдың анасы Жарқынай қолына тоқып жүрген шұлығын алып үйді-үйді аралап, әңгіме соғып, шай ішумен кеш батырды. Біздің үйге келген сайын менің анама ұрсып кететіні де бар. - Түу, осы қатынның-ақ тірлігі бітпейді түге! Адам құсап бір әңгімелесейінші деп келсең... көйлегі сауыс- сауыс болып күбі піседі де жатады. Анам үндемей күбісін пісе береді. Жарқынай апаға бұл да ұнамайды. - Тоңқандап өзің піскенше мынаған неге піскізбейсің Соқталдай боп жатысын... (Мен «Балдырғандағы» суреттерді қарап төрде етбетімен жататынмын) - Осы баланы қанаттыға қақтырмай, тұмсықтыға шоқыттырмай өсірем деп қиналғаның аз ба? Анамның өз пәлсапасы бар. - Жаратқан ием қиындықты біздің-ақ маңдайымызға жазсында... - Әй, сен қатынға дауа жоқ екен.. Жарқынай апай аузы жыбыр-жыбыр етіп, өзінен-өзі сөйлесіп келесі үйге қарай беттер еді. жүктеу/скачать 1,9 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|