Оны ап-ашық бір көкжиекте көрді»
(Тәкуир, 81\23),
«Оның басқа бір түсуін Сидратул мүнтәханың жа-
нында көрді»
(нәжм, 53\13, 14) және
«Уаллаһи, көрді
әрі Раббының аяттарынан ең үлкенін көрді»
(нәжм,
53\18) деген аяттар еді. Үмбеттің ғалымы атағына ие
болған абдулла ибн аббас:
– Достықты хазірет Ибрахимге тән етіп оны
«Халилулла» дәрежесіне жеткізген, хазірет мұсаны
кәламымен артық етіп, «кәлимулла» атағына ие еткен
алла мұхаммедті де көру нығметіне бөлеген, – деп
612
,
аталмыш риуаяттың екі рет жүзеге асқанын айтқан
613
.
алайда, барлық сахабалар олай деп түсінген
жоқ. айша анамыз, хазірет Әбу Зәрр, абдулла ибн
мәсғуд және Үбәй ибн Қағб сындылар бұл аяттар
расулалланың алла тағаланы емес, Жәбірейілді
көргенін білдіріп тұрғанын айтты. мұны естіген аб-
дулла ибн аббас (р.а.)
614
дереу анамызға барып сауа-
лын қойды. миғраж оқиғасын меңзеп:
– шешей, мұхаммед раббысын көрді ме?
Хазірет айша алғашқыда:
– мына сөздеріңе денем тітіркеніп, қаным тарты-
лып кеткендей болдым, – деді де, таратып түсіндірді:
бірінші кімде-кім саған «мұхаммед раббысын көрді»
десе қателеседі. Өйткені, алла тағала Құранда
Достарыңызбен бөлісу: |