46
реттеуге қатысуы тұрғысынан қарайды. Пробиотикалық бактериялар табиғи
резистенттілік факторларымен қамтамасыз етілетін инфекциялардан ерте
қорғану механизмдерін қалыптастыруға белсенді қатысады: секреторлық IgA
концентрациясын, фагоцитарлық белсенділікті, қан сарысуының бактерицидін,
сарысулық лизоцим мен комплемент белсенділігін арттырады.
Әдеби
деректерде пробиотиктерді қабылдау Т-лимфоциттердің салыстырмалы және
абсолюттік санының төмендеуі кезінде В-лимфоциттердің салыстырмалы және
абсолюттік санының айтарлықтай артуына ықпал ететінін көрсетеді [77-80].
Иммундық
жауаптың
дамуындағы
микрофлораның
маңызды
рөлі
иммуностимуляцияны, сондай-ақ иммуносупрессияны қамтитын оның әмбебап
иммуномодуляциялаушы
қасиеттеріне
негізделген.
Бактериялық
липополисахаридтер және әртүрлі нормофлораның жасушалық қабырғасының
құрамына кіретін пептидогликандар иммундық реттеу әсерін көрсетеді.
Сондықтан пробиотикалық препараттар аурудың жіті кезеңінде де,
реконвалесценция кезінде де, олардың инфекция қоздырғыштарына
антагонистік әсер ету және табиғи иммунитетті ынталандыру қабілетіне
байланысты тағайындалады. Зооантропонозды трихофитиямен ауыратын
балалардың Л.С.Азнабаева, З.Р.Хисматуллина және т.б.
ғалымдардың
мәліметтеріне
сәйкес
нейтрофилдердің
функциялық
белсенділігінің
айтарлықтай төмендеуі байқалады. «Бактиспорин» пробиотигін кешенді
терапияда
қолдану
нейтрофилдердің
функционалдық
қасиеттеріне
иммуномодуляциялаушы
әсер
етеді.
Жасушалардың
функционалдық
белсенділігі белсендіріледі, бұл қабыну ошағында айқын байқалады. Бұл
фагоцитарлық индекстің, фагоцитарлық санның, емдеудің 10 тәулігіне
нейтрофилдердің миелопероксидаза белсенділігінің жоғары көрсеткіштерімен
анық көрінеді. Тырысқақ уыттарымен иммундау алдында бронхтың шырышты
қабығында осы токсинге (IgG және IgA) антиденелер деңгейінің артуын
тудырды. Alvarez S., Herrero C., Bru E., Perdigon G.
L.casei
3
апталық тіндерге
енгізу PS өсіндісімен инфекцияланғаннан кейін бронхтардың шырышты
қабықтарында IgА және IgМ синтезінің күшеюін туындатқан [81].
Пробиотиктерді қазіргі заманғы анықтау Дүниежүзілік денсаулық сақтау
ұйымының жұмыс тобымен берілген: «Пробиотиктер — патогенді және шартты
патогенді бактерияларға қатысты антагонистік белсенділігі бар және ішектің
қалыпты микрофлорасын қалпына келтіруді қамтамасыз ететін апатогенді
бактериялар». Бұл анықтама ветеринариялық препараттар үшін де әділ.
Пробиотикалық препараттардың профилактикалық және терапиялық әсер
ету механизмі олардың құрамына кіретін микроорганизмдердің алуан түрлік
және штаммдық тиістілігіне, сондай-ақ нақты дәрілік заттың құрамында
қосымша заттардың болуына негізделген. Осы пробиотиктерді топтарға
жіктеуге болады:
-
монокомпонентті пробиотиктер;
-
поликомпонентті пробиотиктер немесе симбиотиктер;
-
құрамында химиялық белсенді заттар –
пребиотиктер бар кешенді
пробиотиктер (синбиотиктер);
47
-
табиғи
адсорбенттерде
иммобилизацияланған
пробиотикалық
кешендер.
Ветеринариялық медицинада пробиотиктерді қолдану үшін жануарлар
ағзасында олар тудыратын оң әсерлер негіз болып табылады. Пробиотиктердің
негізгі әсерлеріне ас қорытуды жақсарту, иммуностимуляциялық әсер ету және
жануарлардың өнімділігін арттыру жатады [82].
Ас қорыту процесінің жақсаруы биологиялық белсенді заттарды
өндіретін шартты-патогенді энтеробактериялардың антагонистері болатын
пробиотиктер микроорганизмдерімен (көбінесе лакто-бифидобактериялар бар)
ішектің отарлануы есебінен жүреді. Нәтижесінде микробтық протеин мен
витаминдердің синтезі, қоректік заттардың сіңуі артады.
Пробиотикалық препараттар сипатталған қасиеттер есебінен мал
шаруашылығының экономикалық тиімділігін арттыруға қабілетті. Мысалы,
рационға пробиотик Витафорт қосқан кезде құстардың өсуі мен дамуының
қарқындылығы
белгіленді, бұл олардың ет өнімділігін арттырды.
Достарыңызбен бөлісу: