Көсемәлі СӘттібай¥лы шарбақтының жалғызы
ӘКЕМ ҚАРАГЕРДІЕРТТЕП ЖАТАДЫ
жүктеу/скачать 1,9 Mb.
|
| 3. ӘКЕМ ҚАРАГЕРДІЕРТТЕП ЖАТАДЫ
Мінезі қатал болатын әкемнің Қабағы ашылып, көп жадырамайды. Түзде де, үйде де сұсты. Кейде әкемнің осы мінезіне күйіп кеткен анамның «Осы сенің елдің еркегі құсап дастарқан басында күліп-ойнап, балаңмен шүйіркелесіп отыратын күнің бола ма?» деп бұрқылдайтыны бар-ды. Жауап орнына әкем күректей алақанымен бетін бір сипап, дастарқанның жиналуын күтпей орнынан тұрып кететін. Артынан мен де ілесе тұрсам да еруге қаймығамын. Сосын амал жоқ құлағым қалқиып терезенің әйнегіне жабысамын. Әйнектен қарасам әкем қарагер айғырды ерттеп жатады Ал сәледен кейін көкжиектегі шабындыққа қарай көзі ұшында сағымға араласып бұлдырап сіңіп кетеді. Одан арғысы мен үшін тылсым, жұмбақ Оны әйнектен өшкемді көтеріп, мойнымды созсам да көре алмаймын. Анамның айтуына қарағанда әкем осы ауылдағы жоңыршқаның қарауылы. Ал қарауылдықтың қиын жұмыс екенін мен әкемнің Сайлау деген мақаумен төбелесінен кейін білдім. Тілі жоқ, бірауыз сөз сөйлей алмайтын, оның орнына көмейінен ысылдаған үрейлі дыбыс пығаратын Сайлауды ауылдағылар атын атамай «Мақау» дейтін. Жастайынан қара жүмыс істеп, бұлшық еті білеудей боп өскен Макау алып күш иесі болатын. Мемлекеттің шөбіне түссе туған- туысқанының малы болса да аямайтын менің әкем бірде осы Сайлаудың жалғыз тайын Мырзабек баздың ішіне апарып, қамап қойыпты. Осыған ашуланған Мақау аузынан түкірігі шашырап үйге келді. Әкем, абырой болғанда, аттын үстінде еді сірә, жоңыршқалықты бір шолып қайту үшін жиналып жатты-ау деймін. Макау әкеме есіктің алдында жатқан киіз үйдің бақанын ала ұмтылды да, анамның «әке, көке» деп аяғыңа оратылғанына қарамастан салып-салып кеп жіберді. Бақанның ауыр соққысы қарагер айғырдын жамбасына тиіп, жануар шатқаяқтап кетті. Соққы, бәлкім әкемнің қара санына да батқан пығар, бірақ ол сыр берген жоқ. Көзі от шашып Сайлаудың жон арқасынан сегіз өрім қамшысымен осып-осып жіберді. Мақаудың дүлейленген түрін алғаш көруім: маған диюдай өкірген Сайлаудан қарагер айғыр да, атам да тайсактап қалғандай көрінді, әлде аяды ма екен... Осы бетімен жалғаса берсе ұрыстың қажырлы жас жігіттің жеңісімен аяқталатынына күмән жоқ еді. Құдай онда- ғанда, Мақаудың өзі ішіндегі кей-кейде кемеріне сыймаи ағатын Талас өзеніндей бұрқырап, тасыған ашуға шыдамай жас балаша жылап отыра кетті. Анам байғұс бәйек боп жұбатып жатыр. Қайтсін. Жетім жігіт кой. Жалғыз шешесі ғана бар, - дейді әкемнің Мақауға мейірімі түсіп, райынан қайтсын дегендей. Әкемнің жауар бұлттай бұрқ-сарқ еткен ашуы болмаса, қайтымы тез. Кек те сақтамайды. Сол күні-ак Мақаудын тайын қамаудан шығарып жіберді. жүктеу/скачать 1,9 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|